Kobiety, które nie mogą dostać aborcji w czasie blokady

Indyjska blokada narodowego koronawirusa skomplikowała życie kobietom próbującym uzyskać dostęp do bezpiecznych aborcji, a teraz miasta przywracają ograniczenia, donosi Menaka Rao.

W ostatnim tygodniu maja, 20-letnia studentka w stolicy Indii, Delhi, dowiedziała się, że jest w ciąży.

Kiran, której imię zostało zmienione, aby chronić jej tożsamość, zażyła już tabletki aborcyjne za radą przyjaciółki, która była lekarzem. Nie zadziałały one jednak, więc jedyną opcją była aborcja chirurgiczna.

Indie, jednak, był jeszcze pod lockdown do ograniczenia rozprzestrzeniania się koronawirusa. Wyegzekwowano jedne z najsurowszych ograniczeń na świecie, wstrzymując podróże lotnicze, pociągi i autobusy oraz zamykając ludzi w ich domach tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Ale szpitale pozostały otwarte, ale zostały poinstruowane, aby zapewnić tylko podstawowe usługi. Dlatego wiele z największych z nich zamknęło swoje oddziały ambulatoryjne i odwołało planowe operacje.

• Czy więcej kobiet umiera z powodu Covid-19 w Indiach?
• Co Indie zamknięcie zrobił do ofiar przemocy domowej
• Dzieci walczy, aby przetrwać Indie zamknięcia
• Niedostatecznie opłacane i niechronione kobiety prowadzące wojnę Covid-19

Chociaż antykoncepcja i aborcja liczone jako niezbędne, blokada tylko uczynił go trudniejsze niż zwykle dla kobiet, aby uzyskać dostęp do usług seksualnych lub zdrowia reprodukcyjnego.

Według ostatnich badań około 1,85 mln aborcji w Indiach może być „zagrożonych” przez Covid-19 – szacuje się, że 15,6 mln aborcji ma miejsce w Indiach każdego roku.

Może to oznaczać kobiety poddawane zabiegowi chirurgicznemu z powodu opóźnionej aborcji medycznej (stosowanie pigułek) lub niezamierzone ciąże zmuszające kobiety do wyboru niebezpiecznych aborcji.

Niedostateczny dostęp

„Zawsze, gdy dochodzi do katastrofy, nikt nie mówi o zdrowiu seksualnym i reprodukcyjnym”, powiedziała Jasmine Lovely George, która prowadzi Hidden Pockets, platformę poprawiającą dostęp do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Powiedziała, że linia opieki jej organizacji odnotowała nagły wzrost liczby połączeń podczas blokady.

Nawet zakup zestawu do testowania ciąży był trudny dla niektórych kobiet, ponieważ utknęły one w domu, powiedziała.

„Wiele kobiet było w domu z college’u, lub pracowało w domu. Słyszeliśmy, że zazwyczaj to ojciec wychodził z domu, a maksimum, o co mogły prosić, to podpaski.”

Lekarze i rzecznicy zdrowia publicznego w różnych miastach Indii powiedzieli mi, że otrzymali telefony o pomoc od kobiet, które nie mogą uzyskać dostępu do bezpiecznych aborcji. Niektórzy z nich mówili nawet, że znają przypadki, w których kobiety poszukujące aborcji były zawracane ze szpitali lub proszone o przyjście później, co popychało je w kierunku aborcji chirurgicznej.

Dr Suchitra Wadhwa z Delhijskiego Stowarzyszenia Planowania Rodziny powiedziała, że otrzymywała telefony z Delhi i sąsiedniego stanu Uttar Pradesh z prośbą o pomoc w przeprowadzeniu aborcji medycznej. Ale nie mogła tego zrobić, ponieważ jest to nielegalne dla lekarzy, aby zapewnić aborcję bez udokumentowania jej, a oni sami często czują się niezręcznie, aby to zrobić.

„Słyszałam o przypadkach, gdy w pierwszym trymestrze ciąży kobiety, które szukały aborcji w rządowych szpitalach w Bombaju, były odrzucane. Lekarze prosili je, aby poczekały jeszcze kilka tygodni. Musieliśmy znaleźć innych lekarzy, którzy mogliby pomóc tym kobietom” – powiedziała dr Shilpa Shroff, która współpracuje z Międzynarodową Kampanią na rzecz Prawa Kobiet do Bezpiecznej Aborcji.

