Kto spoczywa w grobowcu Aleksandra Wielkiego?
Grobowiec, który według wielu był przeznaczony dla Aleksandra Wielkiego, zaczyna przynosić swoje tajemnice pół wieku po tym, jak został odkryty.
Znaleziska z komór grobowych w Amfipolis, w tym niezwykłe bogactwo mozaik i rzeźb, zostały odsłonięte przez archeologów z Ministerstwa Kultury w Atenach wczoraj (29 listopada).
Wśród odkryć dokonanych w miejscu sprzed 2300 lat znajduje się mozaika podłogowa przedstawiająca porwanie córki Zeusa, Persefony, bogini wiosny, przez Plutona, Pana Podziemi.
Podobna mozaika znajduje się w grobowcu ojca Aleksandra, Filipa II Macedońskiego.
Inne znaleziska to liczne monety, niektóre z nich noszące głowę Aleksandra, choć inne zostały wybite w późniejszych wiekach.
Mozaika Uprowadzenie Persefony w Amfipolis (Credit: Greckie Ministerstwo Kultury)
Zdekapitowane, bezskrzydłe sfinksy i trzymetrowe kariatydy (filary wyrzeźbione w formie panien) strzegły drogi do komory zawierającej szkielet mieszkańca grobowca, który nie został jeszcze zidentyfikowany.
Aleksander został pochowany w Aleksandrii, w Egipcie, po tym jak Ptolemeusz przejął jego orszak w drodze z Babilonu do Macedonii w 323 r. p.n.e.
W Grecji rozpowszechnione są przypuszczenia, że podczas jego nieobecności grobowiec został wykorzystany do pochówku jego perskiej żony Roksany lub matki Olimpias, która twierdziła, że pochodzi od Achilesa i była członkiem orgiastycznego, czczącego węże kultu Dionizosa.
Archeolodzy pracują nad jedną z kariatyd (Kredyt: Greckie Ministerstwo Kultury)
Uszkodzone sfinksy nad drzwiami w grobowcu (Kredyt: Greckie Ministerstwo Kultury)
Miejsce to jest znane miejscowym jako „Grobowiec Królowej”, powiedziała Katerina Peristeri, archeolog odpowiedzialna za wykopaliska.
Ale jest również możliwe, że „generał mógł zostać tam pochowany”, powiedziała. „Bądźcie cierpliwi, a nasze poszukiwania dadzą wam odpowiedzi.”
Grobowiec – największy w Grecji, wysoki na 30 metrów (98 stóp) i otoczony 500-metrowym marmurowym murem – został wcześniej otwarty, a niektóre z jego skarbów splądrowane przez rabusiów grobów i najeźdźców rzymskich.
Podczas pierwszej wojny światowej, brytyjskie oddziały wysłane na ten teren próbowały zabrać ze sobą gigantyczną rzeźbę lwa, która niegdyś zwieńczała grobowiec i tony marmuru, ale zostały zaatakowane przez Bułgarów i Austriaków, pozostawiając większość kamienia rozrzuconego po okolicy.
Lew z Amfipolis stał kiedyś na szczycie grobowca (Credit: Vlahos Vaggelis/Wikimedia Commons)
Naukowcy odkryli to miejsce w latach 60-tych, ale wykopaliska rozpoczęły się dopiero w 2012 roku, „ponieważ nikt nie wierzył, że coś tam jest”, powiedział dr Peristeri.
Miejsce, Wzgórze Kasta, 100 km (60 mil) na północny wschód od Tesaloniki znajduje się w regionie, który został podbity przez ojca Aleksandra w 357 r. p.n.e.
Aleksander Wielki, najsłynniejszy uczeń Arystotelesa, odziedziczył tron w wieku zaledwie 20 lat, po tym jak Filip II został zamordowany przez swojego głównego ochroniarza, i natychmiast musiał stłumić serię buntów innych greckich miast.
Potem poprowadził swoją armię przez Azję Mniejszą (dzisiejszą Turcję), pokonując największy ówczesny naród, imperium Archaemenidów Dariusza III (popularnie znane jako imperium perskie).
Jego podboje objęły Egipt i północno-zachodnie Indie aż po rzekę Ganges, tworząc w ciągu kilkunastu lat jedno z największych imperiów starożytnego świata.
Jeden z najskuteczniejszych dowódców w historii, był niepokonany w bitwach, a jego taktyka jest wciąż nauczana w akademiach wojskowych.
Często spekulowano, że został otruty. Na początku tego roku dr Leo Schep z Uniwersytetu Otego w Nowej Zelandii i jego koledzy zasugerowali w Clinical Toxicology, że jeśli został otruty, najbardziej prawdopodobnym czynnikiem było Veratrum album, roślina znana starożytnym Grekom.