Dlaczego Dan Marino nie wygrał Super Bowl?

Prawdą powszechnie uznaną jest, że każda rozmowa o karierze Dana Marino musi zawierać odniesienie do Ace Ventura: Pet Detective.

Nie mówię o aktorskim stint Marino w powyższym odcinku Untitled, naszej serii wideo, która bada, dlaczego wzorowi sportowcy nigdy nie wygrali mistrzostwa w wybranym przez siebie sporcie. Myślałem jednak sporo o filmie, jego fabule i udziale w nim Marino. Dla przypomnienia zajrzałem do Wikipedii, gdzie znajduje się wpis o filmie, i kurczę, to się trzyma gorzej niż brudna pielucha na słońcu. W tym filmie:

• Maskotka Miami Dolphins, prawdziwy delfin o imieniu „Snowflake”, który zespół domy na miejscu na stadionie Joe Robbie, zostaje porwana
• Główny publicysta Miami Dolphins wynajmuje „zwierzęcego detektywa”, aby zlokalizować zwierzę
• Główny szef operacji futbolowych Miami Dolphins zostaje zamordowany
• Miami Dolphins przegrali Super Bowl 17 w 1983 roku z powodu straconego gola przez fikcyjnego kopacza Raya Finkle’a, który był trzymany nieprawidłowo przez rozgrywającego Dana Marino, który był jeszcze w college’u w styczniu 1983 roku
• Ray Finkle ulega chorobie psychicznej, ucieka z placówki medycznej, przyjmuje tożsamość zaginionej pieszej kobiety Lois Einhorn, zostaje porucznikiem Departamentu Policji Miami-Dade, ujawnia się, że wykorzystała swoją pozycję, aby ułatwić zabójstwo pracownika Dolphins i porwanie Snowflake, i uprowadza prawdziwego Dana Marino, którego obwinia za żenującą pomyłkę podczas Super Bowl i zamierza zabić
• Czy wspominałem, że członek organizacji Miami Dolphins zostaje brutalnie zamordowany?
• Miami Dolphins docierają do Super Bowl, ale nie jest nawet pokazane czy wygrywają czy przegrywają

Czytając recap filmu, zadawałem sobie jedno zasadnicze pytanie: Jak do kurwy nędzy Delfiny pozwoliły, aby to się stało?

Wyobraź sobie, że pracujesz dla Miami Dolphins w 1994 roku. Może jesteś asystentem w biurze zarządu, pracujesz na swój sposób w górę drabiny. Lubisz swoją pracę, bo lubisz to, co robisz, ale co ważniejsze, jesteś dumny, że pracujesz właśnie dla Delfinów. Jesteś podekscytowany, że zobaczysz nowy film komediowy z Danem i tym białym gościem z In Living Color. Organizacja już od jakiegoś czasu współpracuje z producentami i najwyraźniej marka drużyny jest na tym wszystkim. Przyprowadzasz dzieciaki. Przygotowujesz się na dobrą zabawę, a w połowie filmu okazuje się, że członek zarządu zespołu nie żyje, a transfobiczna kulminacja filmu zmienia fikcyjnego gracza Dolphins w mordercę.

Czy… wysłali nam fałszywy scenariusz? Czy może ktoś w organizacji rzeczywiście spojrzał na wszystkie dostępne informacje, wszystkie sposoby, w jakie mogło się to rozegrać i zdecydował, że zaangażowanie w to Dana Marino i Delfinów to dobry pomysł? (Również, dlaczego rozgrywający miałby trzymać w ręku last-second field goal?)

Again: Jak do cholery Delfiny pozwoliły, żeby to się stało?

To pytanie jest również sednem tego odcinka Untitled i mam nadzieję, że zbliżyłem się do odpowiedzi. Dan Marino przyszedł do ligi jako najlepszy prospekt, pobił mnóstwo rekordów w drodze do Super Bowl w swoim pierwszym pełnym sezonie, a potem nie udało mu się nawet dostać kolejnej szansy na odzyskanie mistrzostwa. Delfiny otrzymały talent raz na całe życie, i jasne, nie pozostał tak dobry przez całą karierę, ale nie będąc w stanie wygrać konferencji ponownie z Danem Marino za centrum zasługuje na zadawanie trudnych pytań.

Ace Venture: Pet Detective jest na długiej liście wspaniałych przykładów demonstrujących wątpliwe podejmowanie decyzji przez organizację, jeśli chodzi o Dana Marino.

„Dan Marino powinien umrzeć na rzeżączkę i zgnić w piekle”, mówi mama Raya Finkle’a z uśmiechem przed zaoferowaniem Ace’owi ciasteczka.

Nie proszę pani. W naszym i waszym wszechświecie, to nie wszystko wina Dana.