Life stories: Iman

Od studentki-uchodźcy do światowej sławy modelki, multimilionerki, bizneswoman i żony gwiazdy rocka – cicha determinacja Iman, by odnieść sukces, zawsze ją wyróżniała

Słowa Michelle Davies

Podążając na uniwersytet w Nairobi, 18-letnia Iman Abdulmajid była zaprzątnięta myślami o pieniądzach, a raczej o ich braku. Jej pochodząca z klasy średniej rodzina stała się uchodźcami po tym, jak uciekła do Kenii z ogarniętej wojną Somalii, mając przy sobie jedynie ubrania. Miała stypendium na pierwszy rok studiów politologicznych, ale nie miała żadnego planu na przyszłość.

Nagle jakiś mężczyzna klepnął ją w ramię i poprosił o zrobienie zdjęcia. Odeszła, ale on był natarczywy. 'Myślałam, że próbuje mnie poderwać', powiedziała. Po wielu rozmowach, zgodziłam się, aby pozwolił mi zrobić zdjęcie w zamian za koszt mojego czesnego, około 8 000 dolarów (6 500 funtów).'

To były negocjacje, które mogły się nie udać, ale mężczyzna był światowej sławy fotografem Peterem Beardem i przyjął ofertę Iman. Wkrótce stała się najsłynniejszą modelką na świecie, zarabiającą do 20 000 dolarów (16 300 funtów) dziennie. Dla młodszych pokoleń jest jednak najbardziej znana z małżeństwa z Davidem Bowie. Rok po jego śmierci, nadal są uznawane za rzadki przykład zaangażowania w branży, w której związki regularnie rozbijają się i spalają.

Iman urodziła się jako Zara Mohamed Abdulmajid w Mogadiszu, Somalia, 25 lipca 1955 roku. Jej ojciec Mohamed był dyplomatą, a matka Maryan ginekologiem. Jako pierwsza dziewczynka w trzech pokoleniach, jej imię zostało zmienione na Iman na prośbę dziadka, który uważał, że będzie jej się lepiej powodzić z męskim imieniem. Jej rodzice wpoili jej również przekonanie, że jest równa każdemu mężczyźnie. Nauczono mnie, że mogę robić to, co chłopcy w mojej rodzinie, że niebo – i nie tylko – jest granicą”, powiedziała.

Kiedy jej ojciec został ambasadorem w Arabii Saudyjskiej, Iman została wysłana do szkoły z internatem w Egipcie, ponieważ saudyjskie dziewczęta miały zakaz edukacji. Nauczyła się czterech języków – arabskiego, włoskiego, francuskiego i angielskiego – ale jej nauka została przerwana w październiku 1969 roku, w wieku 14 lat, kiedy wojsko dokonało zamachu stanu w Somalii, a jej ojciec otrzymał rozkaz powrotu. Obawiając się o swoje bezpieczeństwo, uciekli przez granicę do Kenii. Byliśmy przerażeni” – mówi Iman. Uchodźcy to w 99% przypadków ludzie, którzy opuścili swój kraj w obawie o swoje życie. Ja jestem twarzą uchodźcy.'

Doświadczenie zmuszenia do opuszczenia ukochanej Somalii ukształtowało jej charakter. Uparty charakter zawdzięczam kształtowi mojego kraju' – stwierdziła. Somalia jest położona w Rogu Afryki, na najbardziej wysuniętym na wschód krańcu kontynentu. Odnoszę się do świata w taki sam sposób, w jaki Somalia odnosi się do reszty Afryki – jestem afrykańska, ale też trochę odstaję.'

Fart Iman zmienił się diametralnie, gdy Beard wysłał swoje zdjęcia do Wilhelminy Cooper, założycielki nowojorskiej agencji Wilhelmina Models, która poprosiła ją o przeprowadzkę do USA. Iman chętnie pojechała, ale oznaczało to rozstanie z mężem, którego niedawno poślubiła. Niewiele o nim wiadomo – Iman nigdy nie ujawniła jego nazwiska – ale jej rodzina odetchnęła z ulgą. Moi rodzice byli całkowicie przeciwni,” przyznała.

Jej rozwód został sfinalizowany, gdy przybyła do Nowego Jorku, w wieku 20 lat, w październiku 1975 roku. Aby stworzyć szum, Beard powiedział mediom, że odkrył Iman pasącą bydło w kenijskim buszu; ona zgodziła się na oszustwo, nawet grając głupią na konferencji prasowej. 'Wszyscy patrzyli na tę historię jak na bajkę', powiedziała. 'Nawet kiedy powiedziałam, że to nieprawda, nadal ją kochali.'