A było to jeszcze trudniejsze dla biedniejszych kobiet i tych z wiejskich obszarów Indii.

Vijaylaxmi Rao, która prowadzi klinikę Stowarzyszenia Planowania Rodziny w południowym mieście Bellary, powiedziała, że wdowa w wieku około 30 lat przyjechała do niej rikszą. Była w prawie czwartym i pół miesiącu ciąży.

„Nie była w stanie wyjść z domu przez prawie miesiąc po tym, jak dowiedziała się, że jest w ciąży,” powiedziała pani Rao.

Ale klinika pani Rao nie posiadała licencji na przeprowadzanie aborcji w drugim trymestrze ciąży.

„Była wściekła i płakała. Skierowaliśmy ją do pobliskiego szpitala rządowego, dobrze wiedząc, że w większości przypadków ją odrzucą. Większość naszych klientek skarżyła się na to” – powiedziała pani Rao.

W wiejskim Jharkhand w środkowych Indiach liderka młodzieżowa, Anki Kasma Turi, powiedziała, że próbowała pomóc dwóm kobietom, które szukały aborcji w drugim tygodniu marca, jeszcze zanim blokada w Indiach zaczęła w pełni obowiązywać.

Ale zostały one odrzucone, ponieważ ograniczenia już się zaczęły. Jedna z tych kobiet miała troje dzieci, a druga czworo.

„Obie pochodzą ze społeczności rolniczych i nie chciały mieć więcej dzieci. Teraz są zmuszone do kontynuowania ciąży,” powiedziała pani Turi.

Problem istnieje

Pomimo, że blokada narodowa została zakończona, praktyka pracy w domu jest kontynuowana w większości Indii, a wszystkie uczelnie nie zostały jeszcze ponownie otwarte. Wiele miast – takich jak Bangalore i Chennai – wprowadziło lokalne blokady w związku z niedawnym wzrostem liczby zakażeń, a kolejne miasta mogą zrobić to samo, ponieważ pandemia osiąga szczyty w różnych miejscach w różnym czasie.

Niski dostęp do zdrowia reprodukcyjnego nie jest problemem wyłącznie Indii, a niektóre kraje znalazły rozwiązania. Na przykład Wielka Brytania zezwoliła na przeprowadzanie aborcji medycznej po konsultacji z lekarzem za pośrednictwem łącza wideo, konferencji telefonicznej lub innych środków elektronicznych.

„Rząd powinien zezwolić na przeprowadzanie aborcji medycznej za pośrednictwem telemedycyny. Musi również zbudować silny system skierowań dla kobiet, które potrzebują usług aborcyjnych” – powiedział Vinoj Manning, dyrektor wykonawczy fundacji IPAS, organizacji non-profit działającej w obszarze zdrowia reprodukcyjnego.

Powracając do Delhi, Kiran w końcu skontaktowała się z Inayatem Kakarem, badaczem zdrowia, który jest również częścią grupy profesjonalistów zdrowia publicznego, Grupy Wsparcia Medycznego, która pomaga ludziom w dostępie do opieki medycznej.

„Jej rodzice mieli paranoję na punkcie zakażenia wirusem Covid-19 i nie pozwalali jej w ogóle wychodzić z domu, a już na pewno nie na tak długie okresy, jakie wymagały wizyty u lekarza” – powiedziała pani Kakar.

Kiran w końcu powiedziała swoim rodzicom, ale oni nadal mieli trudności ze znalezieniem lekarza, ponieważ jej ciąża przekroczyła już 14-15 tydzień i była bliżej 20-tygodniowego limitu prawnego zalecanego przez indyjskie prawo.

„Jej matka dzwoniła do kilku ginekologów. My dzwoniliśmy do wielu ginekologów, ale bezskutecznie. Niektórzy z nich podnosili ceny do 70 000 rupii (933$; 738£) za aborcję” – powiedziała pani Kakar.

Zważywszy na chaos i niepokój wokół Covid-19, trudno jest ocenić, które kliniki i szpitale są sprawne, a które nie, powiedziała dr Sana Contractor, która pomogła kilku kobietom uzyskać dostęp do bezpiecznych usług aborcyjnych.

To właśnie ona i jej koledzy z Medycznej Grupy Wsparcia pomogli Kiran znaleźć lekarza, który mógł zapewnić jej bezpieczną aborcję.

Ale nie wszystkie kobiety mają tyle szczęścia.