Biografia

Nagrodzona Grammy królowa soulu i pierwsza kobieta wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame, Aretha Louise Franklin urodziła się w Memphis, Tennessee, jako córka Barbary Vernice (Siggers) i C. L. Franklina, baptystycznego pastora, który przez ponad trzydzieści lat wygłaszał kazania w New Bethel Baptist Church w Detroit. Znany jako człowiek z „głosem za milion dolarów”, jej ojciec był jednym z najbardziej szanowanych i prominentnych ministrów w kraju, a Aretha dorastała śpiewając w kościele i otaczając się lokalnymi i krajowymi gwiazdami. Nauczyła się grać na fortepianie ze słuchu i wkrótce zrozumiała prawidłowe tony i dźwięki.
Aretha wydała swój pierwszy singiel w wieku osiemnastu lat, pod Columbia Records, osiągnął numer dziesięć na liście przebojów BillBoard, a jej pierwsza płyta została wydana w styczniu 1961 roku. Podczas pracy dla wytwórni, udało jej się zdobyć jeszcze dwa hity R&B, Operation Heartbreak i Won’t Be Long. Jednak ludzie z Columbii często czuli, że nie rozumieją kierunku, w którym Aretha chce podążać ze swoją muzyką i ostatecznie nie udało im się wydobyć jej potencjału. W 1966 roku Aretha podpisała kontrakt z Atlantic Records, gdzie wydała swój pierwszy legendarny singiel, Respect, napisany przez króla soulu, Otisa Reddinga. Z tym singlem Franklin zapoczątkowała nową umiejętność wokalną zwaną „call and response”, która pomogła ożywić wiele jej singli. Podczas podpisywania z Atlantic, wydała trzy dodatkowe hity z pierwszej dziesiątki, Baby I Love You, A Natural Women, i Chain Of Fools, i wygrał swoje pierwsze dwie nagrody Grammy, i osiem kolejnych Grammy dla najlepszej kobiety R&B kategorii wokalnej.
Franklin nie tylko osiągnęła swoje marzenie o zostaniu muzyczną sensacją, ale wyróżniał się w ruchu praw obywatelskich na jej singiel z Otis Redding, Respect. Piosenka pomogła wysłać wiadomość do Amerykanów o równości, pokoju i sprawiedliwości. Franklin kontynuowała wydawanie popowych hitów przez całą dekadę, takich jak Think, I Say A Little Prayer i Ain’t No Way. Po tych niesamowitych hitach dla wielu słuchaczy była postrzegana jako Królowa Soulu. W latach 70. zaczęła nagrywać gospelowe hity, takie jak Don’t Play That Song, Rocksteady, czy Daydreaming. Można było przewidzieć, że Franklin wkrótce natknie się na arcydzieło, które stało się najlepiej sprzedającym się albumem gospel wszechczasów, co uczyniła w 1972 roku albumem Amazing Grace.
W połowie lat 70-tych, mimo że wydawała przebojowe piosenki, zaczęła tracić kontakt z publicznością soul-pop z powodu gatunku disco, który wszedł do głównego nurtu muzyki. W 1979 roku wydała album, aby zdobyć publiczność miłośników disco, zatytułowany La Diva. La Diva sprzedała się w mniej niż 50,000 egzemplarzy i została uznana za najniższy punkt w karierze Franklin. 10 czerwca 1979 roku jej ojciec Clarence został postrzelony przez napastnika. W wyniku tego Clarence zapadł w śpiączkę na pięć lat, a Aretha postanowiła przenieść się z powrotem do Detroit, aby zająć się swoim ojcem. Clarence Franklin zmarł 27 lipca 1984 roku.
W 1980 roku, wraz z kilkoma innymi muzykami, takimi jak Ray Charles i James Brown, Aretha Franklin pojawiła się w przebojowym filmie fabularnym The Blues Brothers. W 1982 roku powróciła na listy przebojów R&B pierwszej dziesiątki z jej hitowym albumem Jump To It, z udziałem Luthera Vandrossa. Album sprzedał się w ponad 600.000 egzemplarzy i uzyskał złoty certyfikat, utrzymując się na pierwszym miejscu przez siedem tygodni. W 1985 roku Franklin wydała album, który zawierał unikalny, nigdy wcześniej nie słyszany element rocka. Album ten, „Who’s Zoomin Who?”, szybko osiągnął platynowy sukces. Na płycie znalazł się również przebój z Georgem Michaelem zatytułowany I Know You Were Waiting For Me, który sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy. W 1987 r. Aretha zaśpiewała piosenkę przewodnią do sitcomu A Different World, stworzonego przez Billa Cosby’ego, a w 1989 r. wydała album popowy, na którym znalazły się utwory Eltona Johna, Jamesa Browna, The Four Tops, Kenny’ego G i Whitney Houston, zatytułowany Through The Storm. W 1992 roku Franklin zaśpiewała piosenkę Someday We’ll All Be Free na ścieżce dźwiękowej do filmu biograficznego Malcolm X (1992). W 1993 roku Aretha zaśpiewała na inauguracji Billa Clintona. W wolniejszym tempie w połowie późnych lat 90-tych, nadal wydawała albumy i single, współpracując z nowymi artystami, takimi jak BabyFace, Jermaine Dupri, Sean „P Diddy” Combs i Lauryn Hill wraz ze swoją wytwórnią Arista Records.
W 2003 roku zakończyła 23-letni związek z Aristą i otworzyła własną wytwórnię, Aretha. Franklin wydała swój pierwszy album w tej wytwórni, A Woman Falling Out Of Love, w 2011 roku. Oznaczał on jej pięćdziesiąt lat w show-biznesie.
Aretha Franklin zmarła na zaawansowanego raka trzustki 16 sierpnia 2018 roku w Detroit w stanie Michigan. Będzie znana jako jedna z najbardziej wpływowych piosenkarek wszech czasów, a także jako aktywistka, która mówiła o świecie poprzez swoją muzykę i używała muzyki jako narzędzia dla prawdy, sprawiedliwości i duszy.