Kiedy wynaleziono pierwszą klawiaturę?

Jak w przypadku wielu wynalazków, było wiele różnych wynalazków, w tym maszyna do pisania, teleprintery i keypunches, które pomogły doprowadzić do nowoczesnej klawiatury komputerowej, której używamy dzisiaj. Pierwsze urządzenia do pisania zostały zaprojektowane w 1700 roku, a pierwsze opatentował Henry Mill w Londynie, w Anglii w 1714 roku.

Wynalezienie maszyny do pisania

W połowie i pod koniec 1700 roku oraz na początku 1800 roku na całym świecie powstało kilka urządzeń do pisania. Jednak pierwsza praktyczna maszyna do pisania i słowo „Type-Writer” zostało po raz pierwszy opracowane i opatentowane w 1868 roku przez Christophera Sholesa. Type-Writer wprowadził również układ QWERTY, który do dziś jest używany na prawie wszystkich amerykańskich klawiaturach. Poniżej znajduje się zdjęcie Type-Writera, który został stworzony przez Christophera Sholesa, Carlosa Glidena i Samuela W. Soule’a.

Pierwsza klawiatura z klawiszem Shift została wprowadzona w maszynie do pisania Remington No. 2 wprowadzonej w 1878 roku, która miała jeden klawisz Shift po lewej stronie klawiatury.

Pierwszą udaną nowoczesną maszynę do pisania uważa się za maszynę firmy Underwood, która sprzedała pięć milionów swoich maszyn do 1939 roku. Pierwsza maszyna do pisania Underwood została wynaleziona przez Franza Xavera Wagnera, który opatentował maszynę 27 kwietnia 1893 roku, patent U.S. 523,698. Jednym z największych usprawnień tej maszyny do pisania była możliwość podglądu pisma w trakcie jego pisania. Później, z pomocą Johna Underwooda, stworzyli firmę Underwood w 1895 roku i wypuścili pierwszą maszynę do pisania w 1896 roku. Zdjęcie przedstawia kobietę obok maszyny do pisania firmy Underwood.

Do początku lat 1900 maszyny do pisania wszystkich producentów zaczęły się do siebie upodabniać, aż do momentu, gdy 27 lipca 1961 r. firma IBM wprowadziła na rynek maszynę do pisania IBM Selectric. W przeciwieństwie do innych maszyn do pisania, używała ona kulki do pisania, która była małą kulką zawierającą znaki, które uderzały w taśmę z tuszem. Kulki były wyjmowane, co pozwalało użytkownikowi na ich czyszczenie, a nawet wymianę na inne kulki lub modyfikację czcionki. Do 1986 roku sprzedano ponad 13 milionów maszyn do pisania Selectric.

Wynalazek telegrafu, dziurkacza i teleprintera

Pod koniec 1700 roku Joseph Marie Jacquard opracował krosno żakardowe, które zostało później rozwinięte pod koniec 1800 i na początku 1900 roku przez Hermana Holleritha z jego wynalazkami dziurkacza.

Telegraf elektryczny został po raz pierwszy wynaleziony przez Pavla Schillinga w 1832 roku i pozwalał na użycie jednego klucza do wysyłania wiadomości alfabetem Morse’a przez linię. Później, Royal Earl House opatentował w 1846 roku telegraf drukarski, który wykorzystywał 28 klawiszy w stylu fortepianowym. Klawisze reprezentowały każdą literę alfabetu i ułatwiały wszystkim wysyłanie wiadomości.

W 1874 roku Emile Baudot wynalazł kod Baudota, który został później rozszerzony przez Donalda Murraya, który wynalazł telegraficzną maszynę do pisania, która później stała się teleprinterem. Charles Krum kontynuował pracę Franka Pearne’a, aby pomóc w wynalezieniu teleprintera, który był rozwijany od 1902 do 1918 roku. W tym czasie zgłosił patent U.S. patent 862,402 w sierpniu 1907 roku, patent 888,335 w maju 1908 roku i patent 1,286,351 w maju 1910 roku.

Pierwsze urządzenia obliczeniowe z dalekopisami

Pierwszy komputer cyfrowy znany jako ENIAC, który został ukończony w 1946 roku, używał dalekopisu do wprowadzania danych do komputera. Chociaż znacznie różni się od dzisiejszych klawiatur komputerowych, dalekopis robił dziury w karcie dziurkowanej, która następnie była wprowadzana do czytnika kart.

Później, w 1948 roku, komputer BINAC zbliżył się o krok do dzisiejszych komputerów, czyniąc dalekopis sterowanym elektromagnetycznie, co pozwoliło komputerowi na wprowadzanie danych i drukowanie wyników.

Wczesne komputery z klawiaturami

Kilka lat później, po wprowadzeniu Multics w 1964 roku i VDT (terminale z wyświetlaczem wideo), które pozwalały użytkownikom widzieć to, co wpisują na ekranie podczas pisania.

W 1969 roku, Computer Terminal Corporation rozpoczęła wysyłkę DataPoint 3300, który był pierwszym terminalem komputerowym mającym zastąpić drukarkę teleportera. Inne wersje tego terminala były również sprzedawane, w tym DEC VT06 i HP 2600A. DataPoint 3300 wykorzystywał ekran do wyświetlania wpisywanego tekstu i był zdolny do poruszania kursorem za pomocą klawiszy strzałek. Mógł również wyczyścić cały tekst do końca linii lub do końca ekranu.

Przez wczesne lata 70-te, klawiatury zaczęły przypominać to, czego używamy dzisiaj i były to ciężkie klawiatury mechaniczne lub przerobione elektryczne maszyny do pisania firm takich jak IBM. Jednak wcześniejsze komputery osobiste, takie jak Altair, nadal opierały się na przełącznikach umieszczonych z przodu komputera, służących do wprowadzania danych.

Pod koniec lat 70. firmy Apple, Radio Shack i Commodore wypuściły wersje swoich komputerów z klawiaturami dołączonymi do komputera. W sierpniu 1981 r. firma IBM wypuściła komputer IBM PC z klawiaturą Model F.

W 1986 r. firma IBM wypuściła klawiaturę Model M, która przypomina dzisiejsze klawiatury z klawiszami funkcyjnymi w górnej części klawiatury. Model M jest do dziś cenioną klawiaturą, ponieważ wprowadził 101-klawiszowy standardowy układ amerykański, który jest dziś używany w klawiaturach pełnowymiarowych. Została ona również zaadaptowana do układu 104 klawiszy dla klawiatur Windows z klawiszami Windows i Menu.

Od czasu wydania klawiatury IBM Model M nastąpiło wiele zmian w klawiaturze, której używamy dzisiaj. Jedną z najbardziej znaczących zmian jest przejście z przełączników mechanicznych na membranowe. Membrana sprawia, że produkcja klawiatur komputerowych jest łatwiejsza i tańsza. Klawiatura membranowa sprawia również, że klawiatura jest cichsza, lżejsza i cieńsza niż pierwsze klawiatury mechaniczne.