Rosja 1918 do 1921

1. Wyciągnął Rosję z wojny dzięki Traktatowi Brzesko-Litewskiemu podpisanemu w marcu 1918 roku. Był to okrutny traktat, który Rosjanie musieli podpisać. Trocki otrzymał zadanie negocjowania z Niemcami. Rosja miała stracić na rzecz Niemców ogromną ilość ziemi, która obejmowała 60 milionów ludzi. Ziemie te obejmowały również 25% jej ziemi uprawnej i 75% jej złóż rudy żelaza i węgla. Ale traktat wyłączył Rosję z wojny i dał Leninowi czas na skoncentrowanie się na sprawach wewnętrznych. (Uwaga: pamiętaj o tym traktacie, kiedy patrzysz na Wersal i na to, jak surowy wydawał się Wersal. Wielu uważało, że skoro Niemcy byli gotowi go wydać, to powinni być gotowi przyjąć podobną karę.)

2. Siły, które były przeciwko Leninowi w wojnie domowej, nigdy nie były zjednoczoną grupą. Każdy miał swój własny powód do walki z komunistami, a grupy, które walczyły z Czerwonymi nigdy nie zjednoczyły się w jedną dużą armię. Jako taki, Czerwony Armia prowadzić Trocki, móc jeden jeden. Także komuniści trzymali 2 najważniejsze miasta w Rosji (Moskwę i Piotrogród) z wszystkimi głównymi centrami komunikacyjnymi w nich, w tym liniami kolejowymi itp. Trocki używał również byłych oficerów carskich, którzy mieli doświadczenie w prowadzeniu ludzi i toczeniu bitew. Ich umiejętności okazały się nieocenione, a było ich 50 000. Trocki był również genialnym przywódcą, który zaszczepił w swoich ludziach wiarę w to, o co walczyli. Dyscyplina była surowa. Jeśli jednostka źle wypadła w bitwie, jej dowódca był rozstrzeliwany, a ludzie trafiali do więzienia. Czerwoni również bardzo dobrze traktowali ludność – mieli taki rozkaz – podczas gdy Biali często znęcali się nad mieszkańcami terenów, na których przebywali. Czerwoni byli zazwyczaj postrzegani jako wyzwoliciele, gdy wkroczyli na tereny, na których wcześniej byli Biali. Czerwoni obiecywali chłopom ziemię, podczas gdy Biali obiecywali przywrócić ziemię jej pierwotnym właścicielom.

Używając tej taktyki, polegającej na wyłapywaniu Białej armii i zdobywaniu poparcia ludu, Czerwoni odnieśli zwycięstwo w 1921 roku. Z Białymi poza Rosją lub martwymi, Lenin miał teraz Rosję pod swoją kontrolą.

Wszelkimi problemami zajmowała się Czeka – tajna policja komunistyczna. W czasie wojny domowej stosowali oni tak zwany czerwony terror, aby utrzymać ludzi w porządku. Aby przetrwać w czasie wojny domowej, Lenin wprowadził komunizm wojenny. Co to było?

W fabrykach rząd przejął całkowitą kontrolę. Robotnikom, którzy otrzymali prawo do prowadzenia fabryk, odebrano to prawo. Kierownicy prowadzili je, a dyscyplina była surowa. Żywność była racjonowana. Robotnicy i żołnierze otrzymywali najwięcej, podczas gdy urzędnicy otrzymywali niewiele. Robotnicy musieli robić to, co kazał im rząd – tak jak za czasów cara!

Na wsi, Czeka została wysłana, aby odebrać żywność chłopom. Każdy, kogo przyłapano na przetrzymywaniu żywności od innych, był rozstrzeliwany. Chłopi odpowiedzieli tym samym, produkując żywność tylko dla siebie, więc w miastach brakowało jej bardziej niż wcześniej. Życie pod rządami Lenina wydawało się być gorsze niż pod rządami Mikołaja II!

Wojna domowa zniszczyła gospodarkę Rosji. Ludzie przetrwali, robiąc co tylko mogli – nastąpił wielki wzrost liczby rabunków, a prawo i porządek były na granicy załamania. Wojna zrujnowała rolnictwo, a w 1921 r., po suszy, wybuchł straszliwy głód. W jej wyniku zmarło pięć milionów ludzi. Wśród tych, którzy przeżyli, powszechny był kanibalizm. Każda część przemysłu była na gorszym poziomie niż była w 1913 roku:

Do 1921 r, opozycja wobec Lenina wzrosła. Kraj znajdował się w katastrofalnym stanie w porównaniu z tym, w jakim znajdował się pod rządami cara. Robotnicy uformowali się w Opozycję Robotniczą, żądając a) wyższych płac, b) więcej żywności i c) powrotu robotniczej kontroli nad przemysłem. Byli to ci sami robotnicy, którzy poparli Lenina w 1917 roku!!!

Przeciwko rządowi komunistycznemu powstali również marynarze w bazie niedaleko Piotrogrodu. Baza ta nazywała się Kronsztadt. Do stłumienia powstania potrzeba było 20 000 żołnierzy Armii Czerwonej, a marynarze, którzy się poddali, zostali straceni. To powstanie głęboko wzburzyło rząd, ponieważ marynarze zawsze byli postrzegani jako lojalni zwolennicy komunistów.

Lenin wiedział, że musi zmienić gospodarkę, jeśli chce przetrwać. W 1921 r. komunizm wojenny został zlikwidowany i wprowadzono Nową Politykę Ekonomiczną (NEP). NEP miał 4 główne cechy:

Zabieranie zboża przez Czeka zostało wstrzymane. Chłopi musieliby dać rządowi określoną ilość ziarna każdego roku w podatku, ale jeśli wyprodukowali dodatkowe, mogli sprzedać je na otwartym rynku i zarabiać pieniądze.
Handlowcy mogli kupować i sprzedawać. Małe fabryki produkujące rzeczy, które ludzie mogliby kupić, ale nie były niezbędne do życia, zostały zwrócone ich pierwotnym właścicielom. Mogły one sprzedawać towary i osiągać zyski.
Większe fabryki produkujące podstawowe rzeczy pozostawały pod kontrolą rządu.

Czy NEP zadziałał? W 1928 roku, kiedy NEP się zakończył, Rosja była w lepszej sytuacji, ale nie o wiele. Po zniszczeniach pierwszej wojny światowej (1914-1918), a następnie wojny domowej (1918-1921), można było oczekiwać, że dane dotyczące przemysłu poprawią się, ale nadal istniały poważne problemy. Bezrobocie było wysokie, przestępczość wysoka, niektórzy chłopi byli bogaci, ale wielu było bardzo biednych. Do 1926 roku Rosja osiągnęła poziom produkcji z 1914 roku, ale było jeszcze wiele problemów do rozwiązania.

Lenin zmarł w 1924 roku na udar mózgu. Piotrogród został przemianowany na Leningrad na jego cześć – była to trzecia zmiana nazwy.