Analogia

Definicja Analogii

Analogia jest figurą mowy, która tworzy porównanie, pokazując, jak dwa pozornie różne podmioty są podobne, wraz z ilustracją większego punktu ze względu na ich podobieństwa. Jako narzędzie literackie, celem analogii jest nie tylko dokonanie porównania, ale także dostarczenie wyjaśnienia z dodatkowymi informacjami lub kontekstem. To sprawia, że analogia jest nieco bardziej złożona niż podobne środki literackie, takie jak metafora i symile. Analogia jest skutecznym urządzeniem, jeśli chodzi o dostarczanie nowego lub głębszego znaczenia na temat pojęć poprzez artystyczne użycie języka.

W swojej powieści, Dom w Paryżu, Elizabeth Bowen przedstawia tę analogię: Pamięć jest dla miłości tym, czym spodek jest dla filiżanki. Analogia Bowen dokonuje porównania relacji miłości i pamięci do relacji filiżanki i spodka. Choć byty te różnią się pod względem abstrakcyjnych pojęć i namacalnych przedmiotów, są do siebie podobne w tym sensie, że spodek podtrzymuje i wspiera filiżankę, tak jak pamięć podtrzymuje i wspiera miłość. Analogia ta, poprzez artystyczne porównanie do spodka i filiżanki, daje ciekawy obraz relacji między pamięcią a miłością. Dodatkowo, porównanie podkreśla znaczenie pamięci, jak to odnosi się do miłości poprzez włączenie kontekstu filiżanki i spodka.

Wspólne przykłady analogii

Wiele osób jest wprowadzonych do analogii jako formy związków słownych, które pokazują skojarzenia między dwoma parami obiektów lub koncepcji na podstawie logiki lub rozumowania. Sformułowanie dla tych analogii jest zazwyczaj „(pierwsze słowo) jest do (drugie słowo) jak (trzecie słowo) jest do (czwarte słowo)” lub „dziecko jest do dorosłego jak kotek jest do kota”. Oto kilka typowych przykładów analogii słownych:

• niebieski jest do koloru, jak koło jest do kształtu
• oczy są do wzroku, jak palce do dotyku
• kubek jest do niedźwiedzia, a cielę do krowy
• piasek jest do plaży, jak woda do oceanu
• rękawiczki są do ręki, jak skarpetka do stopy
• ripple jest do stawu, jak fala do oceanu
• słowa są do pisania jak nuty do muzyki
• ryby są do akwariów jak zwierzęta do ogrodów zoologicznych
• palce są do pstrykania jak dłonie do klaskania
• petal jest do kwiatu jak liść do drzewa

Słynne przykłady analogii

Myślisz, że nie słyszałeś o żadnych słynnych analogiach? Oto kilka rozpoznawalnych przykładów tej figury mowy autorstwa znanych pisarzy i mówców:

• To, co nazywamy różą / Pod każdą inną nazwą pachniałoby równie słodko (William Shakespeare)
• I zaczęłam go puszczać. Godzina po godzinie. Z dnia na miesiąc. To było fizyczne uczucie, jak puszczanie sznurka latawca. Z tą różnicą, że sznurek wychodził z mojego środka. (Augusten Burroughs)
• Dobrze powiedziano, że autor, który oczekuje wyników od pierwszej powieści, jest w sytuacji podobnej do człowieka, który upuszcza płatek róży w dół Wielkiego Kanionu Arizony i nasłuchuje echa. (P.G. Wodehouse)
• Nie martw się o przyszłość. Albo martw się, ale wiedz, że zamartwianie się jest tak skuteczne, jak próba rozwiązania równania algebry przez żucie gumy balonowej. (Mary Schmich)
• Spowiedź jest dobra dla duszy tylko w takim sensie, w jakim tweedowy płaszcz jest dobry na łupież – jest raczej środkiem łagodzącym niż leczniczym. (Peter De Vries)
• Wycofanie wojsk amerykańskich stanie się dla amerykańskiej opinii publicznej jak solone orzeszki ziemne; im więcej wojsk amerykańskich wróci do domu, tym więcej będzie się ich domagać. (Henry Kissinger)
• Ludzie są jak witraże. Błyszczą i lśnią, kiedy świeci słońce, ale kiedy nastaje ciemność, ich prawdziwe piękno ujawnia się tylko wtedy, gdy jest w nich światło z wewnątrz. (Elisabeth Kubler-Ross)
• Naród noszący zbroję atomową jest jak rycerz, którego zbroja stała się tak ciężka, że jest unieruchomiony; ledwo może chodzić, ledwo może dosiąść konia, ledwo może myśleć, ledwo może oddychać. Bomba H jest niezwykle skutecznym środkiem odstraszającym przed wojną, ale ma niewielką wartość jako broń wojenna, ponieważ sprawiłaby, że świat nie nadawałby się do zamieszkania. (E.B. White)

