Życie z: Przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym
Dzielenie życia i domu z kimś, kto ma przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne może być wyzwaniem, jeśli jesteś nieprzygotowana. Objawy PMDD, jeśli nie są leczone, mogą być uciążliwe dla życia osoby cierpiącej i dla życia wszystkich, z którymi mieszka. Na szczęście istnieją badania, zabiegi i wsparcie, aby pomóc każdemu poradzić sobie z tym zaburzeniem, które może być wyniszczające. Aby zrozumieć, jak żyć z PMDD, musisz najpierw wiedzieć nieco więcej o tym zaburzeniu i o tym, jak się nim zarządza.
Jak to działa
PMDD to coś więcej niż lekkie wzdęcia i skurcze przed okresem. Jest to zaburzenie nastroju, które towarzyszy innym objawom przedmiesiączkowym. PMDD zaostrza się w miarę zbliżania się okresu, doprowadzając osobę cierpiącą do stanu bardzo dużego napięcia, niepokoju i agresji. Wzmacnia inne współistniejące zaburzenia nastroju, aby skomplikować wszelkie leczenie przez kilka dni w ciągu miesiąca.
PMDD uważa się za nieprawidłowe działanie chemii mózgu, które jest wyzwalane przez owulację. Objawy zazwyczaj zaczynają się po owulacji i trwają do pierwszych dni okresu. Cykl ten powtarza się co miesiąc. PMDD jest związane ze zmianami hormonalnymi wywołanymi przez owulację, więc nie występuje bez tej części cyklu miesiączkowego.
Stan ten dotyka do 8 procent kobiet. Zaczyna się w dowolnym momencie po wystąpieniu pierwszej miesiączki w okresie dojrzewania i aż do wystąpienia menopauzy.
Objawy
Stan ten obejmuje znacznie więcej niż zły czas podczas okresu. Jest cykliczny, występuje w tym samym punkcie cyklu menstruacyjnego każdego miesiąca. PMDD nie trwa jednak przez cały miesiąc. Każdy cierpiący musi doświadczyć co najmniej 7 do 10 dni bez objawów, aby zakwalifikować się jako prawdziwy pacjent PMDD. Współistniejące objawy chorobowe są wyłączone z tego.
Objawy PMDD są poważne i zazwyczaj zmieniają życie. Lekarze wymagają, aby osoby cierpiące miały co najmniej pięć z następujących objawów, aby poprzeć diagnozę:
- Depresja beznadziejnych uczuć
- Uczucia niepokoju, napięcia lub nerwowości
- Drażliwość, która wzrasta w miarę zbliżania się okresu
- Nadmierna senność lub bezsenność
- Brak zainteresowania ulubionymi rzeczami
- Brak motywacji
- Utrata energii
- Trudności w skupieniu uwagi i koncentracji
- Uczucie utraty kontroli, poczucie przytłoczenia
- Silna fizyczna manifestacja objawów PMS, takich jak tkliwe piersi, skurcze, wzdęcia, bóle mięśni i przyrost wagi
- Mysły samobójcze
Każdy z tych pięciu objawów pojawia się po rozpoczęciu owulacji. Nasilają się one do tego stopnia, że przytłaczają pacjentkę aż do rozpoczęcia okresu. W pierwszym lub drugim dniu objawy ustępują, a pacjentka zaczyna czuć się normalnie. Trwa to do 10 dni przed ponownym rozpoczęciem.
Radzenie sobie z dolegliwościami
Po postawieniu diagnozy i podjęciu leczenia, nadal należy pracować w domu, aby złagodzić objawy, aż do momentu znalezienia odpowiedniego leczenia. Czasami potrzeba dwóch lub trzech cykli, aby dowiedzieć się, czy leczenie działa. W tym czasie pacjent i rodzina mogą dokonać zmian, aby objawy były bardziej znośne.
Zmiany stylu życia mogą pomóc pozbyć się niektórych czynników, które mogą nasilać objawy PMDD. Zwracając się do zdrowej diety, rzucając papierosy i zaczynając reżim ćwiczeń są tylko kilka rzeczy, które mogą pomóc. Otyłość, palenie papierosów i zła dieta to częste powikłania tego zaburzenia. Poprzez zmianę tych czynników, można pomóc złagodzić niektóre z fizycznych i kilka z psychicznych objawów choroby. Dokonanie tych zmian może również pomóc w depresji, sezonowej chorobie afektywnej i chorobie dwubiegunowej, które często współistnieją z PMDD.
Techniki relaksacyjne mogą pomóc złagodzić niepokój i napięcie, które są powszechne u pacjentów PMDD. Joga, medytacja i kojące hobby są przykładami technik relaksacyjnych, które mogą pomóc w zmniejszeniu napięcia po owulacji zaczyna.
Prowadzenie dziennika pomaga zrozumieć warunek, a jednocześnie pomaga lekarzom zobaczyć w każdy dzień warunku. Dziennik PMDD może pomóc wskazać początek i koniec Twojego stanu, jak również wyzwalacze dla bardziej poważnych epizodów.
Zwalczaj depresję i przytłaczające uczucia poprzez interakcję z rodziną i przyjaciółmi w terapii lub spotkaniach grupowych. Czasami, po prostu wiedząc, że nie jesteś jedynym, który przechodzi przez stan może pomóc ogromnie. Wypróbuj czaty i grupy online, publiczne grupy wsparcia i terapię, aby znaleźć najlepszą opcję dla siebie i swojej sytuacji.
Przede wszystkim pamiętaj, że jest to choroba mózgu, a cierpiący nie ma nad nią kontroli. Regularne wizyty u lekarza i przyjmowanie leków są również ważne, aby mieć bezpieczny dom z osobą cierpiącą na PMDD. Weź wszystkie leki zgodnie z zaleceniami, nawet jeśli nie ma żadnych objawów. Niektóre leki mają skumulowany wpływ na organizm i muszą być budowane w strumieniu krwi, aby pracować. Wizyty u lekarza mają na celu sprawdzenie Twoich postępów i wykrycie nowych objawów. Należy przestrzegać tych wizyt, aby utrzymać stabilny proces leczenia.
Nie jest to prosty stan
PMDD dotyka wiele kobiet na wiele sposobów, więc żadna jedna metoda leczenia lub radzenia sobie nie jest idealna dla wszystkich pacjentek. Poprzez przejęcie odpowiedzialności za stan podczas leczenia, można rozpocząć na drodze do szczęśliwego życia z osobą, która ma PMDD. Jest to choroba, która dotyka każdego, ale współczesna medycyna i kilka technik radzenia sobie z nią sprawia, że kontakty te nie są zapalające. W końcu nigdy nie powinny być. Lekarz będzie chciał poszukać innych współistniejących warunków, które może mieć osoba cierpiąca. Zachowaj te warunki w umyśle, gdy próbuje planować na sposób zmienić swój styl życia i życia, aby zmieścić się wokół PMDD leczenia.