Co to są linie konturowe na mapach topograficznych?

Który szlak byś wybrał?

Wyobraź sobie. Jesteś na wspinaczce górskiej z przyjaciółmi.

Wyciągasz mapę i widzisz dwa szlaki turystyczne.

Pierwszy szlak ma ściśle rozmieszczone linie konturowe.

Ale drugi szlak ma szeroko rozstawione linie konturowe.

Którą trasę TY byś wybrał?

Dla powolnego i stałego wspinacza wybrałbyś drugą trasę, ponieważ szeroko rozstawione linie konturowe oznaczają, że nachylenie jest stopniowe. Ale jeśli wybrałeś pierwszą trasę, to znaczy, że jesteś typem wolnego wspinacza, który zdobywa góry przy pomocy kilofa. Dzieje się tak dlatego, że gdy kontury są blisko siebie, oznacza to, że zbocze jest bardziej strome.

Dla szybkiej definicji, linia konturowa łączy punkty o równych i stałych wartościach. Na przykład, kontury na wzniesieniu mają stałe wysokości, które są takie same na każdej linii.

Czy te linie konturowe są górami czy depresjami?

Gdy masz zamknięty kontur jak ten poniżej, oznacza to, że jest to wzgórze/góra lub depresja.

Tak naprawdę nie wiadomo, chyba że na linii konturu znajduje się etykieta. W poniższym przykładzie dodaliśmy etykiety i powinno być jasne, że jest to depresja.

A to nie jest zwykła depresja. To jest masywny krater meteorytu, który uderzył w Arizonę dawno temu.

Na niektórych mapach kartografowie używają znaków zębów lub hachures dla depresji przy kraterach lub wulkanach, ponieważ oznacza to, że wysokość idzie w górę lub w dół.

CZYTAJ WIĘCEJ: A Topographic Profile of Arizona’s Massive Meteor Crater

Jak wyglądają linie konturowe góry Fuji?

W tym przypadku zamknięte linie konturowe oznaczają górę. Piękna góra Fuji wznosi się na wysokość 3 776 metrów nad poziomem morza. W odstępie 250 metrów, oto jak wyglądają linie konturowe:

Gdy zobaczysz górę Fuji w 3D, zobaczysz, że jest dość stroma, ponieważ linie konturowe są stosunkowo blisko siebie.

Do tej pory widzieliśmy przykłady dwóch typów zamkniętych konturów, ale jak wyglądają kontury w dolinach?

Reguła dolin w kształcie litery V i U

Doliny to wydłużone nisko położone obniżenia terenu, przez które zazwyczaj przepływa rzeka. Wiesz, że patrzysz na dno doliny, gdy linie konturu mają kształt litery V lub U.

Oto przykład widoku 3D malowniczej doliny Collayomi w Kalifornii:

Wszystkie rzeki płyną w dół z wyższych do niższych wzniesień, prostopadle do linii konturu powyżej. Zasadą jest, że kontur w kształcie litery V jest skierowany w górę rzeki (w kierunku przeciwnym do przepływu strumienia lub rzeki).

Kontury w kształcie litery „V” wskazują strumienie i drenaże. Jak widać, „V” wskazuje pod górę do wyższego wzniesienia. Ogólnie rzecz biorąc, można połączyć wierzchołki wskazujących w górę linii konturowych w kształcie litery „V”, aby wyznaczyć strumień. Ponadto, można oszacować nachylenie strumienia, licząc liczbę konturów, które przecinają strumień z interwałem konturu.

Nachylenie jest zawsze prostopadłe do linii konturu. Im mniejsza separacja między liniami konturowymi, tym bardziej strome zbocze i odwrotnie. Gdy kontury są rozmieszczone równomiernie, nachylenie jest jednolite.

W miejscu połączenia strumieni linie konturowe tworzą kształt litery „M” lub „W”. Można to interpretować jako przecięcie się dwóch konturów w kształcie litery „V”.

Co z grzbietami i wąwozami?

Z czasem wąwozy tworzą się w wyniku erozji wody płynącej po zboczach wzgórz. Konsekwencją dwóch wyerodowanych wąwozów jest ostroga w centrum zbocza, która wystaje na zewnątrz. Zarówno wąwozy, jak i ostrogi biegną od linii grzbietu do dna doliny.

Wąwozy (lub rysy) charakteryzują się liniami konturowymi w kształcie litery „U” lub „V” z zamkniętym końcem skierowanym ku wyższym wzniesieniom. Z kolei linie konturowe ostróg skierowane są w kierunku niższych wzniesień.

W 2D, te cechy krajobrazu doliny są nieco trudniejsze do zauważenia. Kluczowe jest jednak zapamiętanie jak grzbiety wskazują w dół zbocza, a wąwozy w górę.

Dlaczego linie konturowe nigdy się nie przecinają?

To mało prawdopodobne, że kontury się przecinają, ale czasami tak się dzieje. Gdy teren jest nawisem lub klifem, linie konturowe będą się przecinać lub dotykać.

Klify w Látrabjarg na Islandii mają do 440 metrów wysokości. Kiedy wygenerujesz 100-metrowe kontury, są one bardzo bliskie zbiegania się.

W 3D widać, jak strome są te klify. Więc jeśli te kontury się krzyżują, to jest to bardzo prawdopodobne, że jest to nawis. Albo może to być błąd w programie.

Jeśli użyjesz wyobraźni, wyobraź sobie nawis, gdzie teren zwisa na zewnątrz. Byłby to rzadki wyjątek w przypadku dwóch konturów, które się krzyżują.

Jak ręcznie narysować linie konturowe?

Możesz łatwo wygenerować linie konturowe za pomocą kliknięcia przycisku w oprogramowaniu CAD lub GIS. Ale co, jeśli chcesz narysować je ręcznie?

Po pierwsze, musisz wybrać interwał konturu. Na przykład, użyjemy interwału konturu o szerokości 10 metrów. Oznacza to, że kontur będzie się pojawiał co 10 metrów.

Pomiędzy punktami przejścia dziesięciu (30, 40, 50, itd.), dodaj znaczniki, gdzie narysować linie. Zasadniczo, rysuj lub interpoluj pomiędzy liniami.

Teraz, gdy mamy punkty do połączenia, narysujmy gładkie linie konturowe dla każdego przedziału. Zasadniczo łączymy punkty liniami.

I tak to wygląda.

Do czego używamy linii konturowych?

W naszym przykładzie, linie konturowe reprezentowały stałą wysokość i pokazywały topografię krajobrazu.

Ale meteorologia (izoplety), magnetyzm (izogony), a nawet czas jazdy (izochrony) również wykorzystują kontury do różnych celów.

Zbliżenie konturów wskazuje na nachylenie terenu. Nieregularne kontury oznaczają nierówny teren. W naturze rzadko zdarza się, aby kontury się przecinały. Ale mogą w przypadku nawisów i klifów.

Jakie jeszcze inne rodzaje konturów widziałeś w przyrodzie?