12-Month Sleep Regression

Na pierwszych urodzinach dziecka, rodzice są często zdumieni tym, jak bardzo ich dziecko urosło i rozwinęło się. Oprócz tego, że dziecko stało się większe, bardziej aktywne i bardziej wrażliwe, wiele 12-miesięczniaków wykazało postęp w dziedzinie bardzo ważnej dla rodziców: sen.

Ale wzorce snu dzieci w tym wieku mogą nadal przechodzić wzloty i upadki. Nawet niemowlęta, które zaczęły przesypiać całą noc, mogą nagle mieć trudności z zasypianiem lub często budzić się w nocy.

Gdy niemowlęta wydają się robić krok do tyłu w swoich rutynowych czynnościach związanych ze snem, często określa się to mianem regresji snu. While sleep regressions can happen at many points, it’s common for one to arise around the 12-month mark.

Sleep regressions are not usually a lasting problem. Ponadto wiedza o tym, co może sprowokować regresje snu i jak sobie z nimi radzić, może umożliwić rodzicom jak najlepsze wspieranie snu ich dziecka.

Jak zmienia się sen dziecka w okolicach 12 miesiąca?

Jak niemowlę staje się starsze, tendencja w ich wzorcu snu zmierza w kierunku dłuższych okresów snu. Większa część ich całkowitego snu dzieje się w nocy, mimo że kontynuują drzemki w ciągu dnia. As they turn one, toddlers need less total sleep each day; the recommendation for children who are 1-2 years old is for 11-14 total hours daily.

Many babies start to sleep through the night at around six months of age, but this is far from universal. Rozwój snu u niemowląt jest bardzo zróżnicowany, więc wzorce snu wielu dzieci nie podążają za tą linią czasu. Na przykład jedno z badań wykazało, że tylko 72% 12-miesięcznych dzieci spało po kolei przez sześć lub więcej godzin w nocy. W rezultacie, choć rodzice powinni spodziewać się tendencji do coraz dłuższego snu nocnego, wielu z nich nie będzie miało tyle szczęścia.

Oczywiście, te wahania snu występują obok ogromnych zmian w innych aspektach rozwoju. Jednoroczne dzieci wykazują większe zaangażowanie emocjonalne, zwiększoną komunikację, podwyższone umiejętności poznawcze i rozszerzone zdolności fizyczne, w tym spędzanie większej ilości czasu na stojąco i krążenie (chodzenie podczas trzymania się mebli). Te i inne rozwojowe kamienie milowe mogą wpływać na dzienną aktywność dziecka i nocną drzemkę.

Co powoduje 12-miesięczny regres snu?

W okolicach ich pierwszych urodzin, niektóre dzieci stawiają czoła nowej rundzie problemów ze snem. Ten 12-miesięczny regres może się zdarzyć niezależnie od tego, jakie były wcześniejsze doświadczenia dziecka związane ze snem.

Określenie jednej przyczyny regresji snu jest trudne, ponieważ może na nią wpływać wiele czynników. Biorąc pod uwagę różnorodność zmian, jakich doświadcza dziecko, zazwyczaj trudno jest wskazać jeden powód, dla którego ma ono problemy ze snem.

Do czynników przyczyniających się do 12-miesięcznego regresu snu należą:

• Niepokój i nadmierna stymulacja związana z rozwojem fizycznym i zwiększonym poziomem aktywności
• Lęk przed separacją, który narasta wraz z nasilonym rozwojem emocjonalnym i społecznym
• Ząbkowanie i związany z nim ból i dyskomfort
• Dostosowanie do nowych wzorców snu, harmonogramów lub treningów snu
• Chociaż nie jest to częste w tym wieku, niektóre dzieci mogą zacząć mieć częste koszmary senne

Czy wszystkie dzieci mają 12-miesięczny regres snu?

Nie wszystkie roczne dzieci doświadczą regresji snu. Rozwój snu u niemowląt jest bardzo zróżnicowany, więc wzorce snu wielu dzieci nie podążają za tą samą linią czasu. Na przykład, jedno z badań wykazało, że tylko 72% 12-miesięcznych dzieci spało po kolei przez sześć lub więcej godzin w nocy. Podczas gdy 12-miesięczne regresje snu dotyczą niektórych dzieci, inne mogą zobaczyć, jak ich sen się poprawia lub pozostaje w zasadzie taki sam w tym wieku.

Jakie są objawy 12-miesięcznej regresji snu?

Objawy 12-miesięcznej regresji snu mogą przybierać różne formy. Najczęściej rodzice zauważają:

• Budzenie się częściej w nocy
• Bycie marudnym i trudny czas uspokajania się i powrotu do snu po nocnych przebudzeniach
• Okazanie pobudzenia, płaczu lub oporu przed snem na dobranoc
• Branie dłuższych drzemek w ciągu dnia

Jak długo trwają objawy 12-miesięcznego regresu snu?

W większości przypadków objawy 12-miesięcznego regresu snu nie trwają dłużej niż kilka tygodni; jednak sytuacja każdego dziecka jest inna. To, jak długo trwa regresja snu, może zależeć od czynników ją wywołujących, nawyków snu i otoczenia rocznego dziecka oraz jego ogólnego rozwoju.

Po ustąpieniu 12-miesięcznej regresji snu nie oznacza to końca wszystkich problemów ze snem. Podobnie jak dorośli, niemowlęta i maluchy mogą przechodzić dobre i złe okresy w swoim śnie. Zachęcanie do zdrowych nawyków snu w młodym wieku może pomóc zmniejszyć szanse na problemy ze snem, gdy dziecko staje się starsze.

