Dlaczego jemy indyka w Święto Dziękczynienia?

Alexander Hamilton ogłosił kiedyś: „Żaden obywatel Stanów Zjednoczonych nie będzie powstrzymywał się od indyka w Święto Dziękczynienia”. Proklamacja Hamiltona stała się rzeczywistością, a według National Turkey Federation, około 45 milionów do 46 milionów indyków jest spożywanych w każde Święto Dziękczynienia.

Ashley Rose Young, historyk z Narodowego Muzeum Historii Amerykańskiej Smithsonian, powiedział CNBC, że Hamilton był znany jako zwolennik indyka. „To wszystko było częścią większego pomysłu na wniesienie narodowej wrażliwości do Stanów Zjednoczonych poprzez spożywanie tych samych rodzajów żywności” – powiedziała w wywiadzie dla „The News with Shepard Smith”. „Więc indyk, będąc ptakiem rdzennym i pochodzącym z Ameryki Północnej naprawdę odróżniał amerykański stół, na przykład, od stołu brytyjskiego”.

Young wyjaśniła, że historycy nie wierzą, że indyk został zjedzony podczas „Pierwszego Dziękczynienia” w 1621 roku i że prawdopodobnymi mięsami przy stole były dziczyzna, gęsi i kaczki. Powiedziała, że stało się to potężnym mitem promowanym przez literatkę i autorkę Sarah Hale, która ponad 240 lat później przez dekady forsowała pomysł uczynienia Święta Dziękczynienia świętem narodowym. Prezydent Abraham Lincoln ogłosił je świętem w 1863 r.

” uważała, że pielgrzymi i Wampanoagowie prawdopodobnie jedli indyka, choć wiemy, że nie jest to historycznie dokładne. Ale jej wizja była potężna i naprawdę rozpowszechniła słowo o indyku wśród ludzi żyjących poza Nową Anglią i w innych częściach Stanów Zjednoczonych”, powiedziała.

Prawdziwa odpowiedź na pytanie, dlaczego jemy indyka, wśród innych popularnych potraw z okazji Święta Dziękczynienia, takich jak dynia i żurawina, była w dużej mierze spowodowana migracją z Nowej Anglii, według Young. „Indyk stał się narodowym daniem, które jemy w Święto Dziękczynienia w wyniku trwającego dziesiątki lat i stulecia procesu, w którym regionalne potrawy z Nowej Anglii spożywane podczas tradycyjnych dożynek, przedostawały się do Stanów Zjednoczonych, gdy Amerykanie mieszkający na wschodnim wybrzeżu i południu USA przemieszczali się z czasem na zachód.”

Historyk Smithsonian dodał, że popularność tego ptaka rozprzestrzeniła się również z bardziej pragmatycznych powodów. Po pierwsze, pochodził on z Ameryki Północnej i już żył na terenie posiadłości ludzi, więc był wygodny. Po drugie, w przeciwieństwie do kurczaka, 15-funtowe lub 20-funtowe indyki mogą wykarmić wielu ludzi.

Mike Geller – właściciel Mike’s Organic, gospodarstwa rolnego w Connecticut z dostawą do domu i rynku organicznego – powtórzył odczucia Rose Young. Zauważył jednak, że 2020 oznacza jeden z pierwszych lat, w których konsumenci żądają mniejszych indyków z powodu pandemii koronawirusów.

„Indyk na Święto Dziękczynienia to tradycja, a w tym roku, nawet jak spotkania są wyraźnie inne i zmniejszone, to ciekawe, aby zobaczyć, że ludzie nadal szukają indyka, choć w większości w najmniejszym rozmiarze, jaki mogą dostać”, wyjaśnił Geller. „Zazwyczaj sprzedajemy taką samą liczbę małych indyków, co indyków w największym rozmiarze, jednak w tym roku w Mike’s Organic sprzedaliśmy 10 razy więcej małych indyków niż dużych”.