Przykłady Analogii Thomasa Carlyle’a

Thomas Carlyle był brytyjskim pisarzem, historykiem, filozofem i matematykiem XIX wieku. Jego pisma często zawierały analogie, które pojawiły się między innymi w standaryzowanych testach z języka angielskiego dla zaawansowanych. Analogie Carlyle’a są prowokujące do myślenia jako porównania i cenne dla analizy. Oto kilka przykładów:

• Pod wszelką mową, która jest dobra na wszystko, leży cisza, która jest lepsza. Cisza jest głęboka jak Wieczność; Mowa jest płytka jak Czas.
• Żaden wielki człowiek nie żyje na próżno. Historia świata jest tylko biografią wielkich ludzi.
• Dobrze powiedziano, że najwyższy cel w edukacji jest analogiczny do najwyższego celu w matematyce, a mianowicie, aby uzyskać nie wyniki, lecz moce, nie konkretne rozwiązania, lecz środki, dzięki którym można stworzyć nieskończoną ilość rozwiązań.
• To, kim się staniemy, zależy od tego, co przeczytamy po tym, jak wszyscy profesorowie z nami skończą. Największym uniwersytetem jest zbiór książek.
• Muzyka jest dobrze powiedziane, że jest mową aniołów; w rzeczywistości nic wśród wypowiedzi dozwolonych człowiekowi nie jest odczuwane jako tak boskie. Przybliża nas do nieskończoności.
• Blok granitowy, który był przeszkodą na drodze słabych, staje się kamieniem na drodze silnych.
• Cudowna jest siła wesołości i jej moc wytrwania – wesoły człowiek zrobi więcej w tym samym czasie, zrobi to lepiej, zachowa to dłużej, niż smutny lub ponury.
• Pokaż mi człowieka, którego czcisz, a będę wiedział, jakim jesteś człowiekiem.

Analogie, symyle i metafory są figurami mowy używanymi do tworzenia porównań między różnymi podmiotami. Te narzędzia literackie są często mylone ze sobą, choć można je odróżnić. W metaforze używa się słów „jak” lub „jak”, aby dokonać porównania. Metafora używa języka figuratywnego, aby porównać dwie rzeczy, stwierdzając, że jedna jest drugą. Analogia tworzy porównanie z zamiarem wyjaśnienia lub wskazania większego punktu.

Oto kilka przykładów, które pomogą rozróżnić te trzy urządzenia literackie:

• Pamięć jest dla miłości tym, czym spodek jest dla filiżanki.-Jak wskazano w pierwszej części, jest to analogia. Wyjaśnia abstrakcyjny związek między pamięcią i miłością, dokonując porównania między namacalnym i znajomy związek między filiżanką i spodkiem.
• Pamięć i miłość są jak spodek i filiżanka.

Ta figura mowy jest Simile. Obecność słowa „jak” jest podstawą porównania.

• Pamięć i miłość są jak spodek i filiżanka.

Jest to przykład metafory. Język używany w tej metaforze jest figuratywny w tym sensie, że czytelnik wie, że pamięć i miłość nie są dosłownie spodek i filiżanka. Zamiast tego, przykład jest dokonywanie porównania łącząc je bezpośrednio, że jeden jest inny.

