John F Kennedy i Wietnam
 |
|
 |
John Fitzgerald Kennedy był gorącym zwolennikiem powstrzymania komunizmu. W swoim pierwszym przemówieniu, gdy został prezydentem, Kennedy dał jasno do zrozumienia, że będzie kontynuował politykę poprzedniego prezydenta, Dwighta Eisenhowera, i wspierał rząd Diema w Wietnamie Południowym. Kennedy dał również do zrozumienia, że popiera „teorię domina” i był przekonany, że jeśli Wietnam Południowy upadnie na rzecz komunizmu, to w konsekwencji upadną inne państwa w regionie. Kennedy nie był gotów tego rozważać.
Kennedy otrzymał sprzeczne rady w odniesieniu do Wietnamu. Charles De Gaulle ostrzegł Kennedy’ego, że Wietnam i działania wojenne w Wietnamie uwięziłyby Amerykę w „bezdennym bagnie militarnym i politycznym”. Opierało się to na doświadczeniach Francuzów z Dien Bien Phu, które na kilka lat pozostawiły sporą psychologiczną bliznę na francuskiej polityce zagranicznej. Kennedy miał jednak na co dzień kontakt z „jastrzębiami” w Waszyngtonie, którzy uważali, że siły amerykańskie będą znacznie lepiej wyposażone i przygotowane do konfliktu w Wietnamie niż francuskie. Uważali oni, że tylko niewielkie zwiększenie amerykańskiego wsparcia dla Diema zapewni sukces w Wietnamie. Zwłaszcza „jastrzębie” były silnymi zwolennikami „teorii domina”.
Kennedy musiał również pokazać, co dokładnie miał na myśli, kiedy powiedział, że Ameryka powinna:
„Zapłacić każdą cenę, ponieść każdy ciężar, sprostać każdemu trudowi, wesprzeć każdego przyjaciela… aby zapewnić przetrwanie i sukces wolności”.
W 1961 roku Kennedy zgodził się, że Ameryka powinna sfinansować zwiększenie liczebności Armii Południowego Wietnamu ze 150 000 do 170 000. Zgodził się również, że dodatkowe 1000 amerykańskich doradców wojskowych powinno zostać wysłane do Wietnamu Południowego, aby pomóc w szkoleniu Armii Południowowietnamskiej. Obie te decyzje nie zostały podane do publicznej wiadomości, ponieważ złamały one porozumienia zawarte w 1954 roku w Genewie.
To właśnie podczas prezydentury Kennedy’ego wprowadzono program „Strategiczny Hamlet”. Ten nie udać się zły i prawie na pewno jechać liczba Południowy Wietnamski chłop w poparcie Północny Wietnamski komunista. Ten przymusowy ruch chłopstwo w bezpieczny związek popierać Diem i robić wielki dużo dalszy opozycja w Południe. Amerykańscy reporterzy telewizyjni przekazali amerykańskiej opinii publicznej, że „Strategiczny Hamlet” zniszczył dziesiątki, jeśli nie setki, lat życia wsi na Południu i że proces ten mógł trwać tylko pół dnia. Oto supermocarstwo skutecznie zaaranżowało przymusowe usuwanie chłopów przez armię południowowietnamską, których nie pytano, czy chcą się przenieść. Dla tych, którzy wiedzieli o zaangażowaniu USA w Wietnamie i byli mu przeciwni, „Strategiczny Hamlet” stanowił doskonałą okazję propagandową.
Kennedy został poinformowany o gniewie południowowietnamskich chłopów i był zszokowany, gdy dowiedział się, że członkostwo w NLF wzrosło, według amerykańskiego wywiadu, o 300% w ciągu dwóch lat, kiedy działał „Strategiczny Hamlet”. Odpowiedzią Kennedy’ego było wysłanie większej liczby doradców wojskowych do Wietnamu, tak że do końca 1962 roku w Wietnamie Południowym było ich 12 000. Oprócz wysłania większej liczby doradców do Wietnamu Południowego, Kennedy wysłał również 300 helikopterów z amerykańskimi pilotami. Powiedziano im, aby unikać walki zbrojnej za wszelką cenę, ale stało się to niemożliwe do spełnienia.
Prezydencja Kennedy’ego była również świadkiem reakcji na rząd Diema ze strony niektórych mnichów buddyjskich. 11 czerwca 1963 roku, Thich Quang Duc, buddyjski mnich, popełnił samobójstwo na ruchliwej drodze Sajgonu przez spalenie się na śmierć. Inni mnisi buddyjscy poszli za jego przykładem w sierpniu 1963 roku. Telewizja relacjonowała te wydarzenia na całym świecie. Jeden z członków rządu Diema powiedział:
„Niech płoną, a my będziemy klaskać w dłonie.”
Inny członek rządu Diema miał powiedzieć, że z przyjemnością dostarczy buddyjskim mnichom benzynę.
Kennedy nabrał przekonania, że Diem nigdy nie zdoła zjednoczyć Wietnamu Południowego i zgodził się, by CIA zainicjowała program obalenia go. Pracownik CIA, Lucien Conein, zapewnił niektórym południowowietnamskim generałom 40 000 dolarów na obalenie Diema z dodatkową gwarancją, że USA nie będą chronić przywódcy Wietnamu Południowego. Diem został obalony i zabity w listopadzie 1963 roku. Kennedy został zamordowany trzy tygodnie później.
-
Wojna w Wietnamie przeciwstawiła Amerykę komunizmowi i była klasycznym przykładem konfliktu zimnowojennego. Zachodni alianci odnieśli zwycięstwo w Berlinie, ale…