EcoFarming Daily
Przez Jeff Moyer
Nadzieją i marzeniem wielu rolników ekologicznych jest ograniczenie uprawy roli, zwiększenie materii organicznej gleby, zaoszczędzenie pieniędzy i poprawa struktury gleby w ich gospodarstwach. Organiczna uprawa bezorkowa może spełnić wszystkie te cele.
Wielu rolników ekologicznych jest oskarżanych o nadmierną uprawę gleby. Uprawa jest stosowana do przygotowania gleby przed sadzeniem, jako środek zwalczania chwastów oraz jako metoda wprowadzania nawozów, resztek pożniwnych i zmianowania gleby. Obecnie, uzbrojeni w nowe technologie i narzędzia oparte na zdrowych zasadach biologicznych, producenci ekologiczni mogą zacząć ograniczać lub nawet wyeliminować uprawę roli ze swojego systemu.
Organiczny system uprawy zerowej jest zarówno techniką, jak i narzędziem służącym do osiągnięcia celów rolnika, jakimi są ograniczenie uprawy roli i poprawa zawartości materii organicznej w glebie. Jest to również system dla całego gospodarstwa. Chociaż istnieje wiele sposobów wdrażania tego systemu, w najprostszej formie obejmuje on następujące elementy:
- roczne lub zimowe rośliny okrywowe, które są sadzone jesienią,
- przezimowywane aż do osiągnięcia dojrzałości wiosną, a następnie
- zabijane za pomocą specjalnego narzędzia zwanego wałem/ rozdrabniaczem.
Po obumarciu roślin okrywowych, rośliny uprawne mogą być sadzone na resztkach pożniwnych za pomocą siewnika bez orki, siewnika lub transportera. Bez względu na to, czy uprawiasz rośliny rolnicze czy ogrodnicze, ten system może sprawdzić się w Twoim gospodarstwie, a my pokażemy Ci, jak rozpocząć pracę z tą ekscytującą nową technologią.
Te techniki i narzędzia mogą działać równie dobrze zarówno w gospodarstwach konwencjonalnych (gospodarstwa oparte na praktykach opartych na chemii) jak i ekologicznych (gospodarstwa zgodne z definicją ekologiczną USDA).
Organic no-till to system uprawy rotacyjnej, który łączy w sobie najlepsze aspekty uprawy zerowej, spełniając jednocześnie wymagania przepisów ekologicznych USDA. Niekoniecznie jest to ciągły system uprawy zerowej, ale taki, który może obejmować pewne zabiegi uprawowe w rotacji, zwłaszcza w celu założenia roślin okrywowych. Po zasadzeniu roślin pieniężnych, nie ma potrzeby dalszej uprawy, co znacznie zmniejsza liczbę wymaganych operacji polowych.
Podczas gdy rolnicy ekologiczni zazwyczaj pracują na polu kilka razy tylko po to, aby uzyskać uprawę, rolnicy ekologiczni stosujący uprawę bez orki mogą wykonać zaledwie dwie operacje polowe: wałowanie rośliny okrywowej i sadzenie rośliny pieniężnej w jednym przejeździe, a następnie zbiór rośliny pieniężnej. Zmniejszając liczbę operacji polowych, rolnicy oszczędzają paliwo i czas, a jednocześnie budują swoją glebę.
Osłony są kamieniem węgielnym w walce z chwastami i budowaniu gleby – do tego stopnia, że stają się tak samo ważne, jak uprawa roślin.
Większość rolników ekologicznych wie co nieco o uprawie roślin okrywowych, ale dzięki ekologicznej uprawie bez orki będziesz miał szansę wyostrzyć swoje umiejętności. Jeśli zarządzasz gospodarstwem opartym na chemii, możesz nadal korzystać z tych narzędzi i stosować uprawy pod osłonami w swoim gospodarstwie. Typowymi przykładami są tu rośliny jednoroczne, takie jak żyto i wyka owłosiona, ale można również stosować grykę, groch polny, wiele małych zbóż i jednorocznych roślin strączkowych. W późniejszym rozdziale poświęconym roślinom okrywowym dowiesz się więcej o tym, które rośliny okrywowe mogą być zabijane przez wałowanie i kiedy.
Nasza zasada jest prosta: jeśli możesz nadepnąć na roślinę i ona umiera, to możesz ją zabić za pomocą wału/ rozdrabniacza. Oznacza to, że rośliny takie jak lucerna lub chwasty wieloletnie nie są dobrymi kandydatami do wałowania.