Iman pojawiła się w US Vogue w ciągu kilku miesięcy i chodziła dla Halstona, Yves Saint Laurent i Calvina Kleina. Na wybiegu emanowała stylem. Była naturalna', powiedział Klein. Wiedziała, jak sprzedać ubrania lepiej niż ktokolwiek inny”. Ale przystosowanie się do życia w Ameryce nie było dla Iman łatwe. Nigdy nie zapomnę, kiedy po raz pierwszy próbowałam złapać taksówkę w nocy i zostałam zignorowana, ponieważ byłam czarna' – wspominała. Skonfrontowała się z redaktorką jednego z magazynów, która napisała, że jej sukces wynika z faktu, że 'wygląda jak biała kobieta zanurzona w czekoladzie'. Iman szturmem wdarła się do jej biura i zażądała przeprosin. 'Nawet nie zdawała sobie sprawy, że to było obraźliwe', powiedziała. Iman irytowała się również, gdy ludzie próbowali stworzyć rywalizację między nią a Beverly Johnson, czołową czarnoskórą modelką w tamtym czasie. 'Ludzie zachowywali się tak, jakbym musiała zdetronizować Beverly i zająć jej miejsce, tak jakbyśmy nie mogły być w tym samym czasie,' powiedziała.

Jednakże, w swoim pamiętniku The Face That Changed It All, Beverly twierdziła, że Iman raz ją zbagatelizowała, mówiąc na jednym z wydarzeń, że 'spojrzała na mnie i odwróciła się, jakby mnie nie widziała' i odetchnęła dopiero, gdy Beverly zwróciła uwagę, 'Nie rozumiesz, jak szalenie przez to obie wyglądamy?'

Iman później przyznała, że zaczęła wierzyć we własny hype: 'Byłam u szczytu mojej kariery … i to poszło do mojej głowy.' To był punkt zwrotny. Po tym wydarzeniu, Iman podjęła decyzję o wychowywaniu młodszych modelek, a Naomi Campbell określiła ją mianem 'figury matki'.

Zważywszy na sławę Iman, nieuniknione było, że przyciągnie ona partnera z górnej półki. Spotykała się z Warrenem Beatty, a następnie poślubiła gwiazdę koszykówki New York Knicks, Spencera Haywooda w 1977 roku. Ich córka, Zulekha, urodziła się rok później. Ale potem nastąpił incydent, który zmienił życie Iman.

W 1983 roku, u szczytu kariery, pijany kierowca wbił się w taksówkę, w której była, łamiąc jej kość policzkową, oczodół, obojczyk i kilka żeber. 'Mój lekarz powiedział mi, żebym się nie martwiła, że leczy się bez większych blizn. Ale ja się nie martwiłam. Kiedy pomyślałem o tym, że nie byłem martwy lub sparaliżowany, rezygnacja z modelarstwa wydawała się niewielką ceną do zapłacenia', powiedziała. Pięć miesięcy, które spędziła na rekonwalescencji, dały jej czas na ponowne przemyślenie swoich priorytetów. W 1987 roku zakończyła swoje nieszczęśliwe małżeństwo z Haywoodem, a dwa lata później ogłosiła przejście na emeryturę z modelingu. Świat mody oniemiał.

Do tego czasu była na wczesnym etapie rozwoju własnej linii kosmetyków. IMAN Cosmetics wystartował w 1994 roku, a ona podpisała umowę z Proctor & Gamble, aby wziąć go na rynek masowy. Dziś jej produkty są sprzedawane na całym świecie, a obroty firmy szacuje się na 25 milionów dolarów (20 milionów funtów) rocznie. Przejście Iman do biznesu zbiegło się w czasie z jej zakochaniem się w człowieku, który miał być jej oddanym mężem przez 24 lata.

Po raz pierwszy spotkała Davida Bowie na przyjęciu w 1991 roku. Mój pociąg do niej był natychmiastowy i wszechogarniający' – powiedział Bowie w wywiadzie z 2000 roku. Wiedziałem, że będzie moją żoną… Wiedziałem, że jest tą jedyną.'

Poślubili się w Szwajcarii w kwietniu 1992 roku i razem z Zulekhą założyli dom w Nowym Jorku. Bowie miał również syna Duncana z pierwszego małżeństwa. Po nieudanej próbie zapłodnienia in vitro, rozpoczęli proces adopcyjny, kiedy Iman odkryła, że jest w naturalnej ciąży – ich córka, Alexandria (znana jako Lexi), urodziła się w sierpniu 2000 roku.

Przy dobrze prosperującym biznesie i rodzinie, Iman spędziła następną dekadę skupiając się na celach filantropijnych, w tym na kampanii Raise Hope for Congo, inicjatywie mającej na celu ochronę i wzmocnienie pozycji kongijskich kobiet i dziewcząt. W 2008 roku na krótko wystąpiła w programie Project Runway Canada, ale przede wszystkim była zadowolona ze spokojnego życia z Bowiem z dala od światła reflektorów. Jednak ich idylla została przerwana w styczniu zeszłego roku, kiedy Bowie zmarł po 18-miesięcznej walce z rakiem. Jedyną wskazówką, jaką Iman dała, że coś jest nie tak, był tweet, który zamieściła dzień wcześniej, mówiąc: „Czasami nigdy nie poznasz prawdziwej wartości chwili, dopóki nie stanie się ona wspomnieniem.”