Arlington National Cemetery: Fakty
1. Narodowy Cmentarz Arlington znajduje się na terenie skonfiskowanej posiadłości konfederackiego generała Roberta E. Lee.
Dni po rezygnacji z armii amerykańskiej 20 kwietnia 1861 roku, aby objąć dowództwo nad siłami Wirginii w wojnie secesyjnej, Robert E. Lee opuścił posiadłość w Arlington, gdzie ożenił się z Mary Lee i mieszkał przez 30 lat. Nigdy już tam nie powrócił.
Po tym jak Wirginia odłączyła się od Unii 23 maja 1861 roku, wojska Unii przekroczyły rzekę Potomac ze stolicy kraju i zajęły 200-akrową posiadłość i dom, który został zbudowany przez George’a Washingtona Parke Custisa, ojca Mary i pasierba George’a Washingtona. Po tym, jak Mary Lee, przykuta do wózka inwalidzkiego, wysłała przedstawiciela zamiast stawić się osobiście, aby zapłacić rachunek podatkowy w wysokości 92,07 dolarów, rząd zajął posiadłość w 1864 roku. Gdy w Waszyngtonie roiło się od poległych żołnierzy i brakowało miejsca na pochówki, kwatermistrz generalny Montgomery C. Meigs formalnie zaproponował Arlington jako miejsce na nowy cmentarz wojskowy.
13 maja 1864 roku, 21-letni szeregowy William Christman z Pensylwanii, który zmarł na zapalenie otrzewnej, został pierwszym wojskowym pochowanym w Arlington. Aby zapewnić, że dom na zawsze pozostanie niezamieszkały dla Leesów, Meigs nakazał umieszczenie grobów jak najbliżej rezydencji, a w 1866 roku nakazał złożenie szczątków 2111 nieznanych żołnierzy wojny secesyjnej, poległych na polach bitewnych w pobliżu Waszyngtonu, w krypcie w ogrodzie różanym Leesów.
2. Orzeczenie Sądu Najwyższego z 1882 roku mogło doprowadzić do ekshumacji 17 000 grobów.
Ponad dekadę po śmierci Lee Sąd Najwyższy orzekł, że rząd Stanów Zjednoczonych przejął jego majątek bez należytego procesu i nakazał zwrócić go rodzinie w takim samym stanie, w jakim został nielegalnie skonfiskowany. Jeśli wyrok ten zostałby wykonany, mógłby wymagać ekshumacji wszystkich zmarłych w Arlington, ale zamiast tego syn Lee oficjalnie sprzedał posiadłość Kongresowi za 150 000 dolarów w 1883 roku.
3. Cmentarz był gospodarzem pierwszych narodowych obchodów Dnia Pamięci w 1868 r.
W 1868 r. generał John A. Logan, głównodowodzący Wielkiej Armii Republiki, oficjalnie ogłosił 30 maja Dniem Dekoracji „w celu obsypania kwiatami lub udekorowania w inny sposób grobów towarzyszy, którzy zginęli w obronie ojczyzny podczas ostatniej rebelii”. Pierwsze narodowe obchody odbyły się w Arlington 30 maja 1868 roku, z udziałem generała Ulyssesa S. Granta i generała Jamesa Garfielda jako głównego mówcy. Dzień Odznaczeń został ostatecznie przemianowany na Dzień Pamięci.
4. Arlington jest jedynym cmentarzem narodowym, na którym spoczywają żołnierze z każdej wojny w historii Stanów Zjednoczonych.
Mimo że pierwszy pochówek wojskowy na Narodowym Cmentarzu Arlington odbył się dopiero w 1864 roku, w miejscu pochówku znajdują się szczątki tych, którzy walczyli w każdej wojnie od czasów Rewolucji Amerykańskiej. W 1892 r. żołnierze polegli w wojnie rewolucyjnej zostali ponownie pochowani na cmentarzu w Georgetown, a ofiary wojny 1812 r. również zostały pochowane w Arlington.
5. Trzech wrogich bojowników z II wojny światowej jest pochowanych na Narodowym Cmentarzu Arlington.
Wśród uhonorowanych zmarłych Amerykanów znajduje się dwóch włoskich jeńców wojennych i jeden niemiecki jeniec wojenny pojmany podczas II wojny światowej. Ci trzej jeńcy zmarli w niewoli w okolicach Waszyngtonu, a Konwencje Genewskie wymagały odpowiedniego pochówku. Ponieważ Arlington jest najbliższym cmentarzem narodowym, mężczyźni zostali tam pochowani. W sumie w Arlington spoczywa około 60 obcokrajowców, z których większość to żołnierze alianccy, którzy zginęli w katastrofach lotniczych, w których brali udział amerykańscy żołnierze.
6. Prawie 4000 byłych niewolników jest pochowanych na Narodowym Cmentarzu Arlington.
Po przejęciu posiadłości Lee, rząd federalny odłożył na bok tereny, które miały być wzorcową społecznością dla wyemancypowanych, uwolnionych i zbiegłych niewolników. Freedman’s Village zawierała pola uprawne, domy, szpital, szkołę i mesę, zanim została zamknięta w 1900 roku. Afroamerykanie, którzy mieszkali w wiosce zostali pochowani na terenie posiadłości, a ich groby zostały włączone do sekcji 27 Cmentarza Narodowego w Arlington. Na ich nagrobkach widnieją napisy „obywatel” lub „cywil”.
7. Może nigdy nie będzie kolejnego uzupełnienia Grobu Nieznanego Żołnierza.
Wśród 5,000 nieznanych osób pochowanych w Arlington znajdują się niezidentyfikowane szczątki żołnierzy z I, II i Korei Północnej pochowanych w Grobie Nieznanego Żołnierza. Nieznany z wojny wietnamskiej został pochowany w 1984 roku, ale jego szczątki ekshumowano w 1998 roku, zidentyfikowano na podstawie badań DNA jako szczątki porucznika sił powietrznych Michaela Josepha Blassie i pochowano na cmentarzu wojskowym w Missouri. Postęp w badaniach DNA może oznaczać, że wszystkie przyszłe szczątki będą mogły być pozytywnie zidentyfikowane i nie dojdzie w przyszłości do żadnych pochówków przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
8. Żołnierze sadzą flagi przed każdym nagrobkiem w weekend Memorial Day.
W każdy weekend Dnia Pamięci od 1948 r. żołnierze 3 Pułku Piechoty USA – oficjalnej jednostki ceremonialnej Armii, znanej jako „Stara Gwardia” – umieszczają małe amerykańskie flagi przed wszystkimi amerykańskimi nagrobkami w Arlington. Każda flaga jest umieszczona dokładnie jedną stopę przed nagrobkiem i idealnie wyśrodkowana.