Flektor: ćma atlasowa

To oznacza, że spędzają większość dnia na odpoczynku, aby zachować energię, szukając partnera tylko w nocy.

Ciążą na gąsienicach, aby spożyć wystarczającą ilość pokarmu przed wejściem do kokonu, aby utrzymać ćmę, gdy się odrodzi.

W naturze gąsienice ćmy atlasowej żywią się liśćmi cynamonu, owoców cytrusowych, gujawy i wiśni jamajskiej.

W motylarni są karmione pnączami z Museum Wildlife Garden.

Luke mówi: 'Nie pozwalamy im swobodnie poruszać się po wystawie, ponieważ tak dużo jedzą. To pozwala im gromadzić zapasy tłuszczu, z którego mogą żyć dorosłe osobniki.

Gdybyśmy nie kontrolowali ich jedzenia, w motylarni nie pozostałaby żadna roślina, więc trzymamy je w ich własnym obszarze karmienia, gdy rosną.'

Nieprzemijający gigant

Rodziciel Chin, Indii, Malezji i Indonezji, ćma dzieli imię z Atlasem, bogiem tytanów z mitologii greckiej.

Atlas został obarczony zadaniem podtrzymywania niebios przez całą wieczność i stał się znany jako gigantyczny bóg wytrzymałości i astronomii.

To dobrze, że jedna z największych ćm na świecie dzieli związek z Atlasem, ale nie jest jasne, czy owad został bezpośrednio nazwany jego imieniem.

Naukowcy spekulowali, że mógł otrzymać swoją nazwę z powodu wzorów na skrzydłach, które również wyglądają jak papierowa mapa.

Kantońska nazwa ćmy tłumaczy się jako ćma z głową węża, ponieważ końcówki jej skrzydeł wyglądają podobnie do głowy śmiertelnej kobry.

Gdy jest zagrożona, ćma spada na podłogę i wije się, powoli machając skrzydłami, aby naśladować ruchy głowy i szyi węża i odstraszyć drapieżniki.

Zbieranie jedwabiu

Gąsienice ćmy atlaskiej również produkują jedwab podobny do tego, który wytwarzają udomowione jedwabniki.

Jest on wydzielany w postaci mocnych, brązowych, zerwanych nici zwanych fagarą i jest wykorzystywany do budowy kokonu, gdy przychodzi czas na poczwarki.

W niektórych krajach azjatyckich porzucone kokony są używane jako torebki, ponieważ są tak wytrzymałe.

Luke dodaje: „Ćma atlasowa porywa ludzką wyobraźnię. Jest dla nas świetnym narzędziem dydaktycznym na wystawie, ponieważ jest tak intrygująca.

’Często poproszę ochotnika, aby usiadł na ławce trzymając kokon, na którym spoczywa ogromny owad. Daje to zwiedzającym niepowtarzalną szansę na zbliżenie się do ćmy i dostrzeżenie wszystkich szczegółów.”