Ustawa Kansas-Nebraska

Terytorium Kansas zostało oficjalnie utworzone 30 maja 1854 r., kiedy prezydent Franklin Pierce podpisał ustawę Kansas-Nebraska Act. Debata w Kongresie nad ustawą była kontynuacją dyskusji o tym, czy niewolnictwo będzie mogło być rozszerzane na nowo otwarte terytoria, czy też nie. Ustawa przewidywała, że każde terytorium będzie decydować o tej kwestii poprzez konstytucję, na mocy której wejdzie do unii. Terytorium Kansas, ze względu na bliskość Missouri, stanu niewolniczego, stało się politycznym i dosłownym polem bitwy dla sił pro- i antyniewolniczych. Kontestowane wybory, konflikt zbrojny i pozyskiwanie wsparcia od osadników sympatyzujących z Północą i Południem przyczyniły się do powstania etykiety „krwawiącego Kansas”. Bitwa o Kansas toczyła się również w salach Kongresu, w prasie krajowej i w innych miejscach w kraju, gdzie ludzie zbierali się, by dyskutować lub debatować nad problemami dnia.

Akt Kansas-Nebraska wprowadził w życie plan, który miał rozstrzygnąć kwestię Kansas poprzez pokojowy, demokratyczny proces. Naród był gotowy do ekspansji na rozległe tereny wewnętrzne, które wcześniej były zarezerwowane w większości dla Indian amerykańskich. Jednak w połowie tego wieku dwa wielkie tematy epoki, ekspansja na zachód i sekcjonalizm, często się ścierały i konieczny wydawał się nowy plan, który ułatwiłby rozwój Ameryki. Zasada „suwerenności ludowej”, jak sądzili niektórzy, oferowała rozwiązanie. Wprowadzona po raz pierwszy jako metoda radzenia sobie z problemem ekspansji niewolnictwa na Zachodzie po wojnie meksykańskiej (Kompromis z 1850 roku), zasada suwerenności ludowej została włączona do ustawy Kansas-Nebraska w 1854 roku. Po prostu pozwólmy ludziom zdecydować, mówił demokratyczny senator Stephen A. Douglas z Illinois i inni zwolennicy suwerenności ludowej. Uchwalona przez nich ustawa stanowiła, że „po przyjęciu” nowy stan lub stany „zostaną przyjęte do unii z niewolnictwem lub bez niewolnictwa, tak jak ich konstytucja może nakazać w momencie przyjęcia”

Wielu, w tym prezydenci Franklin Pierce i James Buchanan, zdawało się wierzyć, że to podejście zadziała. Zakładali oni, że Nebraska wejdzie do Unii jako wolny stan, a Kansas, które dzieliło wschodnią granicę z niewolniczym stanem Missouri, będzie pro-wolnościowe. Jednak czas i geografia sprawiły, że Kansas stało się polem bitwy między dwiema coraz bardziej antagonistycznymi siłami – tymi, które sprzeciwiały się niewolnictwu, i tymi, które mu sprzyjały lub przynajmniej miały pro-południowe poglądy na ten temat.

Wkrótce po utworzeniu stanu do Kansas przybyli osadnicy zarówno z Południa, w tym z Missouri, jak i z Północy. Wielu z Południa popierało niewolnictwo lub z powodów politycznych chciało, aby Kansas zaliczono do stanów popierających niewolnictwo. Ci z Północy generalnie sprzeciwiali się niewolnictwu w Kansas. Oszustwa wyborcze, zastraszanie, a nawet przemoc były skutkiem tego, że obie strony zaczęły rywalizować o terytorium. Ponieważ partyzanci w Kansas i poza nim wyolbrzymiali starcia zbrojne dla własnych korzyści politycznych, terytorium to zyskało reputację brutalnego. Zawirowania w Kansas przyczyniły się do rosnącego napięcia między Północą a Południem, które ostatecznie doprowadziło do wybuchu wojny secesyjnej.

Zasoby pierwotne z epoki terytorialnej z Towarzystwa Historycznego Kansas są dostępne online w części Bleeding Kansas w Kansas Memory oraz na stronie internetowej (Territorial Kansas Online) współpracującej z Kansas Collection, University of Kansas.