Nadpobudliwość

Nadpobudliwe zachowanie zwykle odnosi się do stałej aktywności, tendencji do bycia łatwo rozproszonym, impulsywności, niezdolności do koncentracji, agresywności i podobnych zachowań.

Charakterystyczne zachowania mogą obejmować:

• Ciągły niepokój lub poruszanie się
• Wędrowanie
• Nadmierne mówienie
• Trudności w angażowaniu się w ciche czynności (takie jak czytanie)

Nadpobudliwość nie jest łatwa do zdefiniowania. Często zależy to od obserwatora. Zachowanie, które dla jednej osoby wydaje się przesadne, dla innej może nie wydawać się przesadne. Ale niektóre dzieci, w porównaniu z innymi, są wyraźnie bardziej aktywne. To może stać się problemem, jeśli koliduje z wydajnością szkoły lub zdolność do podejmowania przyjaciół.

Nadpobudliwość jest często uważane za bardziej problem dla szkół i rodziców niż dla dziecka. Ale wiele nadpobudliwych dzieci jest nieszczęśliwych, a nawet przygnębionych. Nadpobudliwe zachowanie może prowadzić do tego, że dziecko będzie celem znęcania się lub będzie miało trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi dziećmi. Praca w szkole może być trudniejsza. Dzieci nadpobudliwe są często karane za swoje zachowanie.

Nadmierna ilość ruchu (zachowanie hiperkinetyczne) zwykle zmniejsza się wraz z wiekiem dziecka. Może całkowicie zaniknąć w okresie dojrzewania.