Jak rodzice mogą poradzić sobie z problemami ze snem u jednorocznego dziecka?

Rzadko istnieje jedno rozwiązanie, które pozwoli zakończyć 12-miesięczny regres snu. Ale rodzice, którzy korzystają z tej okazji, by skupić się na pozytywnych nawykach snu, mogą pomóc utorować drogę swojemu dziecku do bycia dobrym śpiochem, gdy będzie rosło. Aby wzmocnić te nawyki, weź pod uwagę następujące kwestie:

• Miej stałą rutynę przed snem. Badania wykazują, że stabilna rutyna może ułatwić dzieciom zasypianie i utrzymanie snu. W ramach tego procesu upewnij się, że dziecko ma czas, aby się uspokoić, wygodnie ułożyć i powiedzieć dobranoc.
• Utrzymuj stały harmonogram snu. Jeśli możesz trzymać się spójnego harmonogramu drzemek i snu w nocy, może to pomóc dziecku dostosować się i być gotowym do snu.
• Pozwól na jeden ulubiony przedmiot w łóżku. Zabawka lub pluszowe zwierzę może być źródłem komfortu, ale upewnij się, że nie stanowi zagrożenia zadławieniem.
• Wyeliminuj bariery utrudniające zasypianie. Nadmiar hałasu, światła lub stymulacji może utrudnić Twojemu jednorocznemu dziecku zasypianie, utrzymanie snu lub samouspokojenie się w nocy.
• Uczyń dzień aktywnym. Zapewnienie dziecku dużej ilości aktywności w ciągu dnia, zwłaszcza jeśli wiąże się ona z ekspozycją na naturalne światło, może pomóc w wykształceniu zdrowego rytmu okołodobowego, który wzmacnia sen w nocy.

Powyższe wskazówki, choć pomocne, nie są gwarancją. Pomimo podążać one, ty możesz znajdować że twój berbeć kontynuuje mieć sen problemy. Ja może brać czas dla dziecka osiedlać w wzór zdrowy sen, więc próbować mieć cierpliwość i trzymać się te best practices.

Addressing Nighttime Awakenings i Separation Anxiety

It’s understandable chcieć reagować gdy tylko gdy twój dziecko płacze out, ale to może być przeciwproduktywny nad długim jeżeli no uczą się self-soothe i uspokajać. Postaraj się odczekać krótki okres czasu zanim zareagujesz, aby zachęcić je do samodzielnego powrotu do snu.

Wiele jednorocznych dzieci zmaga się z lękiem separacyjnym. Płacz może być ich reakcją za każdym razem, gdy oddalasz się zbytnio. Kilka strategii może pomóc w rozwiązaniu tego problemu:

• Podczas uspokajania dziecka w nocy nie zapalaj świateł, nie wyjmuj go z łóżka ani nie dostarczaj mu stymulacji w inny sposób
• Staraj się nie podchodzić zbyt blisko podczas sprawdzania dziecka i za każdym razem, gdy je sprawdzasz, oddalaj się trochę od jego łóżka
• Zawsze stosuj ten sam rytuał pożegnania, który obejmuje uśmiech lub inne oznaki ciepła
• Praktykuj separację w ciągu dnia, z krótkimi okresami oddzielenia, w tym czasem, który dziecko spędza z inną zaufaną osobą dorosłą

Radzenie sobie z lękiem separacyjnym może być trudne dla rodziców, ponieważ spędzili tak wiele czasu na budowaniu sympatii z dzieckiem. Ale konsekwentne podejście do zmniejszania lęku separacyjnego może umożliwić dziecku samouspokojenie i mniej problemów ze snem.

Radzenie sobie z problemami ze snem spowodowanymi ząbkowaniem

Ząbkowanie może być ciągłą walką dla rodziców, zwłaszcza gdy powoduje zamieszanie wokół pory snu. Niektóre strategie, aby dać ulgę ząbkującemu dziecku obejmują:

• Zapewnienie pierścienia na ząbkowanie lub innego miękkiego i chłodnego przedmiotu do żucia
• Masowanie dziąseł chłodnym, mokrym ręcznikiem
• Zapewnienie leków, takich jak acetaminofen, jeśli są one zatwierdzone przez pediatrę Twojego dziecka

Kiedy rodzice powinni porozmawiać z lekarzem o problemach ze snem u rocznego dziecka?

Pytania lub obawy dotyczące snu Twojego dziecka mogą być zawsze zgłaszane podczas regularnych wizyt kontrolnych. Ponieważ większość zaburzeń snu szybko mija, rzadko są one poważnym problemem. Porozmawiaj z pediatrą, jeśli problemy ze snem są poważne, trwają dłużej niż kilka tygodni lub jeśli zauważysz inne zmiany, takie jak:

• Brak wzrostu
• Brak przyrostu masy ciała
• Nienormalne oddychanie lub chrapanie podczas snu
• Większe zmiany w nawykach związanych z karmieniem, oddawaniem moczu lub stolca

Dbałość o siebie dla rodziców

Bycie rodzicem jest trudne i ważne jest, aby pamiętać, że sen żadnego dziecka nie jest idealny. Sporadyczne problemy ze snem są normalne i nie są odzwierciedleniem rodziców lub ich dzieci. Stawianie rozsądnych oczekiwań i niezbyt surowe traktowanie siebie to główne elementy samoopieki dla rodziców.

Ponadto, poświęć czas na zastanowienie się, czy spełniasz własne potrzeby zdrowotne, w tym czy wysypiasz się tak, jak potrzebujesz. Jeśli nie, zastanów się, jak możesz, wygospodarować czas dla siebie, aby być zdrowym i zapewnić najlepsze wsparcie dla swojego dziecka.