Kpt. Meriwether Lewis (18 sierpnia 1774 – 11 października 1809)
Meriwether był pierworodnym synem Lucy Meriwether i Williama Lewisa. Już w wieku ośmiu lat wykazywał cechy odwagi i zaradności, które pomogły mu później dowodzić wielką ekspedycją Jeffersona badającą rzeki Missouri i Columbian w latach 1804-1806. W tym młodym wieku polował samotnie w nocy w górach i ciemnych lasach hrabstwa Albemarle. Kiedy jego ojciec zmarł w 1779 roku, odziedziczył jego posiadłość „Locust Hill”. William Douglas Meriwether został jego prawnym opiekunem, a jego wuj Nicholas Lewis sprawował nieoficjalny nadzór (Bakeless). Meriwether przeniósł się do Georgii z matką i jej drugim mężem, kpt. Johnem Marksem, wraz ze swoim bratem Reubenem, w 1784 roku. (Istnieje pytanie, czy Meriwether rzeczywiście przeprowadził się do Georgii z rodziną. Wiadomo, że odwiedził ją co najmniej dwa razy. Osiedlili się w społeczności Goose Pond w rejonie Broad River w północno-wschodniej Georgii, gdzie chłopcy cieszyli się obfitymi polowaniami i połowami ryb. W domu w Albemarle County, kontynuował naukę u doktora Charlesa Everitta, lekarza, a następnie u ks. Jamesa Waddella, niewidomego proboszcza, i proboszcza Matthew Maury. Jedna wizyta w Georgii miała miejsce latem 1789 roku, ale Meriwether powrócił do nauki jesienią. Utrzymywał kontakt z matką i rodziną za pomocą długich, gawędziarskich listów (Anderson, s. 501, Bakeless). W 1792 roku, po śmierci ojczyma rok wcześniej, udał się do społeczności Broad River, aby towarzyszyć matce i dwójce przyrodniego rodzeństwa, Johnowi i Mary, z powrotem do „Locust Hill”.
Meriwethera pociągało życie wojskowe i w wieku 20 lat wstąpił do Milicji Wirginii, by pomóc w pokonaniu „Buntu Whiskey”, który rozpoczął się w zachodniej Pensylwanii, ale rozprzestrzenił się na inne zachodnie stany. Następnie wstąpił do regularnej armii i w wieku 23 lat osiągnął stopień kapitana. Prezydent Jefferson poprosił go, by został jego prywatnym sekretarzem, a następnie, w wieku 30 lat, mianował go dowódcą ekspedycji Lewisa i Clarka. Po powrocie z Zachodu odwiedził prezydenta Jeffersona w Białym Domu, gdzie zachorował – prawdopodobnie pod koniec 1807 roku. „Wycofał się z kręgów publicznych na kilka miesięcy, zatrzymując się u matki w Albemarle County, gdzie prawdopodobnie był leczony przez nią i swojego brata lekarza Reubena”. (Dary, str. 80) Do marca 1808 roku przybył do St. Louis, by objąć obowiązki gubernatora Terytorium Luizjany. Jako gubernator, Meriwether podróżował do Waszyngtonu, aby spotkać się z urzędnikami, kiedy zmarł w 1809 roku. Kontrowersje wokół okoliczności jego nagłej śmierci wzdłuż Natchez Trace w Tennessee – kontrowersje, które trwają do dziś.
Patricia Zontine, kwiecień 2009
Przyp. tłum.