Jak Zbudować Stos Kompostowy

Tradycyjny: Warstwy

Ta już klasyczna metoda tworzenia stosu kompostowego oferuje praktycznie niezawodną technikę szybkiego rozkładu, ale pamiętaj, że pomysł, że musi być budowany warstwami jest mitem.

Ta technika polega na wypełnianiu pojemnika warstwami zieleni i brązu, wszystko w ciągu jednego dnia lub tygodnia, a następnie obracaniu ich regularnie bez dodawania więcej materiału aż do zakończenia procesu kompostowania. Jest to zatem metoda stosunkowo szybka – uzyskanie gotowego kompostu zajmuje około trzech miesięcy – i wymaga regularnej konserwacji. Wymaga także, aby kompostownik miał więcej niż jedną pryzmę. W przeciwnym razie nie masz gdzie umieścić gromadzących się odpadów z podwórka i kuchni z trzech miesięcy, podczas gdy pierwszy stos się gotuje.

Jeśli dopiero zaczynasz i patrzysz na kopiec trawy, kilka skórek pomarańczy i końcówek marchewek oraz garść liści, nie jest to właściwa metoda. Sterta warstwowa wymaga od razu dużej ilości materiału. Dla wielu osób jesień jest najlepszym czasem na zbudowanie takiej sterty. Między jesiennymi liśćmi a jesiennym przycinaniem ogrodu, często jest więcej materiału dostępnego późno w roku niż wcześnie.

Zamień odpady kuchenne, podwórkowe i ogrodowe w odżywiającą glebę materię organiczną dzięki naszym sprawdzonym na podwórku pojemnikom i dostawom kompostowym. Potrzebujesz porady? Odwiedź nasz Blog o kompostowaniu, aby uzyskać podstawy i poznać wskazówki od profesjonalistów.

Pytanie o to, jak zbudować stos kompostowy, jest trochę jak pytanie o to, jak zrobić ciasteczka czekoladowe. Istnieją dziesiątki przepisów, a ludzie mogą mieć poważne spory na temat tego, czy płatki owsiane lub orzechy włoskie mogą być wprowadzone bez zmiany zasadniczej natury wyniku. Jednak pewne rzeczy wydają się być uzgodnione przez wszystkie strony.

1. Wyczyść miejsce, które jest co najmniej 3′ na 3′ i przygotuj swój kosz, jeśli planujesz go użyć.
2. Miej pod ręką dużą ilość brązowego materiału (prawie tyle, aby wypełnić kosz), około jedną czwartą tyle zielonego materiału i wiadro lub dwa czegoś, co zawiera aktywne mikroorganizmy: obornik (kurczaka, konia, owcy, kozy lub krowy), gotowy kompost lub glebę. Jeśli masz mało zieleni, można ją zastąpić kilkoma kubkami materiału o wysokiej zawartości azotu, takiego jak organiczna mączka z nasion bawełny, mączka z krwi lub mączka kukurydziano-glutenowa.

Brązowe obejmują martwe liście, posiekane łodygi, wióry drzewne, plewy, łupiny orzechów, siano i ziarna z kuchni: zboża, chleby, itp. Zieleń to trawy, świeże liście i chwasty oraz resztki kuchenne z warzyw i owoców.

1. Prawie wszyscy radzą, aby na dnie umieścić warstwę gruboziarnistego materiału – kolby i łuski kukurydzy, patyki, grube włókniste łodygi warzyw lub wysokich kwiatów. Warstwa ta poprawia napowietrzanie na dnie stosu kompostowego. Jeśli jednak obracasz regularnie, dolna warstwa szybko włącza się w masę mieszanki, co w dużym stopniu niweczy jej cel. W takim przypadku szczególnie dłuższe elementy – łodygi roślin, patyki – mogą utrudniać obracanie. Jednak dla niektórych nie stanowi to problemu. Być może trzeba będzie spróbować kilku różnych sposobów, aby zdecydować, co działa.
2. Załóż cienką warstwę brązowego materiału – liści, posiekanych łodyg, wiórów drewnianych – i przesiej nad nim cienką warstwę gleby, kompostu lub obornika. Skrop je wodą, a następnie rozpocznij poważne układanie warstw: sześć do ośmiu cali brązu, następnie dwie lub trzy warstwy zieleni, a następnie posypanie opcji gleby. Przed rozpoczęciem kolejnej warstwy należy obficie podlać. Budujcie tak długo, aż sterta osiągnie wysokość trzech do czterech stóp i kosz będzie pełny. W rzeczywistości możesz załadować materiał kilka cali ponad krawędzie pojemnika; opadnie on w ciągu kilku dni.
3. Sprawdź poziom wilgotności i, najlepiej, przykryj stertę bez odcinania tlenu.

