Lutownica
Proste żelazkoEdit
Do prac elektrycznych i elektronicznych, stosuje się lutownicę o małej mocy, moc od 15 do 35 watów. Wyższe wartości są dostępne, ale nie pracują w wyższej temperaturze; zamiast tego jest więcej ciepła dostępnego do wykonywania połączeń lutowanych z rzeczami o dużej pojemności cieplnej, na przykład z metalową obudową. Niektóre żelazka mają regulację temperatury, pracują w stałej temperaturze w taki sam sposób jak stacja lutownicza, z większą mocą dostępną dla połączeń o dużej pojemności cieplnej. Zwykłe żelazka pracują w niekontrolowanej temperaturze określanej przez równowagę termiczną; podczas ogrzewania czegoś dużego ich temperatura spada.
Żelazko bezprzewodoweEdit
Małe żelazka ogrzewane baterią lub przez spalanie gazu takiego jak butan w małym, samodzielnym zbiorniku, mogą być używane, gdy elektryczność jest niedostępna lub wymagane jest działanie bezprzewodowe. Temperatura pracy tych żelazek nie jest regulowana bezpośrednio; żelazka gazowe mogą zmieniać moc poprzez regulację przepływu gazu. Żelazka zasilane gazem mogą mieć wymienne końcówki, w tym różnej wielkości groty lutownicze, gorący nóż do cięcia tworzyw sztucznych, miniaturową palnik z gorącym płomieniem i małą dmuchawę gorącego powietrza do takich zastosowań jak obkurczanie rurek termokurczliwych.
Lutownica z regulacją temperaturyEdit
Proste lutownice osiągają temperaturę określaną przez równowagę termiczną, zależną od poboru mocy i chłodzenia przez otoczenie i materiały, z którymi się stykają. Temperatura lutownicy spada, gdy styka się ona z dużą masą metalu, taką jak obudowa; mała lutownica straci zbyt dużo temperatury, aby przylutować duże połączenie. Bardziej zaawansowane żelazka do zastosowań w elektronice posiadają mechanizm z czujnikiem temperatury i metodą kontroli temperatury, aby utrzymać stałą temperaturę końcówki; większa moc jest dostępna, jeśli połączenie jest duże. Żelazka z regulacją temperatury mogą być wolnostojące, lub mogą składać się z głowicy z elementem grzejnym i końcówką, sterowanej przez podstawę zwaną stacją lutowniczą, z obwodami sterującymi i regulacją temperatury, a czasem wyświetlaczem.
Do regulacji temperatury używa się różnych środków. Najprostszym z nich jest zmienna kontrola mocy, podobnie jak ściemniacz światła, który zmienia temperaturę równowagi żelazka bez automatycznego pomiaru lub regulacji temperatury. Inny rodzaj systemu wykorzystuje termostat, często umieszczony w końcówce żelazka, który automatycznie włącza i wyłącza zasilanie elementu. Czujnik termiczny, taki jak termopara, może być używany w połączeniu z układem do monitorowania temperatury końcówki i regulowania mocy dostarczanej do elementu grzejnego w celu utrzymania żądanej temperatury. W niektórych modelach oprogramowanie firmowe dla obwodów sterujących jest oprogramowaniem bezpłatnym, które może być modyfikowane przez użytkownika końcowego.
Innym podejściem jest użycie namagnesowanych końcówek lutowniczych, które tracą swoje właściwości magnetyczne w określonej temperaturze, punkcie Curie. Tak długo jak końcówka jest magnetyczna, zamyka ona przełącznik dostarczający zasilanie do elementu grzejnego. Po przekroczeniu temperatury projektowej otwiera styki, chłodząc się do czasu, aż temperatura spadnie na tyle, by przywrócić namagnesowanie. Bardziej złożone żelazka z punktem Curie przepuszczają przez końcówkę prąd zmienny o wysokiej częstotliwości, wykorzystując fizykę magnetyczną do kierowania ogrzewania tylko tam, gdzie powierzchnia końcówki spada poniżej punktu Curie.
Stacja lutowniczaEdit
Stacja lutownicza posiada regulację temperatury i składa się z zasilacza elektrycznego, obwodu sterującego z możliwością regulacji temperatury przez użytkownika i wyświetlacza oraz kolby lutowniczej lub głowicy lutowniczej z czujnikiem temperatury grotu. Stacja jest zazwyczaj wyposażona w stojak na gorącą lutownicę, gdy nie jest używana, oraz w mokrą gąbkę do czyszczenia. Jest ona najczęściej używana do lutowania elementów elektronicznych. Inne funkcje mogą być łączone; na przykład stacja do przeróbki, głównie do komponentów montowanych powierzchniowo, może mieć pistolet na gorące powietrze, narzędzie do odbioru próżniowego i głowicę lutowniczą; stacja do odlutowywania będzie miała głowicę odlutowującą z pompą próżniową do odlutowywania komponentów przelotowych i głowicę lutowniczą.
Pęseta lutowniczaEdit
Do lutowania i odlutowywania małych elementów do montażu powierzchniowego z dwoma końcówkami, takich jak niektóre ogniwa, rezystory, kondensatory i diody, można zastosować pęsety lutownicze; Mogą one być zarówno wolnostojące jak i sterowane ze stacji lutowniczej. Pęseta posiada dwie podgrzewane końcówki zamontowane na ramionach, których odległość może być zmieniana ręcznie poprzez delikatne ściśnięcie sprężyny, podobnie jak w przypadku zwykłej pęsety; końcówki są przykładane do dwóch końców elementu. Głównym celem pęsety lutowniczej jest roztopienie lutu w odpowiednim miejscu; komponenty są zazwyczaj przenoszone za pomocą zwykłej pęsety lub podciśnienia.
Gorący nóżEdit
Gorący nóż jest formą lutownicy wyposażonej w ostrze o dwóch krawędziach, które jest umieszczone na elemencie grzejnym. Narzędzia te mogą osiągać temperaturę do 1000 stopni Fahrenheita (538 stopni Celsjusza), co pozwala na cięcie tkanin i materiałów piankowych bez obawy o strzępienie się lub pękanie. Gorące noże mogą być wykorzystywane w zastosowaniach motoryzacyjnych, morskich i dywanowych, jak również w innych zastosowaniach przemysłowych i osobistych.