Ancient Mesopotamia: „The Land Between Two Rivers”

• Czas trwania:Permanent
• Location:Leavitt Gallery of Middle Eastern Cultures

Cywilizacja starożytnej Mezopotamii wyrosła wzdłuż brzegów dwóch wielkich rzek, Eufratu i Tygrysu. W środku rozległej pustyni ludy Mezopotamii polegały na tych rzekach, by zapewnić wodę pitną, nawadnianie rolnictwa i główne szlaki transportowe. Przez wieki fala powodziowa Eufratu i Tygrysu pozostawiła na południowych równinach dzisiejszego Iraku najbogatszą glebę na Bliskim Wschodzie.

Przez 3000 lat ludy Mezopotamii utrzymywały znaczny stopień jedności kulturowej, choć politycznie były znacznie bardziej podzielone. Władcy różnych regionów – Sumeru, Akkadu, Babilonii i Asyrii – zdominowali Mezopotamię jako całość w tym czy innym czasie. W czasach wielkiej jedności politycznej królowie rozszerzali swoją kontrolę poza dwie rzeki, dominując nad sąsiednimi ziemiami i kontrolując szlaki handlowe Bliskiego Wschodu. Najwcześniejsze znane próby stworzenia imperiów na wielką skalę podjęli królowie sumeryjscy i akadyjscy pod koniec trzeciego tysiąclecia p.n.e.