Amerykanie ponoszą najgorszą porażkę rewolucji w Charleston

Po oblężeniu, które rozpoczęło się 2 kwietnia 1780 roku, Amerykanie ponoszą najgorszą porażkę rewolucji 12 maja 1780 roku, wraz z bezwarunkową kapitulacją generała dywizji Benjamina Lincolna przed brytyjskim generałem porucznikiem Sir Henrym Clintonem i jego armią liczącą 10 000 żołnierzy w Charleston w Południowej Karolinie.

W tym zwycięstwie Brytyjczycy zdobyli ponad 3000 Patriotów oraz dużą ilość amunicji i sprzętu, tracąc przy tym tylko 250 zabitych i rannych. Pewny brytyjskiej kontroli na południu, generał porucznik Clinton po zwycięstwie popłynął na północ do Nowego Jorku, dowiedziawszy się o zbliżającej się francuskiej ekspedycji do okupowanego przez Brytyjczyków północnego stanu. Pozostawił generała Charlesa Cornwallisa pod dowództwem 8 300 brytyjskich sił na Południu.

Południowa Karolina była głęboko podzielonym stanem, a obecność Brytyjczyków uwolniła całą przemoc wojny domowej na ludności. Po pierwsze, Brytyjczycy użyli Lojalistów do spacyfikowania populacji Patriotów; Patrioci odwdzięczyli się przemocą w naturze. Partyzanckie strategie wojenne stosowane przez patriotów Francisa Mariona, Thomasa Sumtera i Nathanaela Greene’a podczas kampanii w Karolinie w latach 1780-81 ostatecznie przegoniły znacznie liczniejsze siły brytyjskie do Wirginii, gdzie ostatecznie poddały się one pod Yorktown 19 października 1781 roku.

Po upokorzeniu, jakim było poddanie się Brytyjczykom pod Charleston, generał major Lincoln był w stanie odwrócić sytuację i przyjąć uroczystą kapitulację Cornwallisa na ręce generała Jerzego Waszyngtona pod Yorktown 20 października.

SPRAWDŹ TEŻ: George Washington: A Timeline of His Life