Siostry Grimké

Siostry Grimké, amerykańskie krucjatorki antyniewolnicze i obrończynie praw kobiet.

Sarah Grimké (w pełnym brzmieniu Sarah Moore Grimké; ur. 26 listopada 1792, Charleston, S.C., U.S.-d. 23 grudnia 1873, Hyde Park, Mass.) i jej siostra Angelina Grimké (właśc. Angelina Emily Grimké; ur. 20 lutego 1805, Charleston, S.C., U.S.-d. 26 października 1879, Hyde Park, Mass. 26 października 1879, Hyde Park, Mass.) urodziła się na południu i wcześnie rozwinęła antypatię zarówno do niewolnictwa, jak i do ograniczeń praw kobiet. Sarah, która sprzeciwiała się raczej powierzchownemu wykształceniu, jakie jej udostępniono, odbyła kilka wizyt w Filadelfii, gdzie zapoznała się z Towarzystwem Przyjaciół; w końcu, w 1821 roku, została jego członkinią i opuściła swój południowy dom na stałe. Angelina poszła w jej ślady w 1829 roku i również została kwakierką. W 1835 roku Angelina napisała list aprobujący do Williama Lloyda Garrisona, który ten następnie opublikował w swojej abolicjonistycznej gazecie „The Liberator”. Od tego czasu siostry były głęboko zaangażowane w ruch abolicyjny, przy czym Angelina zawsze przejmowała inicjatywę. W 1836 roku napisała pamflet zatytułowany An Appeal to the Christian Women of the South (Apel do chrześcijańskich kobiet Południa), w którym wzywała je do użycia siły moralnej przeciwko niewolnictwu. Sarah wydała następnie List do duchowieństwa stanów południowych. Publiczna identyfikacja sióstr ze sprawą abolicjonistyczną uczyniła z nich anatemę w ich rodzinnym mieście i stanie, a nawet nadwerężyła ich kwakierskie przyjaźnie.

Pod auspicjami Amerykańskiego Towarzystwa Przeciwko Niewolnictwu (American Anti-Slavery Society), siostry Grimké zaczęły przemawiać do małych grup kobiet w prywatnych domach; praktyka ta w naturalny sposób przerodziła się w występy przed dużą mieszaną publicznością. Generalne Stowarzyszenie Ministrów Kongregacyjnych Massachusetts wydało w lipcu 1837 roku list pasterski, w którym zdecydowanie potępiło kobiety kaznodziejki i reformatorki, a siostry uznały za konieczne prowadzić równą krucjatę na rzecz praw kobiet. Ich wykłady w Odeon Hall, w Bostonie, wiosną 1838 roku przyciągnęły tysiące ludzi. Następnie ukazały się: Angelina’s Appeal to the Women of the Nominally Free States (1837) i Sarah’s Letters on the Equality of the Sexes and the Condition of Woman (1838). W 1838 roku Angelina poślubiła abolicjonistę Theodore’a Dwighta Welda. Po współpracy z Weldem nad Slavery As It Is: Testimony of a Thousand Witnesses (1839), siostry wycofały się z działalności publicznej. W latach 1848-62 asystowały w szkole Welda w Belleville, a później w Perth Amboy, N.J.. W 1863 roku przeniosły się do West Newton, Mass, a w 1864 roku do swojego ostatniego domu, na terenie dzisiejszego Bostonu.