About Hyperemesis Gravidarum (HG)

Risks of HG and Outcomes

Badania pokazują, że kobiety z hyperemesis gravidarum (HG) mają wyższe ryzyko negatywnych wyników matczynych i płodowych. Największe ryzyko występuje u kobiet, które mają większą utratę wagi, ciężkie objawy i/lub nie przybierają na wadze przez dwa kolejne trymestry. Dane różnią się między sobą częściowo z powodu niespójnych kryteriów stosowanych do diagnozowania i definiowania hiperemii (HG) oraz określania stopnia jej ciężkości.

Ostatnio osiągnięty konsensus przez ICHG (International Collaboration for Hyperemesis Gravidarum) w sprawie definicji HG pomoże ujednolicić przyszłe badania.

Ryzyko i korzyści związane z leczeniem HG

Jednym z wyzwań związanych z hiperemią (HG) jest rozważenie ryzyka potencjalnych powikłań i nieszczęścia z możliwym ryzykiem związanym z terapiami przeciwwymiotnymi (antiemetic). Skuteczne leki stosowane do czasu, gdy zawiodą środki zachowawcze, opóźniają leczenie i mogą sprawić, że wymioty staną się bardziej oporne.

Istnieje wiele leków uważanych za bezpieczne, o długiej historii stosowania. Jednak nowsze leki często okazują się skuteczniejsze i nie zwiększają istotnie częstości występowania malformacji.

Ale badania nad lekami są coraz liczniejsze (np. nad ondansetronem), a w większości z nich ryzyko jest bardzo małe. Niestety, publikowane streszczenia czasami sprawiają, że ryzyko jest niejasne. Na przykład w jednym z szeroko cytowanych badań stwierdzono ryzyko wystąpienia wad serca, ale niski wskaźnik podwoił się do mniej niż 2%. Pracownicy służby zdrowia muszą zapoznać się ze szczegółowymi danymi, aby określić ryzyko dla swoich pacjentów.

Znane negatywne skutki wynikające z niedożywienia prenatalnego często przewyższają niewielkie możliwe ryzyko związane z lekami.

Potencjalne powikłania płodowe HG

Poza wskaźnikiem utraty płodu wynoszącym 34%, dzieci są narażone na liczne powikłania związane z hyperemesis gravidarum (HG), zwłaszcza jeśli objawy u matki są ciężkie, długotrwałe, nieodpowiednio leczone lub jeśli nastąpiło opóźnienie w interwencji medycznej. W szczególności, utrata wagi powyżej 15% wagi sprzed ciąży jest wysoce predykcyjna dla niekorzystnego wpływu na płód.

Dokładny związek przyczynowy nie jest całkowicie jasne, ale wysoki poziom kortyzolu i stres, niedobory mikroelementów (vit K embriopatia, encefalopatia Wernicke’a), i nieodpowiednie wsparcie matki, zasobów i dostępu do opieki wszystko odgrywają rolę. Niektóre problemy mogą być również związane z konkretnymi zagadnieniami (np. infekcje dożylne, zatorowość, skutki uboczne leków). Skuteczna opieka jest kluczowa.

Jeśli kobiety z HG otrzymają wczesną opiekę medyczną wystarczającą do opanowania objawów i zminimalizowania niedoborów żywieniowych, zarówno matka, jak i dziecko będą zdrowsze teraz i w przyszłości.