David Price (baseball)

Draft i kariera w mniejszej lidzeEdit

Price został wybrany z pierwszym wyborem w drafcie Major League Baseball w 2007 roku. Swój pierwszy profesjonalny kontrakt podpisał 15 sierpnia 2007 roku. Sześcioletnia umowa była warta 11,25 mln dolarów (8,5 mln dolarów gwarantowanych), w tym 5,6 mln dolarów bonusu za podpisanie. Po zatwierdzeniu kontraktu przez MLB, został dodany do 40-man rosteru Devil Rays przed opcją do lig mniejszych, aby rozpocząć swoją karierę.

Całkowita wartość premii Price’a była największa w historii draftu. The signing bonus was second-largest in draft history, behind only the $6.1 million Justin Upton received from the Arizona Diamondbacks as the top overall pick in the 2005 MLB draft. Wartość gwarantowana była trzecią najwyższą w historii draftu, ustępując jedynie Markowi Priorowi (10,5 mln $) i Markowi Teixeirze (9,5 mln $) z draftu 2001. Price zadebiutował na wiosennym treningu przeciwko Jankesom, uderzając pierwszego pałkarza i wybijając trzech następnych w ciągu jednego ranka pracy. Jego szybka piłka wynosiła średnio 98 mph.

Price został najpierw przydzielony do gry w Vero Beach Devil Rays w Class A-Advanced Florida State League. Rozpoczął sześć meczów dla Vero Beach, osiągając rekord 4-0. Miał ERA 1.82 z 37 strikeoutami w 34 2⁄3 rozegranych inningach.

W swoim drugim starcie w Vero Beach, Price zagrał przeciwko Pedro Martínezowi. Po meczu, Martínez powiedział o Price’ie:

Jest niesamowity, ten dzieciak. On jest niesamowity… ten dzieciak jest bardzo dojrzały jak na swój czas i bardzo utalentowany. Ten dzieciak wykonał kawał dobrej roboty, rzucając pierwsze uderzenia i uderzając w strefę uderzeniową i zagłuszając uderzających. Oglądałem to. Robił to jak wielki ligowiec. Miał taką komendę. Właśnie tam, rzucam ci wyzwanie. Zrobię to, co muszę zrobić, bez żadnego strachu. To jest rodzaj talentu, który uwielbiasz oglądać.

Po awansie przez system mniejszej ligi Rays do Montgomery Biscuits z Class AA Southern League w lipcu, Price został promowany do Durham Bulls z Class AAA International League 9 sierpnia 2008 roku. Po uzyskaniu łącznego rekordu 11-0 w Single-A i Double-A, Price poniósł swoją pierwszą porażkę w Triple-A Durham.

Tampa Bay RaysEdit

Sezon 2008Edit

Price zadebiutował w lidze głównej z Tampa Bay Rays 14 września 2008 roku, przeciwko Yankees. Pierwszym trafieniem w MLB, na które pozwolił, był home run Dereka Jetera, shortstop New York Yankees; Jeter później zanotowałby swoje 3000 trafienie, ponownie trafiając z rąk Price’a w 2011 roku. Price rozegrał 5 1⁄3 inningów, a swój pierwszy mecz w lidze rozpoczął 22 września 2008 roku z drużyną Rays przeciwko Baltimore Orioles. Był zwycięskim miotaczem w Game 2 ALCS 2008 przeciwko Boston Red Sox, zdobywając zwycięstwo w postseason przed wygraniem meczu sezonu regularnego. Price zanotował ostatnie cztery outy w Game 7 ALCS 2008, zdobywając swój pierwszy w karierze save (regular season lub postseason; statystyki postseason są rejestrowane oddzielnie) i eliminując broniących tytułu Red Sox. Następnie Price rozegrał 2 1⁄3 inningów w 2. meczu World Series 2008 przeciwko Philadelphia Phillies; oddał dwa zdobyte gole, ale mimo to zaliczył swój drugi postseason save. Następnego dnia Price przedstawił Baracka Obamę na wiecu kampanii wyborczej w Tampie.

Sezon 2009Edit

W dniu 30 maja, 2009, Price zebrał swoje pierwsze zwycięstwo w sezonie regularnym w lidze zasadniczej, wygrywając 5-2 nad Minnesotą Twins, w którym wyrzucił 11 pałkarzy w mniej niż 6 inningów. Zakończył sezon z rekordem 10-7, ERA 4.42, 102 strikeoutami i 54 spacerami w 23 startach.

