Te 10 aktów braterskich najbardziej wyróżnia się w historii NBA

Nieoficjalnie licząc, w NBA było około 70 braci – i nie, nie wliczamy w to Van Gundych. Jeff i Stan wykonywali swoją pracę na uboczu, najpierw jako trenerzy, teraz jako nadawcy.

Z Giannisem i Thanasisem Antetokounmpo oraz Brookiem i Robinem Lopezami, Milwaukee Bucks prowadzą obecnie w lidze pod względem aktywnych braci. Oto, prawdopodobnie, 10 „najlepszych” braterskich aktów w historii NBA.

* * *

10. Marcus i Markieff Morris. Ci goście dostają punkty bonusowe za bycie bliźniakami, co jest częstszą cechą braci w NBA niż można by się spodziewać. Nie tylko cieszą się wspólnym czasem spędzonym w Phoenix na początku kariery (2012-15), ale też dzielą czteroletni kontrakt na 52 miliony dolarów, który sami podzielili.

9. Horace i Harvey Grant. Kolejny zestaw bliźniaków z NBA, obierających różne ścieżki w swoim oddziaływaniu. Horace był członkiem czterech mistrzowskich drużyn (trzy z Chicago, jedna z Lakers), dotarł do Finałów 1995 roku z Orlando i zdobył jedno wyróżnienie All-Star. Harvey przez 11 sezonów był pracowitym, mniej utytułowanym silnym skrzydłowym, ale do NBA wprowadził także synów Jeramiego i Jeriana. The Grants wyciągnęli Jim’a i John’a Paxson’ów, którzy również zdobyli trzy pierścienie z Michaelem Jordan’em (John’em). Jim był dwukrotnym All-Star, dwukrotnie zdobywał ponad 20 punktów na mecz dla Portland. Ich rodzinny związek rozciąga się na ojca Jima, który rozegrał 138 meczów z Minneapolis i Cincinnati w latach 50-tych.

8. Brent, Jon i Drew Barry. Jeśli dwa to akt brata, to trzy to sprawa rodzinna – coś, co chłopcy Barry zawdzięczają przynajmniej częściowo swojemu ojcu Rickowi, Hall of Famer najbardziej znanemu z płodnego zdobywania punktów i przywództwa w Warriors. Brent zdobył dwa tytuły z San Antonio, rozegrał 14 sezonów i wygrał konkurs Slam Dunk w 1996 roku. Jon był groźnym strzelcem za 3 punkty (39,2%) w ośmiu drużynach w ciągu 14 sezonów. Drew zagrał 60 meczów w trzech sezonach, ale z 38,1% skuteczności z gry za 3 punkty, mógłby w dzisiejszej grze przetrwać dłużej.

7. Caldwell, Charles, Major i Wil Jones. Jeśli trzech jest świetnych, to czy czterech jest lepszych? Rodzina Jonesów podnosi stawkę na Barrysa lub, dla tej sprawy, obecną trójkę Jrue, Justina i Aarona Holiday. Caldwell był najbardziej znanym z całej gromadki, zagrał w 1299 meczach, był w jednej drużynie All-Star i dwóch All-Defensive. Charles zdobył pierścień jako członek Rockets z 1995 roku. Major był mniejszym graczem Jonesa, rozegrał 374 mecze w sześciu sezonach. Wil spędził siedem ze swoich dziewięciu sezonów w ABA, zanim trafił do NBA z Indiany i Buffalo.

6. Stephen i Seth Curry. Tylko jeden Kia Most Valuable Player – do czasu Antetokounmpo – miał brata, który grał w lidze, a jest nim Stephen. Golden State deep threat ma referencje nie do podważenia, ale Seth nie zrobił jeszcze wystarczająco dużo na tym poziomie, by podnieść ten tandem wyżej na tej liście. I sorry, szwagrowie (Warriors guard Damion Lee i Rockets guard Austin Rivers) się tu nie liczą.

5. Bernard i Albert King. Bernard to Hall of Famer znany ze swojego niepowstrzymanego punktowania w mid-range i prawdopodobnie największego powrotu po operacji kolana w historii NBA. Albert jest najbardziej znany z tego, że nie jest Bernardem, mimo wspaniałej kariery na uczelni. Mimo to, zdobywał średnio 12.1 punktów dla czterech drużyn w karierze, która obejmowała występy w Izraelu i CBA.

4. Al i Dick McGuire. Al był zuchwałym strażnikiem z Nowego Jorku, który popełniał średnio 6,1 fauli na 36 minut gry. Dick był gładkim siedmiokrotnym All-Star z Knicks i Pistons. Razem są jedyną parą braci, która dostała się do Naismith Memorial Hall of Fame (Al dostał się tam dzięki swojej pracy trenerskiej w NCAA w Marquette).

3. Dominique i Gerald Wilkins. Z całym szacunkiem dla George’a i Eda Mikanów z pionierskiej ery ligi, Dominique jest prawdopodobnie największym byłym graczem, który miał brata, który dotarł do ligi. Hall of Famer zajmuje 14 miejsce w historii w punktacji, jedno miejsce przed George’em Gervinem. A Gerald był lepszy niż Derrick Gervin, zdobywając prawie 12 000 punktów w 900 meczach, gdy był ojcem Damiena Wilkinsa, byłego journeymana NBA. W czasie, Currys może uderzyć tych facetów w dół.

2. Tom i Dick Van Arsdale. Być może najsłynniejsi bliźniacy ligi w pierwszych trzech dekadach jej istnienia, Van Arsdalowie mieli odpowiednio symetryczne kariery. Skrzydłowi o wzroście 6 stóp i 5 centymetrów obaj byli gwiazdami w Indianie. W 1965 roku zostali kolejno wybrani w drafcie (Dick został wybrany z numerem 10). Obaj znaleźli się w drużynie debiutantów NBA. Każdy z nich był trzykrotnym All-Star. Dick trzykrotnie zdobywał średnio co najmniej 20 punktów, Tom dwa razy, choć Tom zdobył więcej punktów (15,079 do 14,232). W 1976-77 roku w Phoenix zdobyli razem 13,5 punktu w 38,2 minuty.

1. Pau i Marc Gasol. Na początku wydawało się, że ten braterski akt będzie najbardziej znany z tego, że został przehandlowany za siebie nawzajem. Stało się to 1 lutego 2008 roku, kiedy 27-letni Pau był w pełni sił, a Marc wciąż grał w Europie. Teraz nie ma na to szans. Obaj mają na swoim koncie trzy pierścienie, dziewięć występów w All-Star, sześć występów w All-NBA, dwa tytuły All-Rookie i indywidualny sprzęt (2002 Rookie of the Year dla Pau, 2013 Defensive Player of the Year dla Marca). To wszystko nie uwzględnia nawet ich gry w międzynarodowych rozgrywkach.

* * *

Steve Aschburner pisze o NBA od 1980 roku. Możesz wysłać do niego e-mail tutaj, znaleźć jego archiwum tutaj i śledzić go na Twitterze.

Poglądy na tej stronie niekoniecznie odzwierciedlają poglądy NBA, jej klubów lub Turner Broadcasting.