Kim była Rachela w Biblii?

Genesis 29, 30, 35

Rachel była piękną córką Labana, brata żony Izaaka, Rebeki.

Każdego popołudnia, gdy minął upał dnia, poiła swoje stado owiec przy studni niedaleko Haranu, placówki starożytnego miasta Ur – patrz Mapa 1, Mapy Biblijne

Rachela przy studni

Pewnego popołudnia był tam młody podróżnik o imieniu Jakub. Rozmawiał z pasterzami, mówiąc im, kim jest, i pytając o innych członków swojej rodziny – pochodzili z tych okolic, a on szukałm.

Mężczyźni chętnie wskazali na kobietę w oddali, mówiąc Jakubowi, że to Rachela, córka Labana, brata jego matki.

Gdy Jakub zobaczył Rachelę z bliska, natychmiast się wzruszył. W akcie brawury własnoręcznie usunął wielką kamienną pokrywę studni, mając nadzieję, że w ten sposób zaimponuje młodej kobiecie. Udało mu się.

W odpowiedzi Rachela pobiegła do domu ojca i opowiedziała mu o młodzieńcu. Jej ojciec Laban wybiegł na spotkanie Jakuba, witając go serdecznie.

Jakub pozostał u rodziny Racheli przez miesiąc i w tym czasie głęboko zakochał się w Racheli.

Jakub prosi o Rachelę

Jakub zwrócił się do Labana z prośbą o pozwolenie na poślubienie Racheli.

Jakub miał jednak puste ręce i nie mógł przedstawić normalnej ceny za Rachelę. Laban zgodził się, aby jego córka poślubiła Jakuba, ale zastrzegł, że jako cenę za narzeczoną Jakub musi pracować dla niego przez siedem lat (cykl siedmioletni był święty w starożytnym świecie).

Jakub zgodził się i zamieszkał z Rachelą, aby przetrwać ten długi okres oczekiwania.

Żadne z nich nie zdawało sobie sprawy, że Laban zgodził się, aby „jego córka” poślubiła Jakuba, ale nie sprecyzował, która to będzie córka. Rachela miała starszą siostrę Leę, nie tak piękną, a starsza siostra w rodzinie zwykle wychodziła za mąż przed młodszą. Zobacz Leah, brzydka siostra

Laban oszukuje Jakuba

Minęło siedem lat i Jakub zażądał swojej narzeczonej. Dziewczyna była ubrana w swoje najlepsze szaty, w tym bogatą suknię na głowę i welon, który zakrywał jej twarz.

Po zakończeniu uczty pijackiej jej ojciec zaprowadził ją, wciąż zasłoniętą, do pokoju jej oblubieńca, a ona i Jakub kochali się. Do tego czasu zdążył już sporo wypić.

Gdy nastał poranek, Jakub zrozumiał swój błąd. Narzeczoną w jego łożu nie była Rachela, lecz Leah – został podstępnie nakłoniony do poślubienia niewłaściwej siostry.

Jest w tym pewien rodzaj strasznej ironii: Jakub przechytrzył swojego brata Ezawa; teraz został przechytrzony przez kogoś jeszcze bardziej przebiegłego niż on sam. Co więcej, został oszukany tą samą sztuczką: on udawał swojego brata Ezawa, a teraz Leah udawała swoją siostrę Rachelę.

Jakub poślubia obie siostry

Nie trzeba dodawać, że był wściekły z powodu tej sztuczki. Laban po prostu wzruszył ramionami.

Jakub nalegał i doszli do porozumienia: on i Rachela poślubią się po tradycyjnym tygodniu, który Jakub musi spędzić jako pan młody Leah, a następnie będą pracować przez kolejne siedem lat, aby zapłacić za nią cenę ślubną.

Jakub chyba nigdy nie wybaczył Leah jej udziału w oszustwie. Była ona „niekochaną” żoną, ale oryginalne hebrajskie słowo lepiej przetłumaczyć jako „znienawidzona”.

Rachel mogła być bardziej kochana z tych dwóch, ale nie była najbardziej płodna. Choć ona i Jakub byli w sobie głęboko zakochani, nie poczęła przez wiele lat.

