Ruch na rzecz wolnego srebra.

Ruch w XIX wieku w USA na rzecz nieograniczonej monety srebrnej. Po gorączce złota w latach 50-tych i 60-tych XIX wieku, na Zachodzie odkryto duże złoża srebra. Górnicy chcieli widzieć nieograniczoną produkcję srebra, ale w 1873 roku Kongres odmówił umieszczenia srebrnego dolara na liście dozwolonych monet. W wyniku ruchu protestacyjnego, w 1878 roku srebrny dolar stał się prawnym środkiem płatniczym, a Ministerstwo Skarbu USA zgodziło się na zakup srebra w celu przerobienia go na monety. W 1890 roku Sherman Silver Purchase Act podwoił uzgodnioną emisję srebra, ale po kryzysie giełdowym w 1893 roku ustawa została uchylona. Wschodni bankierzy zostali obarczeni winą za depresję na rynku srebra, a Partia Demokratyczna w kampanii prezydenckiej w 1896 roku przyjęła postulat nieograniczonej ilości wolnego srebra. Po wyborach w 1900 roku republikański Kongres uchwalił Gold Standard Act, który uczynił złoto jedynym standardem walutowym. Franklin Delano Roosevelt uchwalił ustawę zabezpieczającą gwarantowane zakupy srebra przez Skarb Państwa USA w celu wykorzystania go w monetach. Dostawy srebra zmniejszyły się w latach 60-tych, a w 1970 roku Skarb Państwa zaprzestał używania srebra i sprzedał jego nadwyżki.