Bootlegging
Bootlegging, w historii Stanów Zjednoczonych, nielegalny handel alkoholem z naruszeniem ograniczeń legislacyjnych dotyczących jego produkcji, sprzedaży lub transportu. Słowo to weszło do powszechnego użycia na Środkowym Zachodzie w latach 80-tych XIX wieku, aby określić praktykę ukrywania flaszek z nielegalnym trunkiem w cholewkach butów, gdy udawano się na handel z rdzennymi Amerykanami. Termin ten wszedł do szerszego słownictwa amerykańskiego, gdy Osiemnasta Poprawka do Konstytucji USA wprowadziła ogólnokrajową prohibicję alkoholową od 1920 r. do jej uchylenia w 1933 r.
New York World-Telegram and the Sun Newspaper Photograph Collection/Library of Congress, Washington, D.C. (nr neg. LC-USZ62-123257)
Co to jest bootlegging?
W historii U.W historii Stanów Zjednoczonych, bootlegging to nielegalna produkcja, transport, dystrybucja lub sprzedaż napojów alkoholowych w okresie prohibicji (1920-33), kiedy działania te były zakazane na mocy Osiemnastej Poprawki (1919) do Konstytucji USA. Bootlegging w dużej mierze zniknął po uchwaleniu Dwudziestej Pierwszej Poprawki w 1933 r., na mocy której Osiemnasta Poprawka została skutecznie uchylona.
Dlaczego era bootleggingu dobiegła końca?
Era bootleggingu dobiegła końca, ponieważ Dwudziesta Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA, która uchyliła prohibicję, skutecznie zlikwidowała bootlegging. Innymi słowy, nielegalne działania, które stanowiły bootlegging, nie były już nielegalne na mocy tej poprawki.
Jak bootlegging otrzymał swoją nazwę?
Wydaje się, że termin bootlegging został pierwotnie użyty przez białych mieszkańców Środkowego Zachodu w latach 80. XIX w. do określenia praktyki ukrywania flaszek z alkoholem w cholewach butów podczas handlu z rdzennymi Amerykanami.
Konstytucja położyła kres legalnej sprzedaży alkoholu i tym samym stworzyła popyt na nielegalną podaż. Najwcześniejsi przemytnicy zaczęli szmuglować do Stanów Zjednoczonych alkohol komercyjny produkcji zagranicznej zza granicy kanadyjskiej i meksykańskiej oraz wzdłuż wybrzeża morskiego ze statków pod obcą rejestracją. Ich ulubionymi źródłami zaopatrzenia były Bahamy, Kuba oraz francuskie wyspy Sainte-Pierre i Miquelon u południowych wybrzeży Nowej Fundlandii. Ulubionym miejscem spotkań statków handlujących rumem był punkt naprzeciwko Atlantic City w stanie New Jersey, tuż poza granicą 3 mil (5 km), poza którą rząd USA nie miał jurysdykcji. Przemytnicy kotwiczyli w tym miejscu i wyładowywali ładunki na jednostki o dużej mocy, które zostały zbudowane tak, by wyprzedzić kutry amerykańskiej straży przybrzeżnej.
Ten rodzaj przemytu stał się bardziej ryzykowny i kosztowny, gdy amerykańska straż przybrzeżna zaczęła zatrzymywać i przeszukiwać statki w większych odległościach od wybrzeża i używać własnych szybkich motorówek. Bootleggers mieli jednak inne główne źródła zaopatrzenia. Wśród nich były miliony butelek „leczniczej” whisky, które sprzedawano na ladach aptek na podstawie prawdziwych lub sfałszowanych recept. Ponadto różne gałęzie amerykańskiego przemysłu otrzymały pozwolenie na używanie skażonego alkoholu, który został zmieszany z nieprzyjemnymi chemikaliami, aby nie nadawał się do picia. Miliony galonów tego alkoholu były nielegalnie przerabiane, „oczyszczane” ze szkodliwych chemikaliów, mieszane z wodą z kranu i ewentualnie odrobiną prawdziwego trunku dla smaku, i sprzedawane do speakeasies lub indywidualnym klientom. W końcu przemytnicy zaczęli rozlewać do butelek własne mikstury fałszywego trunku, a pod koniec lat dwudziestych XX wieku głównymi dostawcami stały się zakłady produkujące alkohol z kukurydzy. Źle wydestylowane partie tego „rotgutu” mogły być niebezpiecznie nieczyste i powodować ślepotę, paraliż, a nawet śmierć.
Bootlegging przyczynił się do powstania amerykańskiej przestępczości zorganizowanej, która przetrwała długo po zniesieniu prohibicji. Dystrybucja alkoholu była z konieczności bardziej złożona niż inne rodzaje działalności przestępczej, a zorganizowane gangi w końcu powstały, które mogły kontrolować cały lokalny łańcuch operacji przemytniczych, od ukrytych destylarni i browarów, przez magazyny i kanały transportowe, po speakeasies, restauracje, kluby nocne i inne punkty sprzedaży detalicznej. Gangi te starały się zabezpieczyć i powiększyć terytoria, na których miały monopol na dystrybucję.
Powstanie bootlegu doprowadziło do kolejnych wojen gangów i morderstw. Głośnym incydentem była masakra w dniu Świętego Walentego w Chicago w 1929 roku: gang Ala Capone zastrzelił siedmiu członków konkurencyjnego gangu George’a „Bugsa” Morana. Stopniowo gangi w różnych miastach zaczęły ze sobą współpracować i rozszerzyły swoje metody organizacyjne poza przemyt narkotyków na handel narkotykami, hazard, prostytucję, wymuszanie haraczy, pobieranie pożyczek i wymuszanie haraczy. Narodowy amerykański syndykat przestępczy, mafia, powstał w wyniku skoordynowanych działań włoskich przemytników i innych gangsterów w Nowym Jorku pod koniec lat dwudziestych i na początku trzydziestych.
W 1933 roku prohibicja została zniesiona. Jednak przemytnicy nie wyginęli. Na początku XXI wieku alkohol był nadal zakazany w wielu amerykańskich hrabstwach i gminach, a przemyt nadal kwitł jako nielegalny biznes.