Leah z drugiej strony nie miała problemu z rodzeniem dzieci. Niemal natychmiast po ślubie z Jakubem i pomimo faktu, że była „niekochana”, zaszła w ciążę i urodziła serię męskich dzieci.

Leah urodziła Reubena, potem Symeona, potem Lewiego, a następnie Judę. Za każdym razem, gdy rodziła kolejnego syna, modliła się, by Jakub w końcu pokochał ją tak, jak kochał Rachelę. Nigdy tego nie zrobił.

Rachel nie może począć

Rachel stanęła przed innym problemem. Bez względu na to, jak modliła się do Boga, bez względu na to, jak bardzo była kochana przez Jakuba, Rachela nie mogła począć dziecka.

W desperacji oddała swoją służącą Bilhę Jakubowi, aby ten mógł począć dziecko z Bilhą jako matką zastępczą dla Racheli. Praktyka ta była powszechna w starożytnym świecie i stanowiła krok w górę drabiny społecznej dla kobiety, która stawała się konkubiną, a nie służącą.

Bilhah urodziła syna, któremu Rachela nadała imię Dan. Potem urodziła drugiego syna, a Rachel nazwała go Neftali.

W odpowiedzi Leah oddała swoją służącą Zilpę Jakubowi, co zaowocowało kolejnymi synami: Gada i Aszera. Między obiema kobietami rozwinęła się gorzka rywalizacja.

Korzenie mandragory

Pewnego dnia syn Leah, Reuben, znalazł na polu kilka korzeni mandragory (zobacz przykład po prawej). Korzenie mandragory były popularnym afrodyzjakiem w starożytnym świecie, prawdopodobnie dlatego, że wyglądały jak narządy płciowe dobrze obdarzonego mężczyzny.

Reuben zabrał mandragorę do swojej matki, a kiedy Rachel je zobaczyła, zapytała Leah, czy mogłaby dostać kilka z nich. Rachela zgodziła się, pod warunkiem, że Rachela nakaże Jakubowi odbyć tej nocy stosunek seksualny z Leą.

Rachel zgodziła się, co zaowocowało piątym synem dla Lei. Nazwała go Assachar. Później urodził się Lei jeszcze jeden syn, o imieniu Zebulun. W końcu urodziła Jakubowi córkę, Dinah.

Rachel ma wreszcie dziecko

W końcu tego długiego oczekiwania Rachela zaszła w ciążę. Urodziła syna o imieniu Józef.

Narodziny tego syna zdawały się pobudzić Jakuba do działania. Postanowił odłączyć się od plemienia Labana i wyruszyć na własną rękę.

Jakub przechytrzył Labana

Jakub poprosił Labana o pozwolenie na odejście i zabranie ze sobą części trzody jako zapłaty.

Po raz kolejny Laban próbował oszukać Jakuba – nie mogło być między nimi polubownego rozwiązania.

Jakub wygrał tę bitwę woli, ponieważ znał się na hodowli zwierząt. Wiedział o technikach krzyżowania i był w stanie rozwinąć konkretny typ zwierzęcia, które Laban wcześniej zgodził się, aby Jakub mógł trzymać. Oczywiście Laban i jego synowie nie byli zadowoleni z sukcesu Jakuba.

Na tym etapie Jakub czuł, że Bóg wzywa go do powrotu do ojczyzny. Rachel i Leah również były niezadowolone. Nadszedł czas, aby wyruszyć w drogę. Obie namawiały Jakuba do podjęcia działań.

Rachel kradnie bogów domowych

Wydaje się, że Rachela wciąż była zła na ojca za to, co jej zrobił. Zanim wyruszyli w drogę, zabrała małe figurki, które przedstawiały bóstwa ochronne rodziny jej ojca (terafiny), nie mówiąc nikomu, co robi.

Lata temu, w dniu, który powinien być jej nocą poślubną, Laban ukradł szczęście Racheli. Teraz ona ukradła coś, co było dla niego cenne. Terafiny były formą tytułu własności, a ich posiadanie było przywilejem głowy rodziny. Zabierając je, Rachela zapewniła tę pozycję swojemu mężowi.