Sezon 2010Edit

W sezonie 2010, Price był pierwszym miotaczem Ligi Amerykańskiej, który osiągnął 10 zwycięstw, 15 czerwca. W tym dniu, był 10-2 i prowadził ligę z 2,31 ERA. Price został wybrany jako miotacz startowy Ligi Amerykańskiej do All-Star Game 2010.

Zakończył sezon 2010 na drugim miejscu w Lidze Amerykańskiej (z Jonem Lesterem) w zwycięstwach (19) i na trzecim miejscu w ERA (2.72). Był ósmy w lidze pod względem liczby strikeoutów (188).

Przegrał mecze 1 i 5 w 2010 roku w American League Division Series przeciwko Cliffowi Lee i Texas Rangers.

Sezon 2011Edycja

Podczas meczu z Jankesami 9 lipca 2011 roku Price pozwolił na home run Dereka Jetera, który był jego 3000. trafieniem w karierze. Price zakończył 2011 rok z rekordem 12-13, 218 strikeoutami i 3.49 ERA w 34 rozpoczętych meczach.

Sezon 2012: Cy Young Award sezonEdit

W 2012 roku, Price osiągnął 20-5 w sezonie (tying for the league lead in wins) z wiodącą w lidze 2.54 ERA. 24 kwietnia 2012 roku Price zakończył mecz przeciwko Los Angeles Angels z wynikiem 5-0. Price zagrał w 2012 MLB All-Star Game. 30 września Price odniósł swoje 20. zwycięstwo przeciwko Chicago White Sox, stając się tym samym pierwszym 20. wygranym miotaczem w historii Rays. Odnotowując to zwycięstwo, stał się najmłodszym miotaczem Ligi Amerykańskiej (w wieku 27 lat), który zdobył 20 zwycięstw w sezonie od 2004 roku. Price zdobył nagrodę AL Cy Young Award po zaciętym wyścigu.

Sezon 2013Edit

W 2013 roku, Price poszedł 10-8 w sezonie z 3.33 ERA, i miał American League wiodący i career-best cztery kompletne gry. W 2013 American League Wild Card tie-breaker przeciwko Texas Rangers, Price pitched kompletną grę, aby doprowadzić Rays do postseason.

2014 sezonEdit

Od 4 do 25 czerwca Price miał pięć kolejnych startów z co najmniej dziesięcioma strikeoutami, stając się tylko ósmym miotaczem w historii major league, aby to zrobić.

6 lipca Price został powołany do swojej czwartej drużyny All-Star; nie wziął udziału w tym All-Star Game z powodu pitchingu w meczu dwa dni wcześniej, unikając pitchingu na tylko jeden dzień odpoczynku. Zastąpił go Fernando Rodney.

Przed wymianą 31 lipca do Detroit Tigers, Price miał rekord 11-8, z 3.11 ERA, 189 strikeoutami i 23 spacerami w 23 startach z Rays.

Detroit TigersEdit

Sezon 2014 z TygrysamiEdit

31 lipca Price został przehandlowany do Detroit Tigers w trzyzespołowej transakcji, która wysłała Drew Smyly’ego, Nicka Franklina i Willy’ego Adamesa do Tampa Bay Rays, a Austina Jacksona do Seattle Mariners. W swoim debiucie przeciwko New York Yankees 5 sierpnia, Price zagrał 8 2⁄3 inningów, pozwalając na trzy biegi, wybijając dziesięć osób i nie wychodząc z meczu. 21 sierpnia, w swoim pierwszym meczu przeciwko swojej byłej drużynie, Tampa Bay Rays, Price pozwolił na jedno trafienie i niezaliczony bieg z jednym wyjściem w pierwszym rzucie, po czym odesłał na emeryturę ostatnich 23 przeciwników, ale poniósł porażkę w całym meczu. Price jest pierwszym miotaczem w lidze, który przegrał kompletny mecz, z jednym lub lepszym uderzeniem, bez żadnego zarobionego biegu od czasu, gdy Andy Hawkins przegrał no-hitter dla New York Yankees 1 lipca 1990 roku. To był pierwszy raz od 1914, że miotacz stracił kompletną grę, jeden hit, nie spacer początek nie pozwalając zarobione run.

