Barabasz
Barabasz, w Nowym Testamencie, więzień wspomniany we wszystkich czterech Ewangeliach, który został wybrany przez tłum, zamiast Jezusa Chrystusa, do uwolnienia przez Poncjusza Piłata w zwyczajowym ułaskawieniu przed świętem Paschy.
Hulton Archive/Getty Images
W Ewangelii Mateusza 27:16 Barabasz jest nazwany „notorycznym więźniem”. W Ewangelii Marka 15:7, powtórzonej w Ewangelii Łukasza 23:19, był on „w więzieniu z buntownikami, którzy dopuścili się morderstwa podczas powstania” przeciwko okupacyjnym siłom rzymskim. Jan 18:40 opisuje go jako bandytę.
Imię Barabasza nie pojawia się nigdzie indziej w Nowym Testamencie, ani żadna z Ewangelii nie podaje żadnych informacji o jego wcześniejszym lub późniejszym życiu. Imię to może być aramejskim patronimkiem oznaczającym „syna ojca” (bar abba) lub „syna nauczyciela” (bar rabban), wskazując być może, że jego ojciec był żydowskim przywódcą. Według wczesnego biblisty Orygenesa i innych komentatorów, pełne imię Barabasza mogło brzmieć Jezus Barabasz, ponieważ Jezus był powszechnym imieniem. Jeśli tak, to tłum został postawiony przed wyborem między dwiema osobami o tym samym imieniu.
Historycznie, uwolnienie Barabasza na żądanie tłumu i jego późniejsze żądania ukrzyżowania Jezusa, zostały wykorzystane do usprawiedliwienia antysemityzmu. Wielu obarcza Żydów winą za śmierć Chrystusa, powszechnie powołując się na Ewangelię Mateusza 27:25, w której tłum krzyczy: „Krew jego na nas i na dzieci nasze!”. Jednak wielu współczesnych chrześcijańskich uczonych i przywódców, w tym papież Benedykt XVI, wyraźnie potępiło to stanowisko, twierdząc, że tłum w tym fatalnym dniu składał się z żydowskich władz świątynnych i zwolenników Barabasza, a nie z całego narodu żydowskiego. Utrzymują oni również, że w świetle Nowego Testamentu jako całości, tłum może być rozumiany jako obejmujący całą ludzkość, a krew Jezusa jako dokonująca pojednania między ludzkością a Bogiem, a nie jako wołająca o pomstę do nieba.
Powieść Barabasz z 1950 roku autorstwa Pära Lagerkvista bada życie wewnętrzne biblijnej postaci po jej uwolnieniu.