Klan zebrał się, gotowy do powrotu do ziemi ojca Jakuba, Izaaka. Przekroczyli Eufrat i udali się w kierunku Gileadu.

Ale nie było to takie proste. Laban ścigał ich, dogonił i skonfrontował z nimi. Gdzie byli bogowie domowi? Zaginęły i Laban chciał je odzyskać.

To była nowina dla Jakuba – nie wiedział, że Rachel je zabrała. Powiedział wtedy coś pochopnego: że ten, kto to zrobił, powinien umrzeć….

Rachel oszukuje ojca

Laban rozpoczął poszukiwania terafimów. Wszedł do namiotów Jakuba, Leah i dwóch panien – każda z kobiet w małżeństwie poligamicznym miała swój osobny namiot. Nic nie znalazł.

Potem wszedł do namiotu Racheli, gdzie terafim rzeczywiście było ukryte w siodłach.

Przywitała ojca z szacunkiem, ale nie podniosła się z miejsca, w którym siedziała – na torbach z siodeł. Wyjaśniła pokornie, że nie może tego zrobić, bo ma menstruację. Oznaczało to, że tkanina, na której siedziała, była rytualnie nieczysta i nikt poza nią nie mógł jej dotykać.

Maniera Rachel była tak słodka i skromna, że Laban nie sprzeczał się i wyszedł z jej namiotu z pustymi rękami. Musiał się wycofać. Obaj mężczyźni zawarli przymierze, aby zachować twarz, a wczesnym rankiem następnego dnia Laban pożegnał się z nimi wszystkimi i odszedł.

Rachel umiera przy porodzie

Kiedy Labana już nie było, rodzina Racheli ruszyła dalej, a kiedy dotarła do celu, Rachela znów była w ciąży.

W drodze do Efratu zaczęła rodzić, ale tym razem sprawy nie potoczyły się po jej myśli. Bóle były bardzo silne, a Rachela strasznie cierpiała. Aby ją pocieszyć, akuszerka powiedziała jej, że to będzie chłopiec – i tak się stało, Beniamin.

Ale Rachela nie doczekała się jego wzrostu. Zmarła przy porodzie.

Rachel powiedziała kiedyś, że umrze, jeśli nie będzie miała synów. W końcu to posiadanie synów ją zabiło.

Osoby w historii Racheli

Rachel, piękna córka Labana; była kochana przez Jakuba, miała dwóch synów, ale zmarła przy porodzie
Jakub, podstępny oszust, który został podstępem zmuszony do poślubienia kobiety, której nie chciał; później poślubił Rachelę, swoją pierwszą i jedyną miłość
Laban, ojciec Racheli, którego rywalizacja z Jakubem była bliska zniszczenia ich wszystkich
Leah, niekochana żona Jakuba, która urodziła mu jednak sześciu synów i córkę
Bilhę i Zilpę, panny Racheli i Leah

Dziwna pomyłka

Jest to jeden z obrazów biblijnych Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie. Jego tytuł, jak widać, brzmi „Jakub, Józef”.
Z jakiegoś powodu niektóre strony internetowe, książki, a nawet Wikipedia interpretują te imiona jako Jakuba (z Księgi Rodzaju) i Józefa, męża Marii z Nazaretu w Nowym Testamencie.

Pierwsze założenie jest poprawne; drugie to nonsens. Obraz w sposób oczywisty nie przedstawia Józefa z Nowego Testamentu. Jest to Józef, syn Jakuba z Księgi Rodzaju.

Każda z postaci na obrazie Michała Anioła jest znaną postacią z opowieści z Księgi Rodzaju, co może stwierdzić każdy, kto zna biblijną historię Jakuba, Racheli i Lei. Po lewej stronie siedzi Jakub – a twarz nadana mu przez Michała Anioła bardzo dobrze pasuje do pokręconego mężczyzny z Księgi Rodzaju. Obok niego stoi dość schorowana Rachela z pierwszym synem Józefem. Później umrze ona przy narodzinach drugiego dziecka. Po prawej stronie stoi Leah „o pięknych oczach”, obdarzona wieloma synami, a na skraju po prawej stronie jej córka Dinah.

Zobacz także posągi Michała Anioła przedstawiające Rachelę & Leah