Czy możliwe jest „wyłączenie” wodospadu Niagara?

Dzień, w którym rzeka Niagara (i wodospad Niagara!) wyschła

Przed północą 29 marca 1848 roku, nowojorski farmer odbywający nocny spacer dokonał dziwnego spostrzeżenia.

Było cicho. Zbyt cicho.

Taka cisza była niezwykła dla kogoś znajdującego się tak blisko wodospadu Niagara. Mężczyzna przyzwyczaił się do znajomego ryku rozbijających się wodospadów, dźwięku, którego wyraźnie brakowało podczas jego księżycowego spaceru.

Zaciekawiony, zbliżył się do krawędzi rzeki Niagara. To, co zobaczył, miało wywołać wstrząs wśród społeczności amerykańskiej i kanadyjskiej: potężna niegdyś rzeka była prawie sucha. Dalej w dół rzeki, ludzie wkrótce odkryli, że sam wodospad Niagara zwolnił do strużki.

Wodospad Niagara wyschnął i miał tak pozostać przez następne 30 do 40 godzin.

Co się działo?

Dlaczego Wodospad Niagara wyschnął w 1848 roku?

Zrozumiałe, że ludzie wpadli w szał na widok wyschniętego Wodospadu Niagara. Czy świat się kończył? Jak to możliwe?

Oto co się stało.

Zima 1848 roku była szczególnie mroźna w regionie Niagara. Jak już omawialiśmy wcześniej w naszej serii historycznej dotyczącej wodospadu Niagara, bycie tak blisko dużego zbiornika wodnego, jakim jest jezioro Erie, może spowodować kilka interesujących (a nawet niebezpiecznych) zjawisk naturalnych. Dlaczego? Ponieważ jezioro może zamarznąć. Śnieg i lód mogą gromadzić się na zamarzniętej wodzie. Następnie, wystarczy tylko silny wiatr, aby wysłać lód i śnieg lecący w jednym lub drugim kierunku.

W tym przypadku, ciepła fala w marcu spowodowała, że zamarznięty lód z jeziora rozpadł się na kawałki znane również jako „kry lodowe”. Silne wiatry w dniach 28 i 29 marca 1848 roku popchnęły te kry na drugą stronę jeziora w kierunku rzeki Niagara. Kiedy dotarły one do ujścia rzeki, lód zaczął się piętrzyć. Zablokowało to drogę wodną, tworząc tamę.

Do wczesnego ranka 29 marca 1848 roku, tama zatrzymała prawie cały przepływ wody do wodospadu Niagara. Rezultat? Płytka rzeka Niagara, ledwo cieknący wodospad, i zdezorientowana ludność.

Jak ludzie reagowali na wysychanie wodospadu Niagara?

W 1848 roku, nie było żadnej Sieci Meteorologicznej, która tłumaczyłaby dlaczego naturalne wydarzenia miały miejsce. Kiedy wodospad Niagara wyschnął, ludzie nie mieli pojęcia dlaczego tak się stało. Reakcje na tę sytuację z pewnością były różne. Oto kilka z naszych ulubionych:

Strach i żarliwość

W czasie, gdy wodospad Niagara wyschnął, Nowy Jork był gospodarzem dziesiątków religijnych rewii. Wierni wypełniali kościoły. Czy była to zemsta? Ostrzeżenie? Wydarzenie końca świata? Nikt nie wiedział na pewno, ale istniały niekończące się teologiczne teorie na temat tego, dlaczego i co się działo.

Przygoda i zbieranie pamiątek

Jeśli mieszkałeś wzdłuż rzeki Niagara, ale nie przy samym wodospadzie Niagara, są szanse, że twoje doświadczenie tego zjawiska będzie ograniczone do spłycenia rzeki. Podczas gdy niektórym przeszkadzał widok dna rzeki, inni postrzegali wyschnięte koryto rzeki jako okazję do eksploracji i zbierania różnych przedmiotów.

Ci, którzy znajdowali się w pobliżu rzeki w Chippawa, mieli szczególnie interesujący czas na zbieranie padliny. Ponieważ ich rodzinna miejscowość była miejscem bitwy podczas Wojny 1812 roku, bagnety, miecze i muszkiety zostały odkryte, gdy woda zniknęła.

Możliwość zarobienia pieniędzy

Na dnie rzeki znaleziono również duże sosnowe belki, które wpadły do rzeki z brzegu w pobliżu Three Sisters Islands. Grupa młodych ludzi wykorzystała okazję do zebrania cennego drewna, wjeżdżając wozem do wyrębu na dno rzeki. Mimo, że był to niebezpieczny pościg, odsłonięte dno rzeki stanowiło okazję do zarobienia pieniędzy dla młodych drwali.