Laissez Faire:

Najbardziej swobodne podejście do kompostowania polega na wrzuceniu rzeczy na stertę i odejściu. Jeśli się nie spieszysz, może to być całkowicie satysfakcjonujące. Ale może być trudno utrzymać porządek w pryzmie i trudno uzyskać dostęp do gotowego kompostu, a takie pryzmy mogą być podatne na przejście w stan beztlenowy i wtargnięcie dzikich zwierząt.

Zbudowany z solidnych, odpornych na warunki atmosferyczne ram cedrowych, drewniany kosz kompostowy Earth Engine oferuje dużą pojemność, wytrzymałość, wszechstronność i piękno na Twoim podwórku lub w ogrodzie. Regulowane listwy cedrowe ułatwiają dodawanie i usuwanie materiałów. Wyprodukowano w USA.

Kosz na kompost rozwiązuje problem czystości i pomaga utrzymać nowe rzeczy na górze, oddzielone od gotowego kompostu na dole. Kosz z pokrywą (nawet jeśli to tylko luźne deski) utrzyma dzikie zwierzęta.

Jeśli twoje stosy mają tendencję do przechodzenia w stan beztlenowy, posypywanie ich cienką warstwą gotowego kompostu lub kilkoma wiórami drzewnymi od czasu do czasu, gdy je budujesz, może wystarczyć do rozwiązania problemu. Brud wprowadza do kupy partię pożytecznych organizmów, podczas gdy wióry drzewne mają tendencję do tworzenia dobrych kieszeni powietrznych.

Jeśli chodzi o łatwy dostęp, niektóre pojemniki kompostowe są zbudowane w taki sposób, że można dostać się do rzeczy na dole, a więcej niż jeden kompostownik nabrał kompostu spod aktywnej sterty. Zobacz poniżej pojemnik na śruby i deski, pojemnik z drzwiami wahadłowymi i pojemnik w kształcie domku z bali. Wszystkie dają dostęp do dna mieszanki.

Jednakże jeśli utrzymujesz dwie lub trzy sterty kompostu, możesz na zawsze odwrócić się od nielubianego zadania wykopywania gotowego kompostu spod skórek pomarańczy i skorupek jaj. Zamiast tego dodajesz do tegorocznej kupki, ignorujesz zeszłoroczną i używasz tej, którą zbudowałeś dwa lata temu. Trzykomorowy pojemnik sprawia, że jest to niezwykle schludne i proste. Szczegółowe wytyczne dla takiego pojemnika – aż do tego, ile gwoździ #9 będziesz potrzebował – można znaleźć w Let It Rot.

Tyler Storey, ogrodnik i wykładowca specjalizujący się w ogrodnictwie pustynnym (mieszka w Arizonie), zwraca uwagę, że podejście do kompostowania nie działa dobrze na pustyni, gdzie górne warstwy mają tendencję do wysychania, a dolne przechodzą w stan beztlenowy. Jego blog, The Desert Garden, zawiera liczne posty na temat kompostowania, w tym ten, No-turn Composting, w którym przekazuje nieszczęśliwą wiadomość, że nie ma sposobu, aby uniknąć obracania stosu na pustyni.

Mieszanie: Gorąco, Gorąco, Gorąco

Jeśli odmierzysz materiały dla metody warstwowej powyżej, ale następnie wymieszasz je razem przed włożeniem do pojemnika, otrzymasz jeszcze dokładniejszą mieszankę niż przy metodzie warstwowej. Dodaj hojną dawkę aktywnego, dojrzałego (nie starego!) kompostu, a rezultatem będzie stos, który nagrzewa się z rekordową prędkością, do rekordowych temperatur.

Najprostszym sposobem osiągnięcia mieszania i odmierzania jest zbudowanie sterty na plandece, a następnie dokładne wymieszanie składników przed wrzuceniem ich do pojemnika. Może się to wydawać zbędne, ale jeśli masz wątpliwości co do proporcji, to budowanie w warstwach jest nadal najlepszym sposobem na zapewnienie, że masz odpowiedni stosunek brązu do zieleni. Włączenie do dziesięciu procent wiórów drzewnych znacznie zwiększy napowietrzanie.

Ponieważ żadna plandeka nie pomieści całej sterty, zrób kilka kolejnych „mini-partii”, jak nazywa je McNelly, każda o grubości kilku warstw. Przykryć mini-partię calem lub dwoma gotowego kompostu, wymieszać wszystko dokładnie i wrzucić widłami do pojemnika, dodając wody w razie potrzeby. Powtarzaj ten proces, aż pojemnik będzie pełny.

