Dobór naturalny
Dobór naturalny, proces, którego wynikiem jest przystosowanie się organizmu do środowiska poprzez selektywne powielanie zmian w jego genotypie, czyli konstytucji genetycznej.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D.C. (nr neg. LC-USZ62-95224)
Następnie następuje krótkie omówienie doboru naturalnego. Pełne potraktowanie – patrz ewolucja: Pojęcie doboru naturalnego.
W doborze naturalnym te warianty genotypu (cały kompleks genów odziedziczony po obojgu rodzicach), które zwiększają szanse organizmu na przeżycie i prokreację, są zachowywane i pomnażane z pokolenia na pokolenie kosztem wariantów mniej korzystnych. Ewolucja często zachodzi jako konsekwencja tego procesu. Naturalna selekcja może wynikać z różnic w przeżywalności, płodności, tempie rozwoju, sukcesie w kojarzeniu lub w jakimkolwiek innym aspekcie cyklu życia. Wszystkie takie różnice powodują naturalną selekcję w stopniu, w jakim wpływają na liczbę potomstwa, które organizm pozostawia.
Częstotliwości genów mają tendencję do pozostawania stałymi z pokolenia na pokolenie, gdy nie występują czynniki zakłócające. Czynniki, które zaburzają naturalną równowagę częstotliwości genów obejmują mutacje, migracje (lub przepływ genów), losowy dryf genetyczny i dobór naturalny. Mutacja jest spontaniczną zmianą w częstotliwości genów, która ma miejsce w populacji i zachodzi z niewielką częstotliwością. Migracja jest lokalną zmianą w częstotliwości genów, gdy osobnik przemieszcza się z jednej populacji do drugiej, a następnie krzyżuje się. Losowy dryf genetyczny to zmiana, która zachodzi z pokolenia na pokolenie w wyniku procesu czystego przypadku. Mutacja, migracja i dryf genetyczny zmieniają częstotliwość genów bez względu na to, czy takie zmiany zwiększają czy zmniejszają prawdopodobieństwo przetrwania i reprodukcji organizmu w jego środowisku. To wszystko są procesy losowe.
Dobór naturalny łagodzi dezorganizujące skutki tych procesów, ponieważ zwielokrotnia częstość występowania korzystnych mutacji w ciągu pokoleń i eliminuje szkodliwe, ponieważ ich nosiciele pozostawiają niewielu lub żadnych potomków. Dobór naturalny sprzyja zachowaniu grupy organizmów najlepiej przystosowanych do fizycznych i biologicznych warunków środowiska, a w niektórych przypadkach może także prowadzić do ich doskonalenia. Niektóre cechy, takie jak ogon samca pawia, w rzeczywistości zmniejszają szansę przeżycia pojedynczego organizmu. Aby wyjaśnić takie anomalie, Darwin wysunął teorię „doboru płciowego”. W przeciwieństwie do cech, które wynikają z doboru naturalnego, struktura wytworzona przez dobór płciowy daje przewagę w rywalizacji o partnera.