6 Strategii pomagających w zrozumieniu w afazji Wernicke’go
W tym typie afazji płynnej, ważne jest, aby pamiętać, że rozumienie języka, szczególnie języka mówionego, jest w dużym stopniu zaburzone. Afazja Wernicke’go może być skutecznie leczona, ale nie jest to afazja niepłynna. Trzeba zastosować inne podejście, dlatego wiele osób, które nie rozumieją tej różnicy, może czuć się niepewnie co do tego, jak robić postępy. Osoby z afazją Wernicke’a często nie rozpoznają swoich błędów lub nie rozumieją, że to co mówią nie jest tym co myślą, że mówią. Nie rozumieją też, co się do nich mówi, ale często są w stanie zrozumieć sygnały społeczne – uśmiechanie się i potakiwanie, śmiech, kiedy inni się śmieją, itp. Te społeczne reakcje często prowadzą rodzinę do przekonania, że dana osoba lepiej rozumie mowę niż w rzeczywistości.
Strategie obejmują:
- Używaj gestów, kiedy mówisz. Gesty mogą przedstawiać przedmioty lub czynności wykonywane podczas mówienia. Pomaga to osobie, która łączy słuch (kiedy wypowiadasz słowo na głos) ze znaczącą wskazówką.
- Zapisuj kluczowe słowa podczas mówienia. Używanie więcej niż jednej metody komunikacji jest kluczowe w pomaganiu osobie z afazją w zrozumieniu.
- Mów o rzeczach, które są istotne dla „teraz”. Przekonasz się, że „czy chcesz się napić?”, kiedy siedzisz przy stole w jadalni, jest lepiej rozumiane niż „jak dostaniesz się do lekarza?” bez bezpośredniego kontekstu.
- Nie krzycz, jeśli osoba nie jest słabosłysząca. Podnoszenie głosu nie sprawi, że ktoś zrozumie Cię lepiej.
- Zwolnij trochę podczas mówienia. Często rób przerwy, aby osoba mogła „nadrobić zaległości”. Większość osób z afazją nie może przetwarzać języka mówionego w takim samym tempie jak kiedyś, więc zwolnij trochę tempo mówienia. Nie oznacza to, że używaj tonu lub sformułowań, których używałbyś w stosunku do dziecka, oznacza to, że rób przerwy między zdaniami i nie używaj skomplikowanych sekwencji językowych.
- Bądź wystarczająco blisko, aby utrzymać kontakt wzrokowy. Nie mów do nich z drugiego końca pokoju lub z drugiego pomieszczenia, gdzie nie mogą cię widzieć. Osoby z afazją potrzebują kontekstu i wskazówek, aby pomóc im w zrozumieniu.
Pokazywanie komuś z afazją Wernicke’go talerza, widelca i łyżki na stole i pytanie „Gdzie jest talerz?” nie będzie miało dla niego żadnego sensu, ani nie pomoże mu nauczyć się nazwy obiektu (jak brzmi, jak jest napisane lub jak wygląda, gdy jest napisane). Możesz zobaczyć niektórych terapeutów, którzy robią to w kółko i nie uzyskują żadnych rezultatów. Wyobraź sobie, że to ty jesteś osobą z afazją. Wyobraź sobie, że ktoś przychodzi do ciebie codziennie i mówi do ciebie w języku, którego nie rozumiesz i nie daje ci żadnych wskazówek na temat tego, o czym mówi. Czy w końcu odgadłbyś, że chodzi o coś, co leży na stole? Czy stałbyś się sfrustrowany?
Przeczytaj historie sukcesu dla afazji Wernicke’a – zobacz nasze studia przypadków tutaj.