Gregory Peck zmarł w wieku 87 lat

12 czerwca 2003 — nagrodzony Oscarem aktor Gregory Peck, gwiazda filmów Rzymskie wakacje i Człowiek w szarym flanelowym garniturze, zmarł zaledwie kilka dni po tym, jak jego postać w Zabić drozda została uznana za największego bohatera w historii Hollywood. Miał 87 lat.

Peck przyniósł cichą siłę i godność do wielu większych niż życie ról, ale prawdopodobnie był najbardziej znany z Zabić drozda z 1962 roku. Zdobył Oscara dla najlepszego aktora za rolę Atticusa Fincha, łagodnego prawnika z Południa broniącego czarnego mężczyzny niesłusznie oskarżonego o gwałt na białej kobiecie.

Peck zmarł w nocy w swoim domu w Los Angeles, z żoną, Veronique, u boku, powiedział rzecznik rodziny Monroe Friedman.

„Powiedziała mi bardzo krótko, że zmarł spokojnie. Była przy nim, trzymała go za rękę, a on po prostu zasnął. Po prostu był coraz starszy i bardziej kruchy. Nie był naprawdę chory. W poniedziałek Amerykański Instytut Filmowy ogłosił, że rola Pecka jako Atticusa Fincha zapewniła mu pierwsze miejsce na liście 100 najlepszych bohaterów filmowych. Wyprzedził Indiana Jonesa Harrisona Forda z Raiders of the Lost Ark i Jamesa Bonda Seana Connery’ego z Dr. No, którzy zajęli drugie i trzecie miejsce na liście.

Wysoki, ciemny i przystojny aktywista

Peck, pięciokrotnie nominowany do Oscara, był znany jako aktywista i służył jako producent filmu Mockingbird. Często wykorzystywał swoją gwiazdorską siłę do wspierania postępowych filmów, a film, zaadaptowany na podstawie nagrodzonej Pulitzerem powieści Harper Lee, stał się kamieniem milowym w ruchu na rzecz praw obywatelskich.

„Jest wiele brzydkich rzeczy na tym świecie, synu” – mówi Peck jako Atticus Finch. „Chciałbym móc trzymać ’em wszystkie z dala od ciebie. To nigdy nie jest możliwe.”

W kolejnym śmiałym posunięciu w karierze, Peck wystąpił w Gentlemen’s Agreement, jednym z pierwszych filmów poruszających temat antysemityzmu. Otrzymał nominację do Oscara za rolę reportera, który udaje Żyda, aby zdemaskować bigoterię.

Peck zawsze wydawał się grać wysokiego, ciemnego i przystojnego dobrego faceta, który walczy z przeciwnościami losu lub staje przed moralnym dylematem. W The Man in the Gray Flannel Suit zagrał weterana II wojny światowej, który próbuje zapewnić byt żonie i dzieciom, zmagając się z etycznymi pytaniami i wspomnieniami z czasów wojny.

Zagrał w niezliczonych westernach i filmach wojennych, w tym Twelve O’Clock High, The Gunfighter i The Guns of Navarone.

Sprawdził się w komedii, przede wszystkim współpracując z Audrey Hepburn w jej debiucie filmowym, Roman Holiday. W późniejszym okresie życia próbował swoich sił również w mroczniejszych filmach, grając osławionego nazistowskiego lekarza Josefa Mengele w Chłopcach z Brazylii oraz przybranego ojca Antychrysta w Omenie.

Peck zawsze wydawał się odgrywać rolę bohatera również poza ekranem. Pełnił funkcję prezesa American Cancer Society i był członkiem założycielem National Council of the Arts. W 1968 roku Lyndon Johnson wręczył mu Prezydencki Medal Wolności, najwyższe cywilne odznaczenie narodu.

„Nie jestem dobroczyńcą”, upierał się po tym, jak dowiedział się, że w 1967 roku otrzymał specjalną nagrodę Akademii – Jean Hersholt Humanitarian Award. „Zawstydziło mnie to, że zostałem sklasyfikowany jako humanitarysta. Po prostu biorę udział w działaniach, w które wierzę.”

W 1980 roku, kiedy Chrysler chylił się ku upadkowi, a 600 000 pracowników przemysłu samochodowego obawiało się utraty pracy, Peck nawet zgłosił się na ochotnika, aby zostać nieopłaconym telewizyjnym pitchmanem.

Wojna, polityka i poczucie humoru

W życiu prywatnym Peck unikał kontrowersji. On i jego pierwsza żona, Greta, rozwiedli się w 1955 roku po 13 latach małżeństwa. Mieli trójkę dzieci. Najstarsze z nich, Jonathan, popełniło samobójstwo w wieku 30 lat. Peck miał dwoje dzieci z drugiego małżeństwa, z francuską dziennikarką Veronique Passani.

Urodzony w La Jolla, Calif., Eldred Gregory Peck był studentem medycyny na Uniwersytecie Kalifornijskim, Berkeley, kiedy próbował aktorstwa. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał zaledwie 5 lat, a on został wysłany do życia z babcią. Po krótkim pobycie na scenie Broadwayu, przybył do Hollywood i szybko stał się gwiazdą, otrzymując w 1946 roku nominację do Oscara za swój drugi film, Klucze Królestwa. W ciągu pierwszych pięciu lat w Hollywood zdobył cztery nominacje do Oscara.

Kontuzja pleców uniemożliwiła Peckowi służbę w wojsku podczas II wojny światowej. Ale w późniejszych latach, Peck był prawie powołany do wojska, aby ubiegać się o urząd polityczny. Polityczny sukces innego aktora, Ronalda Reagana, skłonił byłego gubernatora Kalifornii, Pata Browna, do zażartowania: „Jeśli zamierzają kandydować aktorzy na gubernatora, może Demokraci powinni byli kandydować z Gregiem Peckiem.”

Koszulki i guziki „Głosuj na Pecka” są teraz przedmiotami kolekcjonerskimi.

„Nigdy nie myślałem o kandydowaniu”, powiedział Peck. „Nawet w głębi serca nie mam ambicji, aby to zrobić.”