Pomocy: Ive Got a Raging Case of Baby Fever, but Im Only 26
Nie pamiętam konkretnego dnia, w którym gorączka dziecka po raz pierwszy mnie dopadła, ale pamiętam dzień, w którym zdałam sobie sprawę, że jestem wobec niej bezsilna: To był dzień powszedni; właśnie wróciłam do domu po całym dniu spotkań, wydarzeń i napiętych terminów, a żeby się zrelaksować, postanowiłam odpalić laptopa i obejrzeć kilka filmów na YouTube. Ale zamiast zrelaksować się przy poradniku kosmetycznym lub wegańskim programie kulinarnym, oglądałam filmik za filmikiem o nowych matkach i ich dzieciach. Rzeczywiście, byłem po szyję w mommy vlogs, aka filmy z kobiet w wieku 20 i 30 lat spacery ich widzów przez ich codziennego życia jako nowych rodziców. Whitney Port ma mamusi kanał YouTube, gdzie mówi o wszystkim, od jej ciążowej garderoby do jej zmagań z pompowania, które maratoned godzinami. Było tam też kilka kanałów dla nastoletnich mam, do których byłam całkowicie przyklejona.
Do czasu, kiedy przyłapałam się na oglądaniu trzeciego tutorialu o tym, jak sprawić, by niemowlę prawidłowo przylgnęło do twojego sutka, żeby karmić piersią, wiedziałam, że postradałam zmysły. Nie jestem nawet blisko posiadania dziecka. Mam 26 lat, jestem bardzo skoncentrowana na karierze, a także jestem świeżo upieczoną singielką bez realistycznego partnera do spółkowania w zasięgu wzroku. Nie chciałam doświadczyć gorączki niemowlęcej, pamiętajcie. W rzeczywistości przez wiele miesięcy byłam tak zażenowana, że nie mówiłam o tym nikomu, bojąc się, że osądzą mnie za to, że zamieniłam się w stereotyp mięczaka, który przedkłada macicę nad swoje ambicje. Dosłownie co noc czyściłam historię przeglądarki, żeby nikt nigdy nie zobaczył, ile filmów o karmieniu piersią oglądałam w tajemnicy. (Co, uwierzcie mi, jest dla mnie tak samo surrealistyczne, jak dla was czytanie.)
A jednak ta tajemnicza, niekontrolowana potrzeba w dole mojego brzucha, mówiąca mi „CHCESZ MIEĆ DZIECKO”, szalała dalej. Musiałam się zastanowić, dlaczego do cholery ta gorączka dziecka przydarzyła się właśnie mnie?
Nieco pocieszające jest to, że według nauki, gorączka dziecka to prawdziwa rzecz, nie tylko kobiety jej doświadczają i nie oznacza to, że masz wyprany mózg lub jesteś szalony. Badanie z 2012 roku opublikowane w Journal Emotion wykazało, że pragnienie posiadania dziecka nie jest po prostu produktem oczekiwań społeczeństwa lub chęci łączenia się w pary – zamiast tego „jest coś odrębnego, co dzieje się, gdy ludzie chcą mieć dzieci w sposób szczególny” – mówi Gary Brase, autor badania i profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym Kansas.
Co więc powoduje gorączkę niemowlęcą? Brase i jego zespół odkryli, że często jest to połączenie A) przebywania w otoczeniu dzieci i B) okoliczności w twoim życiu, które sprawiają, że wychowywanie dziecka może mieć sens. W moim przypadku, oba te czynniki miały w pewnym sensie zastosowanie. Jedna z moich najbliższych przyjaciółek była w ciąży na wysokości mojej obsesji mamuśki-vlogerki, a ja byłam również bardziej stabilna finansowo niż kiedykolwiek.
Brase i spółka przeanalizowali około 500 tweetów oznaczonych hashtagiem #babyfever i odkryli, że ludzie zazwyczaj brali na Twittera, aby omówić ich spontaniczne pragnienia prokreacji zaraz po tym, jak byli w pobliżu (szczęśliwego, nie płaczącego) dziecka. Na przykład: „W końcu udało mi się wczoraj zobaczyć najsłodszego aniołka i jego słodką mamę… #babyfever”. Pozytywne odczucia często pochodziły od osób w romantycznych związkach, podczas gdy bardziej negatywne tweety wyrażały uczucia takie jak zazdrość czy samotność (np. „Chcę po prostu mieć dziecko do przytulania, czy to zbyt wiele, by prosić? #babyfever #singleproblems”) pochodziły zazwyczaj od samotnych kobiet. (Chyba dobrze, że nie tweetuję.)
Podejrzewałam też, że mój wiek mógł mieć coś wspólnego z moją gorączką niemowlęcą – kiedyś przeczytałam nieco przerażający artykuł stwierdzający, że 25 lat to najlepszy wiek na urodzenie dziecka (choć Amerykański Kongres Położników i Ginekologów twierdzi, że okres rozrodczy dla kobiet – tych, których ciała rodzą dzieci, tak czy inaczej – rozciąga się do 32 roku życia). A jednak eksperci twierdzą, że wiek może nie mieć nic wspólnego z gorączką dziecka. Shannon Clark, profesor nadzwyczajny w Division of Maternal-Fetal Medicine na University of Texas Medical Branch w Galveston, powiedziała USNews.com, że „nie ma jednego biologicznego lub fizjologicznego procesu, który jest odpowiedzialny za gorączkę u dziecka”. Niektóre kobiety mogą ją odczuwać w wieku 20 lat, niektóre mogą jej nie odczuwać aż do 40 roku życia, a niektóre mogą jej w ogóle nie odczuwać. Wszystko to jest całkowicie normalne. „Jeśli nigdy go nie masz, to jest całkowicie w porządku”, powiedział Clark w U.S. News. „Nie każda kobieta musi mieć dziecko. Nie każda kobieta czuje, że to jest jej cel w życiu lub że jest to jakieś wrodzone pragnienie, które ma.”
Co więc ma zrobić osoba, która doświadcza irracjonalnych uderzeń gorączki dziecka? Niestety, nie ma tu prawdziwego planu leczenia, ale to tylko dlatego, że pod koniec dnia gorączka u dziecka nie jest tak naprawdę problemem, który trzeba leczyć. „To normalna część ludzkiej psychologii i nie oznacza, że zdecydowanie powinieneś działać na nim lub nie powinieneś działać na nim”, mówi Brase. „Powinnaś przyjrzeć się swoim okolicznościom i zastanowić się, co byłoby najlepsze, biorąc pod uwagę inne cele w życiu.”
Co ciekawe, Brase i jego badacze odkryli, że kobiety generalnie zgłaszały mniejsze odczuwanie gorączki dziecka po tym, jak już miały dzieci, co dla mnie jest przekonującym argumentem przeciwko podejmowaniu jakichkolwiek pochopnych decyzji. Jeśli chodzi o mnie, to za każdym razem, gdy będę się pogrążać w jednej z tych gorączkowych gorączek mamy-vlogerki, prawdopodobnie po prostu usiądę z tym uczuciem, przypomnę sobie, że nie ma pośpiechu, że nie jestem szalona i będę kontynuować swoją drogę. A w międzyczasie obiecuję, że nie będę cię osądzać za oglądanie dziesiątek filmów o karmieniu piersią, jeśli obiecasz, że nie będziesz osądzać mnie.