Powielanie kluczy
W przeciwieństwie do szlifierki do usuwania metalu, klucze mogą być powielane za pomocą dziurkarki (uznanym przykładem jest obcinarka do kluczy Curtisa). Klucz, który ma być powielony, jest mierzony pod względem głębokości każdego nacięcia za pomocą przymiaru, a następnie umieszczany w urządzeniu z suwakiem numerycznym. Suwak ustawia się na odpowiednią zmierzoną głębokość i naciska się dźwignię, która nacina cały karb jednocześnie. Gdy dźwignia jest podnoszona, klucz automatycznie przesuwa się do następnej indeksowanej pozycji, a suwak jest odpowiednio ustawiany do następnej zmierzonej głębokości. Ten cykl jest kontynuowany aż do ukończenia klucza.
Dublowanie kluczy tym sposobem jest bardziej pracochłonne i wymaga nieco lepiej wyszkolonego personelu. Jednakże klucze wykonane w ten sposób mają czyste krawędzie, a głębokość nacięć nie podlega zmianom spowodowanym zużyciem, które występują w przypadku powielania kluczy mocno zużytych przy użyciu szlifierki do wzorców. Klucze mogą być również wykonywane w ten sposób bez oryginału, o ile znana jest głębokość każdego nacięcia i rodzaj półfabrykatu klucza. Jest to szczególnie przydatne dla instytucji posiadających dużą liczbę zamków, dla których nie chcą utrzymywać szerokiej gamy zarchiwizowanych kopii. Książki kodowe lub zasoby internetowe mogą być wykorzystane do zaprogramowania ustawień obcinacza/punchera kluczy na podstawie kodu wytłoczonego na zamku, wymienionego w instrukcji obsługi lub dostępnego w numerze VIN pojazdu.
Mechaniczna maszyna do powielania kluczy wynaleziona w 1917 roku
Maszyna umożliwiająca szybkie powielanie płaskich kluczy metalowych, która przyczyniła się do rozpowszechnienia ich stosowania w XX wieku, mogła zostać wynaleziona po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1917 roku (zdjęcie po lewej):
Klucz, który ma być powielony, jest umieszczony w jednym imadle, a pusty klucz, który ma być wycięty, w odpowiadającym mu imadle pod tarczą tnącą. Wózek imadła jest następnie ustawiany w takiej pozycji za pomocą sprzęgła bocznego, że ramiona zarówno klucza wzorcowego, jak i klucza nieobrobionego dotykają odpowiednio tarczy prowadzącej i tarczy tnącej. Następnie wyrzucane jest sprzęgło bocznego posuwu na górze maszyny, a pionowy drążek posuwu zostaje zwolniony do działania, a moc jest podawana za pomocą korbowego koła napędowego po prawej stronie maszyny, aż nóż przejdzie przez całą długość półwyrobu. Duplikat klucza wzorcowego uzyskuje się w ciągu około jednej minuty.
– „Man And His Machines”, The World’s Work XXXIII:6 April 1917
W ostatnich latach na rynku pojawiły się maszyny do cięcia podwójnych kluczy, umożliwiające cięcie zarówno kluczy wpuszczanych jak i cylindrycznych na jednej maszynie. Maszyny te są produkowane głównie na Dalekim Wschodzie i pozwalają na zaoszczędzenie znacznej ilości pieniędzy w porównaniu z używaniem dwóch oddzielnych, dedykowanych maszyn.