Co to jest demencja płatów czołowych?
Demencja płatów czołowych, znana również jako demencja czołowo-skroniowa, jest formą demencji, która występuje, gdy płaty czołowe mózgu zaczynają się kurczyć (lub „atrofia”). Eksperci szacują, że jest ona odpowiedzialna za 10%-15% przypadków demencji. Otępienie płatów czołowych ma własną konstelację objawów i jest odrębne od choroby Alzheimera, choć zdarzają się przypadki, kiedy objawy tych zaburzeń nakładają się na siebie.
Początek otępienia w płacie czołowym
Jedną z głównych różnic pomiędzy otępieniem w płacie czołowym a chorobą Alzheimera jest to, że średnio otępienie w płacie czołowym po raz pierwszy ujawnia się znacznie wcześniej w życiu. Objawy otępienia w płatach czołowych pojawiają się zwykle między 45 a 65 rokiem życia, podczas gdy większość przypadków choroby Alzheimera występuje u osób powyżej 65 roku życia.
Objawy otępienia w płatach czołowych
Płaty czołowe są odpowiedzialne za pomoc w hamowaniu i regulacji zachowania, dlatego osoby z otępieniem w płatach czołowych często wykazują dziwne lub nietypowe zachowania i zmiany osobowości. W rzeczywistości, zmiany osobowości i problemy z zachowaniem są charakterystyczne dla tego zaburzenia.
Zmiany osobowości
Zmiany osobowości, które mogą wystąpić z powodu demencji płatów czołowych obejmują:
- Impulsywność
- Apatię i obojętność
- Nieodpowiednie zachowanie społeczne
Osoby z otępieniem płatów czołowych mogą nagle zmagać się z kompulsjami związanymi z nadmiernym jedzeniem i hazardem z powodu impulsywności związanej z zanikiem płatów czołowych. Obojętność związana z demencją może spowodować wcześniej aktywnych i energicznych ludzi, aby stać się kanapowych ziemniaków, którzy oglądają 18 godzin telewizji każdego dnia. Ponieważ zmiany osobowości związane z otępieniem płatów czołowych są tak wyraźne, czasami początkowo jest ono błędnie diagnozowane jako choroba psychiczna.
Problemy poznawcze
Otępienie płatów czołowych nie powoduje utraty pamięci, ale może powodować inne problemy poznawcze i neurologiczne podobne do tych spowodowanych przez chorobę Alzheimera lub udar mózgu. Objawy te mogą obejmować:
- Trudności z mową i językiem
- Niezdolność do koncentracji
- Niezdolność do planowania
- Używanie niewłaściwego przedmiotu do niewłaściwego zadania, lub w niewłaściwym czasie
- Trudności z poruszaniem się i utrzymaniem równowagi
Diagnozowanie otępienia płatów czołowych
Żaden jeden test nie jest w stanie zdiagnozować otępienia płatów czołowych. Zamiast tego lekarze są w stanie wykorzystać bilans dowodów, aby zdiagnozować otępienie w płacie czołowym w oparciu o ich najlepszą ocenę. Ponieważ nie ma niezawodnego testu i diagnoza zależy od wiedzy lekarza, osądu i obserwacji pacjenta, otępienie płatów czołowych jest notorycznie trudne do zdiagnozowania w jego wczesnych stadiach. Chociaż w miarę postępu choroby, łatwiej jest zdecydowanie odróżnić ją od innych zaburzeń.
Terapie i rokowania
Dzisiejsze metody leczenia otępienia czołowego mają charakter paliatywny, co oznacza, że koncentrują się na łagodzeniu objawów, ponieważ nie jest znane żadne znane lekarstwo na otępienie czołowe ani metody leczenia, które mogą opóźnić jego postęp. Choroba nieuchronnie się pogłębia, a w jej końcowych stadiach pacjenci wymagają całodobowej opieki.
Średni czas przeżycia po zdiagnozowaniu otępienia w płatach czołowych wynosi od sześciu do ośmiu lat, choć odnotowano przypadki, w których pacjenci żyją nawet do 20 lat po zdiagnozowaniu otępienia w płatach czołowych.
Przypadki otępienia w płatach czołowych są bardzo rzadkie.