Grab amerykański
Grab amerykański (Carpinus caroliniana) jest atrakcyjnym małym drzewem, które jest powszechne, ale nie obfite w swoim naturalnym zasięgu. Posiada wiele nazw zwyczajowych, najczęstsze z nich to: niebieski buk z powodu bardzo gładkiej szarej kory, oraz musclewood odnoszący się do jego mięśniopodobnych gałęzi, które są nieregularnie karbowane.
Siedlisko: Rośnie na wilgotnych, skalistych, zalesionych zboczach. Powszechnie występuje w NE Iowa
Wytrzymałość: Strefy 3 do 9
Szybkość wzrostu: Powolne
Dojrzały kształt: Symetryczny baldachim o gładkim obrysie; jajowata, gęsta korona
Wysokość: 25-35 stóp
Szerokość: 15-25 stóp
Wymagania siedliskowe: Preferuje głębokie, żyzne, wilgotne, kwaśne gleby i najlepiej rośnie w półcieniu, ale może rosnąć w pełnym słońcu. Nie toleruje suszy.
Liście: Naprzemianległe, proste, podwójnie ząbkowane z równą podstawą liścia
Daty kwitnienia: Kwiecień – Czerwiec
Daty rozsiewu nasion: Listopad – Wiosna
Wiek owocowania: 15 lat; Szczyt w wieku 25-50 lat; Zanika około 75 lat
Częstotliwość owocowania: 3-5 lat
Stratyfikacja nasion: Nasiona wymagają stratyfikacji przez 2 miesiące w temperaturze 40°F
Grab ma naprzemianległe proste liście, z drobnymi ząbkami i zwężające się do ostrego końca. Zimujące gałązki są bardzo delikatne, czerwono-brązowe z trzema bliznami po wiązkach. Należy do rodziny brzozowatych i w miesiącach zimowych posiada męskie pąki kwiatowe w postaci kotków. Owocem jest mały orzeszek o średnicy około 1/3″, leżący u podstawy 3-klapowego listka; owoce są skupione na zwisającej szypułce. Kora jest cienka, łupkowo-szara do jasnoszarej i bardzo zwarta, rzadko tworzy grzbiety lub pęka na płytki.
Powstała we wschodniej części stanu Iowa i można ją również znaleźć rosnącą w górę rzek Iowa i Des Moines. Jest to pospolite, ale nie obfite drzewo, często rosnące w kępach z wieloma pniami. Podobnie jak ironwood, jest bardzo tolerancyjny na cień i dobrze rozwija się w podszyciu naszych wyżynnych lasów dębowo-cykorowych. Preferuje bardziej wilgotne miejsca niż Ironwood i często znajduje się na północnych i wschodnich zboczach lub na górnych tarasach strumieni.
Jest to małe drzewo, rzadko osiągające stopę średnicy lub więcej niż 30 stóp wysokości. Drewno jest bardzo twarde o wyjątkowych właściwościach wytrzymałościowych i było używane do produkcji uchwytów narzędzi i innych drobnych zastosowań wymagających twardego drewna. Ponieważ jest to tak małe drzewo, jego wartość handlowa jako tarcicy jest prawie nieistniejąca. Ma jednak dużą gęstość i jest doskonałym drewnem opałowym.
Ma duży potencjał jako drzewo ozdobne, z powodu szarych, karbowanych pni i czerwono-pomarańczowego koloru jesienią. Jest nieco trudny do przesadzenia i najlepiej radzi sobie w wilgotnych, osłoniętych miejscach w krajobrazie, tolerując cień.
