Urazy nerwów i ich naprawa
O urazach nerwów
Urazy nerwów są najczęściej spotykane w kończynach górnych (ręka i ramię) i dolnych (noga). Mogą one być spowodowane albo tępym urazem, takim jak uderzenie podczas upadku lub uraz trakcyjny w wyniku wypadku samochodowego, albo ostrym urazem, takim jak bezpośrednie cięcie nożem. W obu przypadkach, poważne uszkodzenia nerwów wymagają specjalistycznej oceny i leczenia. W niektórych przypadkach, gdy nerw pozostaje częściowo nienaruszony, uważna obserwacja i czas mogą być wszystkim, co jest wymagane do osiągnięcia wyzdrowienia. Jednak w wielu przypadkach, urazy te będą wymagały rekonstrukcji chirurgicznej.
Diagnoza
Wstępna ocena urazu pacjenta będzie koncentrować się na ocenie funkcji czuciowych i ruchowych w uszkodzonych nerwach. Po określeniu ciężkości urazu, następnym krokiem będzie albo dalsza obserwacja albo ocena za pomocą badań przewodnictwa nerwowego i elektromiografii (EMG). Badania te będą wykonywane przez neurologa w celu oceny funkcji elektrycznej nerwów i mięśni oraz określenia lokalizacji i rozległości urazu. W niektórych przypadkach, MRI może być stosowany do bezpośredniego obrazu nerwu, jak również. Seryjne badania elektryczne mogą być wykonywane w odstępach dwumiesięcznych w celu poszukiwania oznak wczesnego powrotu do zdrowia. Jeśli w tym momencie nie nastąpi poprawa, zwykle konieczna jest rekonstrukcja chirurgiczna.
Naprawa chirurgiczna
Naprawa chirurgiczna nerwu polega na zbadaniu uszkodzonego nerwu i usunięciu uszkodzonej tkanki lub blizny z zakończeń nerwowych. Następnie nerw może być bezpośrednio podłączony ponownie, jeśli jego końce mają wystarczającą długość, aby umożliwić naprawę dobrej jakości bez napięcia. Naprawy wykonywane są przy pomocy mikroskopu operacyjnego, aby umożliwić jak najlepsze ułożenie wiązek włókien, zwanych powięziami, wewnątrz uszkodzonego nerwu. W niektórych przypadkach, gdy konieczne jest usunięcie większej ilości tkanki z zakończeń nerwowych, występuje zbyt duża szczelina, aby umożliwić bezpośrednią naprawę. W takich przypadkach, nieistotny nerw zostanie poświęcony z oddzielnego miejsca na ciele (zazwyczaj z nogi lub ramienia) i użyty do wypełnienia luki nerwowej. Procedura ta jest znana jako przeszczepienie nerwu. Inne metody naprawy, takie jak konduit, czyli sztuczna rurka łącząca zakończenia nerwów, mogą być stosowane w szczególnych okolicznościach, gdy przeszczepy nie są możliwe. W przypadku niektórych pacjentów zamiast przeszczepu nerwu można zastosować substytuty przeszczepu nerwu, pochodzące z oddanych tkanek nerwowych.
Po naprawieniu nerwu, włókna w obrębie nerwu zaczynają rosnąć od miejsca naprawy w kierunku utraconych tkanek docelowych skóry i mięśni, aby przywrócić czucie i ruch. Proces ten zachodzi powoli przez kilka tygodni do miesięcy, w tempie 1 mm/dzień (1 cal/miesiąc), aż nerwy osiągną zamierzony cel. Postępy regeneracji można śledzić poprzez lokalizację wrażliwego obszaru w obrębie zrekonstruowanego nerwu, który będzie odczuwał mrowienie po dotknięciu. Są to postępujące włókna nerwowe w obrębie odbudowywanego nerwu. Pacjenci będą przechodzić okresowe badania po naprawie nerwu, aby śledzić postępy tych regenerujących się włókien nerwowych. Fizykoterapia będzie wykonywana w celu utrzymania elastyczności i ruchu w stawach i mięśniach podczas regeneracji nerwu. Kiedy pacjent wykazuje oznaki powrotu do zdrowia z powracającym napięciem mięśniowym i kurczliwością, terapeuta rozpocznie ćwiczenia mające na celu wzmocnienie tych mięśni i przywrócenie dobrowolnego ruchu. W miarę powrotu czucia, terapia będzie również koncentrować się na przekwalifikowaniu pacjenta do korzystania z jego zmysłu dotyku dla lepszego funkcjonowania.
W niektórych urazach nerwów, uszkodzenie nerwu występuje zbyt daleko od dotkniętych mięśni, aby powrót do zdrowia był możliwy tylko dzięki naprawie nerwu. W takich przypadkach, dodatkowe procedury są dostępne dla rekonstrukcji w celu przywrócenia utraconej funkcji. Procedury transferu ścięgien są wykorzystywane do podjęcia pracujących mięśni sąsiadujących z porażonym mięśniem i zastąpienia ruchu jednego mięśnia dla innego poprzez ponowne połączenie ścięgien z nieuszkodzonego mięśnia do uszkodzonego. Terapia zostanie zainicjowana po zagojeniu się ścięgien, aby nauczyć się nowego ruchu z przeniesionego mięśnia i zmaksymalizować funkcję.
W alternatywnej procedurze znanej jako przeniesienie nerwu, pracujące gałęzie nerwowe z sąsiednich niezaleczonych nerwów są ponownie podłączone do uszkodzonego nerwu w pobliżu jego połączenia z mięśniem, aby przywrócić funkcję. Dzięki przeniesieniu odnawiających się zakończeń nerwowych znacznie bliżej mięśni docelowych, transfery nerwów są w stanie przywrócić funkcję mięśni zanim uszkodzenie stanie się nieodwracalne. Po odzyskaniu funkcji przez nerw rozpoczyna się terapię w celu zmaksymalizowania zysków funkcjonalnych, tak jak w przypadku standardowej naprawy nerwów. Czucie może być również przywrócone dzięki transferom nerwów czuciowych do niefunkcjonujących nerwów czuciowych w ramach pokrewnej procedury.