27 sierpnia, w meczu przeciwko Yankees, Cena pozwolił osiem biegów i dwanaście hitów, w tym dziewięć prostych w trzecim inningu 8-4 straty. Jest pierwszym miotaczem od czasów Boba Forscha w 1989 roku, który pozwolił na dziewięć trafień z rzędu. Tylko trzy razy w historii ligi miotacz pozwolił na 12 trafień w dwóch lub mniej inningach, pozostałe to Shawn Estes w 2003 roku, Johnny Podres w 1963 roku i George Uhle w 1929 roku.

Z Tygrysami, Price był 4-4 w ostatnich dwóch miesiącach sezonu, z 3.59 ERA i 82 strikeoutami w 77 2⁄3 inningów. 28 września, w ostatnim dniu sezonu regularnego, Price rozegrał 7 1⁄3 inningów przeciwko Minnesocie Twins, oddając cztery uderzenia, wybijając osiem i wygrywając 3-0, aby pomóc Tygrysom zdobyć czwarty z rzędu tytuł mistrzowski AL Central Division.

Price zakończył sezon regularny 2014 z rekordem 15-12, 3.26 ERA i 1.08 WHIP. Prowadził w całej lidze baseballu w innings pitched (248 1⁄3), batters faced (1,009) i strikeouts (271).

Sezon 2015Edit

16 stycznia 2015 roku, Price i Tigers uniknęli arbitrażu zgadzając się na 19,75 mln dolarów pensji za sezon 2015, ustanawiając rekord dla największej jednorocznej umowy dla gracza kwalifikującego się do arbitrażu przed wolną agencją. Price został mianowany przez menedżera Brada Ausmusa starterem dnia otwarcia Tigers w 2015 roku, kończąc tym samym passę kolegi z drużyny Justina Verlandera siedmiu kolejnych startów w dniu otwarcia. W odpowiedzi zagrał 8 2⁄3 minuty w meczu z Minnesotą Twins, wygranym przez Tygrysy 4-0.

6 lipca 2015 roku Price został wybrany do 2015 All-Star Game, jego piąty taki zaszczyt. Price pitched scoreless czwarty inning w grze, uderzając out dwa, i zarabiając zwycięstwo dla AL. Wszedł do All-Star Break z rekordem 9-2, 2.38 ERA i 115 strikeouts.

Toronto Blue JaysEdit

Sezon 2015 z Blue JaysEdit

30 lipca 2015 roku Price został przehandlowany do Toronto Blue Jays za Daniela Norrisa, Matta Boyda i Jairo Labourta. Price zadebiutował dla Blue Jays 3 sierpnia. rzucił 119 boisk w 8 inningach, notując 11 strikeoutów i zwycięską decyzję, jednocześnie dając tylko 3 uderzenia, 2 spacery i 1 earned run w zwycięstwie 5-1 nad Minnesota Twins w Rogers Centre. Jego 11 strikeoutów wyrównało rekord drużyny José Núñeza w ilości strikeoutów w debiucie Blue Jays. 5 września Price odniósł swoje setne zwycięstwo w karierze, pokonując Baltimore Orioles 5-1. Został odsunięty od swojego ostatniego startu w sezonie 1 października, ponieważ Blue Jays zdobyli tytuł mistrza AL East poprzedniego dnia. Price zrobił 11 startów dla Blue Jays w 2015 roku, i poszedł 9-1 z 2.30 ERA i 87 strikeoutami w 74 1⁄3 inningów. Price rozpoczął mecz nr 1 w ALDS dla Blue Jays, ponosząc porażkę i podnosząc swój rekord kariery posezonowej do 1-6. Zarobiłby swoje drugie zwycięstwo w karierze w postseason 12 października, pitching 3 innings in relief of R.A. Dickey’s game 4 start.

Price zakończył sezon 2015 z rekordem 18-5 i 2.45 ERA. Price zajął drugie miejsce w głosowaniu na Cy Young Award za Dallasem Keuchelem.