Po wysianiu nasion w odpowiednim czasie jesienią, te rośliny okrywowe rozpoczną uprawę poprzez rozwój rozległego systemu korzeniowego i wzrost niewielkiej ilości materii wegetatywnej. Podczas zimy rośliny okrywowe albo będą rosły powoli (w cieplejszym klimacie), albo pozostaną w stanie spoczynku (na północy).
Korzystne jest stosowanie zimowych roślin okrywowych, w tym kontrola erozji, obieg składników odżywczych i siedliska mikroorganizmów w strefie korzeniowej.
Wiosną rośliny okrywowe ożywiają się i naprawdę przybierają na masie. Następnie można je zniszczyć za pomocą wału/ rozdrabniacza, gdy osiągną szczyt swojego cyklu życiowego.
W przypadku powszechnie stosowanych w systemie roślin jednorocznych, odpowiada to okresowi, w którym wchodzą one w fazę reprodukcji. Na przykład, w przypadku żyta ozimego, właściwym momentem na wałowanie rośliny okrywowej jest czas, gdy żyto jest w fazie „anthesis”, czyli wytwarzania pyłku. W przypadku wyki kosmatej, powinna ona być zakwitnięta w co najmniej 75 procentach, ale jeszcze lepiej w 100 procentach.
Zwykle rośliny jednoroczne przeznaczają 20 do 30 procent swoich zasobów na proces kwitnienia i produkcji nasion. Ponadto, zmiany enzymatyczne w tym czasie powodują, że roślina zaczyna się starzeć, czyli rozpoczyna proces starzenia się i rozpadu przed śmiercią. Podczas tej fazy cyklu życia rośliny, jest ona znacznie bardziej podatna na uszkodzenia i może być skutecznie zabita przez walec/wycinarkę.
Wałko-zgniatacz jest specjalistycznym narzędziem zaprojektowanym przeze mnie i Johna Brubakera i przetestowanym w Instytucie Rodale. Jego działanie polega na walcowaniu roślin okrywowych w jednym kierunku, miażdżeniu ich i zgniataniu ich łodyg.
Walec/ zgniatacz może być zamontowany z przodu ciągnika, podczas gdy siewnik, siewnik lub transporter bez orki podjeżdża z tyłu, sadząc bezpośrednio w walcowane rośliny okrywowe. Wał może być również ciągnięty w osobnym przejeździe.
Ponieważ system opiera się na biologii i mechanice, jest neutralny w skali – nadaje się do stosowania zarówno w małych, jak i dużych gospodarstwach. Walec/ rozdrabniacz może być ciągnięty za ciągnikiem, koniem, a nawet ręcznie, w zależności od skali operacji. Podczas gdy inne narzędzia, takie jak rozdrabniacz łodyg, brony rolujące i kosiarki były używane do tego celu, wał/ rozdrabniacz ma kilka zalet w porównaniu z nimi. Został on specjalnie zaprojektowany do organicznej uprawy bezorkowej i spełnia swoją funkcję wyjątkowo dobrze.
Pod warunkiem, że uprawa okrywowa jest wystarczająco gruba, pole będzie dbało o siebie przez resztę sezonu.
Zgniecione rośliny okrywowe stanowią warstwę mulczową dla roślin uprawnych, zarówno zapobiegając wzrostowi chwastów, jak i rozkładając się stopniowo w trakcie sezonu, aby zapewnić długotrwałe powolne uwalnianie składników odżywczych.
Aby osiągnąć odpowiednią kontrolę chwastów, rośliny okrywowe powinny być sadzone w dużej ilości i produkować około 2,5 tony suchej masy na akr. Z tego powodu tylko niektóre rodzaje roślin okrywowych, takie, które dają dużą ilość biomasy, dobrze sprawdzają się w systemie no-till. Ważne jest również, aby wybierać rośliny okrywowe o stosunku węgla do azotu wyższym niż 20:1. Im wyższy stosunek, tym więcej węgla i tym wolniej rośliny będą się rozkładać.
To zapewni stałą barierę w walce z chwastami przez cały sezon. Po żniwach zabite rośliny okrywowe można wyrzucić i zasadzić następną serię roślin okrywowych na następny sezon. W ten sposób rok uprawy zaczyna się jesienią od planowania na następny rok. Z tego powodu, organiczna uprawa bezorkowa wymaga długoterminowego planowania.
Zasady organicznej uprawy bezorkowej
Organiczna uprawa bezorkowa opiera się na trzech podstawowych zasadach:
- biologia gleby napędza system;
- rośliny okrywowe są źródłem żyzności i zwalczania chwastów;
- uprawa jest ograniczona i najlepiej opisana jako uprawa rotacyjna.
