Ugniatanie (koty)

Kot wywiera mocny nacisk łapą w dół, otwierając palce, aby odsłonić pazury, a następnie zamyka pazury, podnosząc łapę. Proces ten odbywa się naprzemiennie łapami w odstępach od jednej do dwóch sekund. Mogą to robić siedząc na kolanach właściciela, co może okazać się bolesne, jeśli kot jest duży, silny lub ma ostre pazury (ponieważ pazury mają tendencję do wbijania się w kolana). Choć koty chętnie siedzą na twardej powierzchni, ugniatają tylko miękką lub elastyczną, choć niektóre odruchowo „maszerują” po twardej powierzchni zamiast ją ugniatać.

Kot może być rozdrażniony lub zaskoczony, jeśli ktoś mu przeszkadza w ugniataniu.

W ogrodzie, w którym można spotkać koty, w miejscach osłoniętych często można zobaczyć „dzikie” efekty ugniatania: okrągłe gniazda wielkości kota wydeptane w długiej trawie. Koty domowe robią sobie „gniazda” również z kartonów i innych tego typu rzeczy. Robią to również poprzez ugniatanie z wyciągniętymi pazurami, w taki sposób, aby podrapać i zmiękczyć część materiału. Czynność ta różni się sposobem, mową ciała i intencją od ugniatania, gdy są szczęśliwe.

Koty ugniatają miękkie przedmioty, takie jak pluszowe misie. Koty mogą adoptować koc i używać go jak koca bezpieczeństwa. Będzie to obejmowało wiele ugniatania, mruczenia i ssania koca. W niektórych przypadkach zaobserwowano, że koty wykazują ruchy seksualne, nie tak jak pies „garbiący się” na ludzkiej nodze, towarzyszące ugniataniu i ssaniu. Kocięta, które zostały zabrane od matki przed całkowitym odstawieniem od piersi, mogą również nabrać nawyku ugniatania człowieka, którego przyjęły za matkę, a także próbować ssać jego ucho, oko, nos, palec u nogi, włosy, koszulę, skarpetki lub palce. Koty robią to głównie jako kocięta, ale czasami zachowanie to trwa do dorosłego życia.