Ogrodnicy znają korzyści płynące z wysokiej jakości kompostu, ale niewielu ma czas, aby go zrobić. Tumbleweed Compost Tumbler to idealne rozwiązanie. Zaprojektowany z myślą o łatwości użytkowania, wykonany jest z plastiku pochodzącego z recyklingu i obraca się na osi pionowej; idealny na małe podwórka.

Dla uzyskania maksymalnego ciepła i minimalnej konserwacji, McNally zaleca zbudowanie sterty na sieci patyków i kamieni, tak aby składniki były napowietrzane od dołu. To napowietrzanie wymaga jeszcze jednego, ostatniego kroku: po zbudowaniu sterty, wywierć w niej otwory kawałkiem pręta zbrojeniowego, pracując prętem w kółko, aby otwory nie zapadły się zaraz po wyjęciu pręta zbrojeniowego. Metoda ta wymaga otworów oddalonych od siebie o trzy do sześciu cali na całej powierzchni sterty. To bardzo dużo otworów. Jednakże, jeśli stos kompostowy ma odpowiedni przepływ powietrza, nagrzeje się prawie przez noc i pozostanie gorący przez tygodnie bez potrzeby obracania go.

Najciekawsze jest to, że chociaż McNally nazywa to systemem wsadowym, mówi również, że można do niego włączyć znaczne ilości nowego materiału, gdy tylko zdecydujesz się go obrócić.

Pale ogrodowe In-Situ

Ponieważ plan, zazwyczaj, obejmuje wykopanie kompostu do ogrodu, dlaczego nie zacząć tam na początku? Po co ciągnąć kompost aż do specjalnie skonstruowanego kontenera, a potem ciągnąć go z powrotem?

Jeśli twoim pierwszym celem jest pozbycie się resztek kuchennych, taka metoda może nie być dla ciebie dobra. Ale jeśli Twój ogród jest wystarczająco duży, aby pomieścić stertę, i jeśli większość kompostowalnych materiałów pochodzi z ogrodu, metody te mają wiele sensu. Wszystko zależy od tego, jak daleko znajduje się ogród i co tak naprawdę będzie działać – zwłaszcza w środku zimy.

Zgromadzone w ogrodzie hałdy, które mogą być gorące lub zimne, mogą znajdować się w rogu działki ogrodowej lub na nieużywanym łóżku. Można je też zbudować na jednym końcu rzędu i stopniowo przesuwać w kierunku drugiego końca, gdy są obracane. To jest to, co Barbara Pleasant i Deborah Martin, w The Complete Compost Gardening Guide, nazywają „chodzącą kupą”.”

„Chodząca kupa” wymaga oczywiście pasa ugoru. Jeśli masz to, jest to opcja, którą należy rozważyć. O wiele łatwiej jest przenieść stertę na sąsiednią działkę niż obrócić ją na siebie, więc proces obracania jest mniej uciążliwy niż zwykle. W miarę upływu sezonu, pryzma przesuwa się w dół grządki, stopniowo się kurcząc, dodając składniki odżywcze i mikroorganizmy do gleby pod nią i wzbogacając się o mikroorganizmy z każdej nowej plamy ziemi.

Kompostowanie arkuszowe

W tej metodzie materiał nadający się do kompostowania jest rozprowadzany po działce ogrodowej, grabiony lub wkopywany w kilka górnych cali gleby. Wykonane jesienią, większość materiału ulegnie rozkładowi do czasu sadzenia, o ile nie zawiera on szczególnie dużych elementów drewnianych, takich jak wióry drzewne.

Bęben

Dobrze sprawdzi się każda duża beczka, kubeł na śmieci lub bęben z drewna, metalu lub plastiku, który ma szczelną pokrywę. Wywierć otwory w dnie dla napowietrzenia, a następnie wypełnij je odpowiednimi proporcjami brązu do zieleni, wraz z odrobiną gleby, obornika lub gotowego kompostu, aby uaktywnić mikroorganizmy. Aby uzyskać dodatkowe napowietrzenie, włóż perforowaną rurkę do beczki podczas jej napełniania.

Wykonany z plastiku pochodzącego z recyklingu, Bio-Orb (darmowa wysyłka) to kompostownik rolowany o dużej pojemności, który ułatwia recykling ścinków z podwórka i resztek organicznych w bogaty, budujący glebę humus. Wystarczy go napełnić i toczyć! Kulisty kształt maksymalizuje zatrzymywanie ciepła dla szybszego kompostowania i pozwala na łatwe mieszanie i przemieszczanie.

Zostaw beczkę na kilka tygodni, a następnie zacznij ją obracać. Najprostszym sposobem jest przetaczanie jej po podwórku.