Inna przedsiębiorcza osoba, właściciel firmy wycieczkowej z wodospadu Niagara, również wykorzystała ten incydent jako okazję. Niektóre niebezpieczne skały sprawiały kłopoty jego wycieczkom po rzece, więc przeszukał trasę, gdy rzeka była sucha. Zidentyfikował skały, które stanowiły drogę dla łodzi i wysadził je za pomocą materiałów wybuchowych.

Zobaczenie

Minęła doba zanim wieści o wyschniętym wodospadzie Niagara dotarły do najbliższego dużego miasta. Mieszkańcy Buffalo, oddalonego o trzy godziny jazdy pociągiem od wodospadu Niagara, byli nieco mniej zdezorientowani faktem zablokowania rzeki Niagara. Wysokie wiatry, które spowodowały spiętrzenie lodu nadeszły z ich kierunku i wielu z nich natychmiast skojarzyło to ze sobą słysząc o suchym wodospadzie Niagara.

I oczywiście wielu w mieście chciało zobaczyć rezultaty.

W dniach 29 i 30 marca 1848 roku, tysiące zwiedzających udało się do wodospadu Niagara, aby być częścią tego wartego uwagi wydarzenia. Niektórzy spacerowali w górę i w dół koryta rzeki, podczas gdy inni posunęli się tak daleko, że jeździli konnymi powozami w górę i w dół. Nawet amerykańska kawaleria skorzystała z okazji i paradowała w górę i w dół rzeki.

Czy wodospad Niagara wyschnął od 1848 roku?

Minęło 170 lat od tego wydarzenia, a wodospad widział kilka ciężkich zim od tego czasu – wiatr, kry lodowe, wszystko. Ale czy ten incydent kiedykolwiek się powtórzył?

Nie bardzo. Przynajmniej nie w taki sam sposób, jak w przypadku „zjawisk naturalnych”.

Jedną z najbardziej fascynujących rzeczy związanych z wodospadem Niagara jest sposób, w jaki naturalnie spadająca woda jest wykorzystywana do generowania energii. Jest to znane jako „hydroelektryczność”. W celu generowania energii hydroelektrycznej, inżynierowie opracowali sposoby kontrolowania przepływu i opadania wody, aby zmaksymalizować jej zdolność do generowania energii elektrycznej. W 1969 roku, U.S. Army Corp of Engineers wyłączyła amerykańską stronę wodospadu, aby to właśnie zrobić.

(Tak – jest teraz możliwe „wyłączenie” wodospadu Niagara, ale nie próbowałbym tego na twoim miejscu.)

Sposób w jaki „wyłączono” wodę był genialny w swojej prostocie; zbudowano koferdamy, które tymczasowo przekierowały całą wodę z amerykańskiego wodospadu do sąsiedniego wodospadu Horseshoe po stronie kanadyjskiej. Nie było to małe przedsięwzięcie – do budowy koferdamów zużyto 27,800 ton skał i ziemi. Po tym, jak wodospad zredukowano do strużki, wieść się rozniosła i tłumy mieszkańców i turystów zebrały się, aby zobaczyć go z punktu widokowego na Goat Island.

Po co robić coś takiego? W tamtym czasie, U.S. Army Corp of Engineers zamierzało usunąć skały u podstawy American Falls. Obawiali się, że erozja spowoduje, że więcej skał będzie się piętrzyć, powodując niebezpieczne prądy i zagrażając przetrwaniu samego wodospadu. W dużej mierze nie udało im się osiągnąć tego celu i wkrótce woda została ponownie włączona.

Oba wodospady płyną nieprzerwanie od tamtego czasu.

Czy wodospad Niagara może przestać płynąć ponownie?

Pewnie tak! W rzeczywistości, według niektórych raportów, może się to stać już wkrótce.

Wodospad Niagara składa się z trzech wodospadów: Horseshoe Falls po stronie kanadyjskiej (gdzie płynie większość wody), oraz American Falls i Bridal Veil Falls po stronie amerykańskiej. Dzięki temu możliwe jest czasowe przekierowanie wody z jednego wodospadu do drugiego, tak jak to miało miejsce w 1969 roku. Działanie to było rozważane w ramach zbliżającego się federalnego projektu mostowego w USA.

Choć nic nie zostało jeszcze sfinalizowane, suchy wodospad może na krótko przywitać odwiedzających już w 2019 roku. Oznacza to, że już wkrótce będziesz mógł doświadczyć niesamowitej ciszy wodospadu, który nagle przestał działać; ten sam dziwny dźwięk, który amerykański farmer usłyszał 170 lat temu.