W celach i ideologii, organiczna uprawa bezorkowa jest bardzo podobna do innych rodzajów rolnictwa ekologicznego.
Obejmują one budowanie gleby za pomocą materii organicznej i biologii gleby, zwalczanie chwastów, owadów i chorób za pomocą zróżnicowanych i niechemicznych środków oraz osiągnięcie ogólnego zdrowia roślin poprzez zdrowie gleby i dobre praktyki zarządzania. Jednak w uprawie ekologicznej no-till stosuje się inne metody, aby osiągnąć te cele. Znacznie większy nacisk kładzie się na uprawę pod osłonami, która zastępuje uprawę roli i kultywację jako sposób budowania gleby i zwalczania chwastów.
Maksymalizuj naturalną biologię gleby
W uprawie ekologicznej bez orki, podobnie jak we wszystkich rodzajach rolnictwa ekologicznego, biologia zastępuje chemię. Oznacza to, że rolnicy ekologiczni pozwalają organizmom glebowym wykonywać pracę ułatwiającą wiązanie azotu, poprawiającą obieg składników odżywczych oraz poprawiającą strukturę i teksturę gleby.
Te organizmy glebowe obejmują makroorganizmy, takie jak dżdżownice, a także mikroorganizmy, takie jak bakterie i grzyby glebowe. Organiczna uprawa bez orki idzie o krok dalej niż obecna technologia oferowana w systemach ekologicznych.
Dzięki zapewnieniu prawie całorocznej osłony i ograniczeniu uprawy, biologia gleby otrzymuje szansę na rozwój i zasilenie systemu, jakim jest gospodarstwo ekologiczne.
Chemia, stosowana w rolnictwie konwencjonalnym, ma pewne fundamentalne problemy. Mówiąc o chemii mamy na myśli produkty syntetyczne, takie jak nawozy sztuczne i pestycydy.
Konwencjonalna uprawa bez orki jest ściśle związana ze stosowaniem herbicydów, ponieważ jest to podstawowy sposób zwalczania chwastów. Zazwyczaj, gdy uprawa roli jest zredukowana, zwiększa się stosowanie herbicydów w celu zwalczania chwastów. Mimo, że w wyniku uprawy bezorkowej powstają pozostałości na powierzchni gleby, nie są one wystarczające, aby zapewnić stałą kontrolę chwastów.
Ta zależność od herbicydów generuje wiele problemów, od odpornych chwastów po niszczenie pożytecznych owadów.
Rośliny modyfikowane genetycznie (GMO) są również powszechnie stosowane w konwencjonalnym systemie uprawy zerowej, ponieważ mariaż upraw odpornych na herbicydy i chemikalia agrotechniczne jest stałym tematem.
Istnieje wiele obaw związanych z GMO – mogą one powodować reakcje alergiczne u osób wrażliwych, mogą zapylać krzyżowo z uprawami nie-GMO, a także zwiększa się zależność od chemicznych herbicydów i pestycydów. GMO uniemożliwiają również rolnikom przechowywanie własnych nasion, ponieważ wszystkie te technologie są opatentowane. Żadna z tych technologii nie jest obecnie dozwolona w ramach standardów organicznych USDA.
O autorze
Jeff Moyer pracuje w dziedzinie rolnictwa ekologicznego przez całe swoje dorosłe życie. Przez ostatnie 28 lat był kierownikiem gospodarstwa/dyrektorem prestiżowego Rodale Institute znajdującego się w południowo-wschodniej Pensylwanii. Zainteresowanie Moyera rolnictwem rozpoczęło się podczas dorastania na małej farmie w Pensylwanii, gdzie jego rodzina uprawiała i produkowała większość spożywanej przez nich żywności. Ostatecznie, jego pragnienie uczestniczenia w ruchu ekologicznym lat 70-tych doprowadziło go do Instytutu Rodale, gdzie przez 20 lat pracował nad projektowaniem sprzętu przeznaczonego specjalnie do zarządzania uprawami okrywowymi. Obecnie przewodniczy on National Organic Standards Board w Departamencie Rolnictwa Stanów Zjednoczonych i jest doradcą Sekretarza Rolnictwa w sprawach organicznych. Jeff jest również członkiem-założycielem Pennsylvania Certified Organic, prywatnej agencji certyfikacyjnej non-profit. Jest (i był) członkiem wielu innych komitetów i zarządów, jak również. Jest również byłym prezesem i obecnym członkiem Northeast Society of Agricultural Research Managers. Moyer zarządza również Sky Hollow Farm, swoim małym gospodarstwem, w którym mieszka wraz z rodziną od ponad 30 lat.