Dobrej wielkości beczka może pomieścić wystarczająco dużo materiału, aby naprawdę się rozgrzać.

Kompostowanie w rowach

Kompostowanie w rowach polega na zakopaniu kompostu w długim rowie w samym ogrodzie, a następnie zasadzeniu na nim roślin. Ponieważ mikroby kompostujące wymagają azotu, który jest niedostępny dla roślin tak długo, jak długo mikroby go używają, niektórzy wolą pozostawić rów na rok przed zasadzeniem nad nim roślin.

Jedna z wersji polega na trzyletniej rotacji, w której rząd jest podzielony na trzy pasy, A, B i C. W pierwszym roku śmieci są zakopywane w A, B jest używane jako ścieżka, a warzywa są sadzone w C. W następnym roku ścieżka przenosi się do A, warzywa są sadzone w B, a śmieci są zakopywane w C. Daje to śmieciom dwa lata na rozkład, zanim zostaną w nich posadzone warzywa.

Podziemne pojemniki & Otwory

Mimo nacisku na napowietrzanie, rzeczywiście możliwe jest kompostowanie pod ziemią, a przynajmniej częściowo. Metody te mają wyraźną zaletę bycia praktycznie niewidocznymi, a dla niektórych ludzi obracanie jest faktycznie łatwiejsze, gdy wykopują kompost z dziury, a nie próbują podnosić go przez płot.

Obydwie te metody zaczynają się od wykopania dużej dziury – wystarczająco dużej, aby pomieścić tył beczki w jednym przypadku i wystarczająco dużej, aby pomieścić większość stosu kompostu w drugim. Ziemia wykopana z dziury może być odłożona na bok i użyta po trochu jako inokulator. Wystarczy posypać nim mieszankę od czasu do czasu, aby dodać wspaniałe organizmy kompostujące. Jeśli ustawiasz w dziurze jakiś pojemnik (beczkę, beczkę lub kosz na śmieci), masz możliwość pochylenia go – co może, ale nie musi, ułatwić ci życie.

Gdy pojemnik jest już w dziurze, lub gdy dziura jest już wykopana, możesz ją wypełnić używając dowolnej metody, która ci odpowiada.

Dokładne obliczenia

Większość ogrodników przydomowych nie martwi się zbytnio o dokładny skład lub zawartość składników odżywczych w swoim kompoście. Jeśli naprawdę ci na tym zależy, zawsze możesz oczywiście poddać go analizie. Ale jest to kosztowne, a dla kogoś, kto chce się upewnić, że jego kompost ma wszystko, co powinien, to trochę jak zatrzaskiwanie drzwi od stodoły po odejściu konia. Taki kompostownik nie chce wiedzieć, co jest w tej partii kompostu, ale jak zbudować kupkę, aby zawierała wszystkie właściwe proporcje wszystkich właściwych rzeczy.

Nie dziwi więc, że Internet ma to, czego potrzeba, aby się tego dowiedzieć.

Jeden z najbardziej użytecznych dokumentów, „Fertilizing with Yard Trimmings (PDF)”, zawiera wiele wykresów, które szczegółowo opisują zawartość składników odżywczych (zarówno całkowitą jak i dostępną) w typowych odpadach z podwórka, jak również ich wilgotność, stosunek węgla do azotu, zawartość metali ciężkich (wraz z limitami EPA), oraz instrukcje dotyczące przeliczania tych informacji na dawki. Dokument ten, choć przeznaczony głównie dla rolników i skupiający się na odpadach świeżych, a nie kompostowanych, jest nieoceniony dla każdego, kto chce wiedzieć, co znajduje się w kompostowanych przez niego odpadach z podwórza.

Innym doskonałym źródłem informacji dla tych, którzy chcą połączyć matematykę z kompostowaniem, jest strona Uniwersytetu Cornell The Science and Engineering of Composting. Informacje ogólne” o bezkręgowcach, mikrobach, chemii i fizyce mogą być zrozumiałe dla laików i są interesujące dla każdego, kto chce się zorientować, co właściwie dzieje się w pryzmie kompostowej.

Kolejna sekcja strony, „Uzyskanie właściwej mieszanki”, jest bardziej techniczna niż większość ludzi, ale oferuje istotne informacje dla tych, którzy próbują zrównoważyć swoje działania kompostowe. Są tam artykuły na temat wpływu ligniny i wielkości cząstek na biodostępność składników odżywczych, inne na temat „Zawartości wilgoci”, „Szacowania zawartości węgla”, „Równoczesnego rozwiązywania równań wilgotności i C/N” i wreszcie, arkusze kalkulacyjne do pobrania, aby ułatwić zapisywanie odpowiednich pomiarów i pracę nad równaniami.