Antybiotyki do stosowania w przypadku zakażenia zęba

Antybiotyki na zakażenie zęba – Zakażenie zęba, które jest również znane jako „ropień zęba” jest wynikiem próchnicy i złej higieny jamy ustnej. Wcześniejsza praca dentystyczna lub uraz to inne możliwe przyczyny infekcji zębów. Obrzęk, ból i wrażliwość są normalnymi efektami związanymi z zainfekowanym zębem.

Gdy infekcja nie jest leczona na czas, może rozprzestrzenić się na inne obszary szczęki, a czasem nawet do mózgu (w skrajnych okolicznościach).

Które antybiotyki działają najlepiej na infekcje zębów?:

Aby dojść do konkluzji, musimy najpierw zrozumieć kilka rzeczy.

Po pierwsze, nasilenie infekcji zęba zależy od danej osoby i musi zostać zbadane przez dentystę. Kiedy udajesz się na wizytę kontrolną, upewnij się, że dowiesz się o rodzaju ropnia/infekcji, na którą cierpisz. To, jaki antybiotyk należy zastosować, zależy od ostatecznej diagnozy. Kluczowe jest przeanalizowanie, który antybiotyk będzie odpowiedni dla danej infekcji. Ponadto, niewłaściwe stosowanie antybiotyków może narazić pacjenta na ryzyko. Oporność na leki poszczególnych bakterii jest poważną wadą. Dlatego analiza diagnozy i odpowiednie przepisanie antybiotyku jest pierwszym krokiem.

Niektóre wskazania dotyczące dawkowania różnych antybiotyków są następujące:

Doksycyklina 100 mg raz dziennie. Jest to najniższa dawka spośród wszystkich antybiotyków.

Amoksycylina 500 mg trzy razy dziennie.

Penicylina VK 300-600 mg cztery razy dziennie.

Cefaleksyna 250-500 mg cztery razy dziennie.

Erytromycyna 250-500 mg cztery razy/dobę.

Metronidazol 250-500 mg trzy razy/dobę.

Tetracyklina 250-500 mg cztery razy/dobę.

Klindamycyna 150-300 mg cztery razy/dobę.

Kilka rzeczy, które należy wziąć pod uwagę to:

*Jakie są oznaki i objawy?

*Czy jest to diagnoza, którą dentysta widzi regularnie, ponieważ niektóre warunki, które widzi nie wymagają antybiotyków, a inne wymagają leczenia antybiotykami.

Dentysta może po prostu osuszyć zainfekowany obszar, usunąć zainfekowany obszar zęba lub po prostu naprawić go poprzez leczenie kanałowe. Stomatolodzy zazwyczaj unikają zalecania antybiotyków, chyba że rozprzestrzeniająca się infekcja jest poważna lub jeśli osoba cierpiąca ma osłabiony układ odpornościowy.

Kilka przykładów wyjaśniających potrzebę stosowania antybiotyków w infekcjach zębów:

W przypadku samoistnego bólu diagnoza jest często związana z zapaleniem miazgi. Zapalenie miazgi niekoniecznie musi mieć bakterie. Stąd antybiotyki nie są przydatne w takich przypadkach.

W innych przypadkach, gdy ból ma charakter przewlekły, a wynik testu wrażliwości jest negatywny, istnieje możliwość, że miazga jest martwa, a obszar martwicy stał się domem dla bakterii. W tym przypadku, pomimo obecności bakterii powodujących infekcję w obszarze miazgi, źródłem infekcji w większości przypadków jest sam ząb. Ponieważ miazga jest martwa, nie ma dopływu krwi, stąd zakażenie nie jest ogólnoustrojowe. W takich przypadkach również antybiotyki nie są przydatne, ponieważ lek nie może dotrzeć ogólnoustrojowo do obszaru zakażenia, gdzie nie ma dopływu krwi.

Więc pojawia się pytanie: Kiedy ktoś powinien stosować antybiotyk?

Antybiotyk powinien być stosowany tylko wtedy, gdy źródło zakażenia jest ogólnoustrojowe. Najczęściej są to ostre infekcje, które prezentują ekstremalny obrzęk i rozprzestrzeniają się głównie na zewnętrzne obszary zęba. Takie przypadki muszą być leczone pod osłoną antybiotyków.

Jedno z badań wykazało, że pacjenci, którzy mieli ogólnoustrojowe zaangażowanie i prezentowali pewne kardynalne objawy infekcji, szybciej wracali do zdrowia, gdy byli leczeni antybiotykami, niż ci, którzy nie byli leczeni antybiotykami.Z kolei pacjenci, u których infekcja ograniczała się do struktury zęba, leczeni prawidłowo, bez użycia antybiotyku, zdrowieli szybciej niż ci, którzy byli leczeni tylko antybiotykiem.

W związku z tym, kluczem do wyciągnięcia wniosków jest to, że w obu przypadkach zastosowano odpowiednie leczenie w zależności od źródła ataku. Dlatego priorytetem jest zajęcie się źródłem infekcji.

Jasne jest, że leczenie źródła jest ważne przy podejmowaniu decyzji, czy antybiotyk będzie miał efekt, czy nie. Omówimy teraz, który antybiotyk jest najskuteczniejszy?

Najważniejszym odkryciem jest to, że jeśli zastosuje się odpowiednie leczenie, wybór antybiotyku ma większy wpływ na czas rozwiązania problemu niż na jego wynik. Tak więc, wraz z właściwym leczeniem, antybiotyki powinny być stosowane jako środek wspomagający.

W przypadku większości infekcji stomatologicznych, Penicylina wydaje się być bardzo popularnym lekiem pierwszego wyboru.

Nawet tutaj, badania pokazują, że 19 do 38% wyhodowanych szczepów mikrobów okazało się być opornych na Penicylinę. Ale, kiedy właściwe leczenie zostało wykonane i Penicylina była używana jako antybiotyk pomocniczy, wynik był pozytywny. Tutaj ponownie udowodniono, że właściwe leczenie było najważniejszym środkiem, a antybiotyk służył tylko jako wsparcie.

Jednakże, gdy pacjent jest wysoce uczulony i wrażliwy na Penicylinę, należy podać odpowiednią alternatywę. W przypadku skrajnej oporności na penicylinę, u niektórych dobrze sprawdza się klindamycyna, u innych zaś lekiem z wyboru staje się erytromycyna. Metronidazol jest również stosowany przez wielu stomatologów w różnych infekcjach przyzębia, jednak nie jest on lekiem pierwszego wyboru, ponieważ nie jest odpowiedni dla każdego.

Jaka powinna być skuteczna dawka antybiotyków?

Chociaż nie jest to zbyt jasne, według literatury w większości przypadków 2-3 dniowe podawanie leku jest wystarczające. Jednak, gdy leczenie nie jest prowadzone prawidłowo, osłona antybiotykowa może być potrzebna nawet przez 7 dni.

Według notatek z badań International Dental Journal większość ostrych infekcji ustępuje w ciągu 3-7 dni.