Boston Red SoxEdit

Sezon 2016Edit

W dniu 4 grudnia, 2015 roku, Price podpisał siedmioletni, 217-milionowy kontrakt z Boston Red Sox, co jest rekordem franczyzy. Price zanotował zwycięstwo w swoim debiucie z Red Sox 5 kwietnia 2016 roku. Pierwszy sezon Price’a był wyraźnie różny od pierwszej do drugiej połowy. W swoich pierwszych 18 startach, Price skompilował rekord 8-6 z 4,64 ERA. Sezon zakończył na 3,99 ERA z rekordem 17-9. Prowadził w AL z 230 inningami i 227 trafieniami. Jego 228 strikeoutów to również drugi najwyższy wynik w karierze, po sezonie 2014 podzielonym między Tampę i Detroit. Dodatkowo był pierwszym miotaczem, który rozpoczął 35 meczów od Chrisa Carpentera w 2010 roku.

Sezon 2017Edit

Price rozpoczął sezon na 10-dniowej liście inwalidzkiej z kontuzją łokcia doznaną podczas wiosennego treningu. Price został aktywowany w poniedziałek, 29 maja 2017 roku i zadebiutował przeciwko Chicago White Sox tego samego popołudnia.

Dnia 29 czerwca Price był zaangażowany w słowną sprzeczkę z nadawcą NESN i Hall of Fame pitcher Dennis Eckersley w samolocie drużyny; Eckersley skrytykował słaby występ kolegi z drużyny Eduardo Rodrígueza, co skłoniło Price’a do krzyknięcia: „Oto on – największy miotacz, który kiedykolwiek żył! Ta gra jest dla niego łatwa!” na Eckersleya, po czym podwoił się, powtarzając wielokrotnie „Wypierdalaj stąd!” przy aplauzie kilku graczy Red Sox. Price został skrytykowany za swoje zachowanie wobec Eckersleya, jak również za odmowę przeprosin, zarówno przez media, jak i fanów.

28 lipca Price został ponownie umieszczony na 10-dniowej liście inwalidzkiej z powodu zapalenia lewego łokcia. Wrócił do Red Sox 14 września i był używany z roli relievera przez resztę sezonu. W 2017 American League Division Series przeciwko Houston Astros, Price spędził 6 2⁄3 bezbłędnych inningów, w tym cztery inningi w Game 3. Red Sox przegrali serię, 3-1.

Sezon 2018Edit

Podczas wiosennego treningu przed sezonem 2018, Price powiedział, że żałuje, że nie poradził sobie z sytuacją z Eckersleyem inaczej i powiedział, że wie, że może odzyskać fanów, dobrze pitchując. „Jeśli wyjdę pitching sposób, w jaki jestem w stanie pitching, nie będą się przejmować”, powiedział. Price wrócił do rotacji, aby rozpocząć sezon 2018 i rzucił 14 bezbłędnych inningów w swoich pierwszych dwóch startach, wychodząc z drugiego do owacji na stojąco od tłumu w Fenway Park. „Kiedy jest zdrowy, jest jednym z najlepszych miotaczy w lidze” – powiedział menedżer Red Sox Alex Cora o Price’u po meczu. 9 maja Price został zdrapany z zaplanowanego startu przeciwko Yankees z powodu łagodnego przypadku zespołu cieśni nadgarstka. W sezonie regularnym 2018 Price wystąpił w 30 występach (wszystkie starty) z rekordem 16-7, 3,58 ERA i 177 strikeoutami w 176 inningach.

W postseason, Price rozpoczął Game 2 of the Division Series przeciwko New York Yankees. Pozwolił na trzy biegi przy trzech trafieniach i został usunięty po 1⁄3 inningu, ponosząc stratę. Był to dziesiąty mecz posezonowy, który Price rozpoczął podczas swojej kariery, a wszystkie dziesięć z nich zakończyło się porażkami jego drużyny. Kolejnym posezonowym startem Price’a był mecz nr 2 Serii Mistrzów przeciwko Houston Astros, który Red Sox wygrali 7-5, a Price pozwolił na cztery biegi, pięć uderzeń i cztery spacery w 4 2⁄3 inningów; otrzymał decyzję negatywną, ponieważ nie ukończył piątego inningu. Kiedy Chris Sale nie mógł rozpocząć meczu nr 5 z powodów zdrowotnych, Price został wezwany do ponownego rozpoczęcia meczu na zaledwie trzydniowym odpoczynku i odniósł zwycięstwo, utrzymując Houston bez punktów przez sześć inningów, pozwalając na zaledwie trzy uderzenia i wybijając dziewięć. Wygrywając 4-1, Red Sox zapewnili sobie pierwszy wyjazd do World Series od 2013 roku. Była to pierwsza wygrana Price’a w 12 startach posezonowych w karierze i jego trzecia wygrana w ogóle; dwa wcześniejsze zwycięstwa zostały zdobyte w pomocy podczas 2008 ALCS i 2015 ALDS.