Analogia, simile, i metafora są wszystkie przydatne i związane urządzenia literackie dla pisarzy do dokonywania porównań. The intention of these devices and their wording is what differentiates them from each other.

Writing Analogy

Overall, as a literary device, analogy functions as a means of comparing entities and enhancing the clarity of one entity through connection with the other. Jest to skuteczne dla czytelników w tym, że analogie tworzą obrazy i głębsze zrozumienie pojęć. Dlatego może to zwiększyć znaczenie i zrozumienie dzieła literackiego lub tematu poprzez wykorzystanie języka artystycznego do przedstawienia pomysłów w nowy sposób.

Istnieją dwa podstawowe rodzaje analogii:

• Identyfikacja identycznych relacji: Podobnie jak w przypadku związków wyrazowych przedstawionych powyżej, greccy uczeni wykorzystali analogie jako bezpośrednie ilustracje podobnych relacji między parami wyrazów. Analogie te identyfikują identyczne relacje między słowami w oparciu o logikę i dla celów uzasadnionego argumentu. Zwiększają one również połączenia dla czytelników między znaczeniami słów i pojęć.
• Identyfikacja wspólnej abstrakcji: Ten rodzaj analogii tworzy porównania między dwoma rzeczami, które wydają się niezwiązane, ale dzielą atrybut lub wzór. Celem tych analogii jest wykorzystanie czytelnika obecną wiedzę o czymś znanym i połączyć go z abstrakcyjnej idei tak, że jest bardziej konkretny w porównaniu.

Pisarze korzystają z włączenia analogii do ich pracy w celu wyjaśnienia i łączenia pomysłów dla swoich czytelników. Ważne jest, aby pisarze zrozumieli, że skuteczna analogia to taka, w której porównanie jest logiczne i łatwe do zrozumienia. Analogia, która dokonała nieuzasadnionego lub nielogicznego porównania, byłaby niewłaściwym użyciem tego narzędzia literackiego.

Przykłady analogii w literaturze

Analogia jest skutecznym narzędziem literackim jako metoda tworzenia porównań i rozwijania znaczenia. Oto kilka przykładów analogii i sposób, w jaki zwiększa ona znaczenie znanych dzieł literackich:

Przykład 1: Nie ma takiej fregaty jak książka (Emily Dickinson)

Nie ma takiej fregaty jak książka

Nie ma takiej fregaty jak książka

By zabrać nas Lands away

Nor any Coursers like a Page

O prancing Poetry.

Ten Trawers może najbiedniejszy wziąć

Bez ucisku opłat –

Jak oszczędny jest Rydwan

Ten, który niesie Ludzką Duszę –

Przykład 2: Do Not Go Gentle Into That Good Night (Dylan Thomas)

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

W tej strofie Thomas wykorzystuje kilka środków literackich, w tym metaforę i symilię. Jako całość, wersy te tworzą analogię do śmierci. „Umieranie światła” oznacza śmierć, a ten moment jest porównywany zarówno do ślepoty, jak i do wzroku. Tworzy to głębsze znaczenie, gdyż poeta wzywa do „wściekłości” przeciwko tej chwili, aby walczyć ze ślepotą na nieznane i jasnością widzenia, która przychodzi wraz ze śmiercią.

Przykład 3: Tydzień nad rzekami Concord i Merrimack (Henry David Thoreau)

Ten świat jest tylko płótnem dla naszej wyobraźni.

W tej analogii Thoreau porównuje świat do płótna w kategoriach ludzkiej wyobraźni. Do pewnego stopnia, Thoreau mógł stworzyć bardziej abstrakcyjne porównanie, stwierdzając, że świat jest tylko płótnem, co sugerowałoby kreatywność, sztukę, piękno w naturze i tak dalej. Zamiast tego podaje dodatkowy kontekst wyobraźni. To pozwala na jasność co do tego, co Thoreau próbuje przekazać swoim czytelnikom, ale analogia nadal składa się z artystycznego i figuratywnego języka.