Wapń
| Izotop | Masa atomowa (Da) | Obfitość izotopowa (frakcja ilościowa) |
|---|---|---|
| 40Ca | 39.962 5909(2) | 0.969 41(156) |
| 42Ca | 41.958 618(1) | 0.006 47(23) |
| 43Ca | 42.958 766(2) | 0.001 35(10) |
| 44Ca | 43.955 482(2) | 0.020 86(110) |
| 46Ca | 45.953 69(2) | 0.000 04(3) |
| 48Ca | 47.952 5229(6) | 0.001 87(21) |
W 1983 r. Komisja z jej zliberalizowaną polityką w zakresie niepewności, była w stanie zalecić jako standardową masę atomową Ar(Ca) = 40.078(4) ważoną w kierunku pomiarów spektrometrycznych masy. Ponadto, podana niepewność obejmuje wszystkie chemiczne, rentgenowskie i masowe spektrometryczne pomiary uważane za istotne przez Komisję, jak wymieniono w sprawozdaniu z 1983 r.
Istnieją dowody na drobne frakcjonowanie izotopów wapnia w przyrodzie, powodując zmiennośćAr(Ca) w normalnych źródeł, które jest w ramach niepewności standardowej masy atomowej. Variations inn(44Ca)/n(40Ca) mogą być zgłaszane jako wartości δ44Ca w odniesieniu do węglanu wapnia materiału odniesieniaNIST-SRM 915a. Ostatnia kompilacja dała zakres opublikowanych wartości δ44Ca w próbkach naturalnych od niskich -2.17 ‰ w kości puma z Ar(Ca) = 40.0778 do wysokich +2.76 ‰ w białku jaja z Ar(Ca) = 40.0784.Wapń elementarny z jako δ44Ca = -6.0 ‰ (Ar(Ca) = 40.0773) również został zgłoszony. Wahania składu izotopowego wapnia morskiego wystąpiły w ciągu ostatnich 80 mln lat.
W dodatku istnieje wiele doniesień o anomalii składu izotopowego niektórych pomniejszych próbek Ca, z których część mogła powstać w wyniku rozpadu 40K do 40Ca. Dlatego adnotacja „g” jest utrzymana dla tego pierwiastka. 41Ca jest wygasłym radioizotopem (o okresie połowicznego zaniku 0,1 Ma), który może być użyty do datowania wczesnej historii Układu Słonecznego poprzez jego rozpad do 41K.