Price następnie rozpoczął Game 2 of the World Series, trzymając Dodgers do dwóch punktów przy trzech trafieniach i trzech spacerach w sześciu inningach, jednocześnie wybijając pięć, i zdobywając zwycięstwo w 4-2 Bostonie. Price również zagrał bezbramkową ulgę w Game 3 i rozgrzewał się w bulpenie na Game 4. Mimo, że as Chris Sale był dostępny na pełnym odpoczynku (aczkolwiek z kontuzją barku), Price rozpoczął mecz 5, a Alex Cora argumentował, że w parku National League może być potrzebny pinch hitter, który spowodowałby, że musiałby usunąć swojego startera wcześniej. Price oddał home run Davidowi Freese na pierwszym boisku, ale potem zatrzymał 14 graczy z rzędu. Został zluzowany w ósmej rundzie, gdy Boston prowadził 5-1; Joe Kelly i Sale zdobyli sześć ostatnich outów, by zapewnić zwycięstwo w World Series.

31 października, przed paradą zwycięstwa Red Sox, Price ogłosił, że nie skorzysta z klauzuli opt-out w swoim kontrakcie, mówiąc, że chce wygrać w Bostonie; „Zrobiliśmy to w tym roku i chcę to zrobić ponownie”. Na początku listopada, nowojorska kapituła Baseball Writers' Association of America (BBWAA) ogłosiła Price’a jako odbiorcę Babe Ruth Award, honorując gracza MLB z najlepszym występem w postseason. Później w listopadzie, Price został ogłoszony jako AL Comeback Player of the Year.

2019 seasonEdit

Przed sezonem Price ogłosił, że zmienia swój numer munduru z 24 na 10, w hołdzie dla swojego syna Xaviera, ponieważ „X” reprezentuje rzymską cyfrę dziesięć. Price rozpoczął sezon jako członek rotacji startowej, osiągając rekord 1-2 z 3.75 ERA w sześciu startach, aż do umieszczenia go na liście kontuzjowanych 6 maja, retroaktywnie do 3 maja, z powodu zapalenia ścięgna lewego łokcia. Został aktywowany 20 maja, rozpoczynając i zdobywając zwycięstwo w meczu z Toronto. Od 20 maja do 7 lipca, Price wygrał 6 razy z rzędu. Price był krótko na liście ojcowskiej na początku sierpnia, ponieważ jego żona urodziła ich drugie dziecko; w tym czasie miał rekord 7-4 z 3.86 ERA w 20 startach, z 123 strikeoutami w 102 2⁄3 inningów. Price został umieszczony na liście kontuzjowanych 8 sierpnia, retroaktywnie od 5 sierpnia, z powodu torbieli trójkątnej fibrocartilage (TFCC) lewego nadgarstka. Został aktywowany z listy kontuzjowanych 1 września. Tego dnia zagrał na boisku, a następnie został wyłączony z rotacji z powodu dodatkowych problemów z nadgarstkiem. Nie grał już więcej w sezonie, kończąc go z 22 występami (wszystkie starty), notując 128 strikeoutów w 107 1⁄3 inningów i rekord 7-5 z 4.28 ERA.

Los Angeles DodgersEdit

10 lutego 2020 roku Red Sox przehandlowali Price’a, Mookie Bettsa i gotówkę do Los Angeles Dodgers w zamian za Alexa Verdugo, Connora Wonga i Jetera Downsa. W maju 2020 roku Price ogłosił, że przekaże 1000 dolarów każdemu z zawodników ligi mniejszej Dodgersów, aby pomóc zrekompensować ich koszty podczas pandemii COVID-19. 4 lipca 2020 roku Price ogłosił, że nie będzie grał podczas skróconego sezonu 2020 z powodu pandemii COVID-19.