Harald Blåtand

Harald został następcą swoich rodziców Gorma Starszego (króla Jutlandii) i Thyry Danebod (domniemanej córki Haralda Klaka, jarla Jutlandii).

W początkach X wieku wikingowie zdominowali północną Europę i ustanowili królestwa rządzone przez klany rodzinne z królem na czele. Królowi Gormowi Starszemu i jego żonie Thyre, którzy rządzili Danią, urodził się Harald, który został królem po swoim ojcu.

To był pierwszy znany przypadek przekazania władzy synowi przez skandynawskiego króla, ponieważ przed śmiercią króla inni wielcy ludzie walczyli ze sobą o władzę. Jego nazwisko wkrótce stało się znane w całej Skandynawii, a on sam stał się ważną postacią w Europie Północnej. Harald nie był prototypowym nordyckim mężczyzną, ludzie nazywali go Blåtand, Blå ze względu na ciemną skórę i ciemne włosy, a tand oznacza wielkiego człowieka. Po przetłumaczeniu na angielski, Blåtand został zinterpretowany jako Bluetooth i stąd do Blue Tooth w języku angielskim, chociaż mówią też, że to imię zostało mu przypisane za to, że cierpiał na chorobę hemolityczną noworodków, chorobę, która sprawiła, że niektóre z jego zębów miały niebieskawy kolor.

W roku 960, król Harald został odwiedzony przez księdza wysłanego przez germańskich ludzi, aby przekonać go, że był tylko jeden Bóg, który mieszkał w niebie i był chrześcijański, a nie dziewięć jak wierzyli wikingowie. Harald Blåtand nie ufał kapłanowi i powiedział mu, że jeśli ten Bóg istnieje, to może go ochronić, gdy włoży mu do ręki czerwone żelazo. Według legendy kapłanowi nic się nie stało i od tego momentu Harald przyjął chrzest i nawrócił się na chrześcijaństwo, zmuszając całe swoje królestwo do przyjęcia wiary chrześcijańskiej, choć większość poddanych nie porzuciła swoich dotychczasowych wierzeń. Tak naprawdę stało się to, że pokonany przez Świętego Cesarza Rzymskiego Ottona I, pozwolono mu zachować życie w zamian za nawrócenie i od tego momentu aż do śmierci pozostał wierny synkretyzmowi pomiędzy religią przodków a katolicyzmem, dowodem na to są młoty Thora w formie chrześcijańskiego krzyża odkryte w całej Danii, pochodzące z czasów jego panowania. Wielkim kamieniem milowym Haralda była jego wytrwałość w nawracaniu Danii na chrześcijaństwo.

Harald Blåtand zmarł około 986 roku, przypuszczalnie na rozkaz swojego syna Svenda Forkedbearda, zdobywcy Anglii w 1013 roku. Według Sagi Jomsvikinga to sam założyciel Jomsvikingów lub Wikingów z Jomsborga, Palnatoke, zakończył życie celnym strzałem. Harald Blåtand jest pochowany w katedrze w Roskilde.

W 2018 roku jego skarb został odnaleziony w mieście Schaprode.

Harald Blåtand jest pochowany w katedrze w Roskilde.