Wczesna historia Japonii

Często dostajemy e-maile z pytaniami typu: „Jak powstała Japonia?” lub „Kto założył Japonię?”, a nawet „Jak powstała Japonia?”. Cóż, to ostatnie jest bardziej pytaniem geologicznym, ale spójrzmy na inne…

Ale choć legenda głosi, że Japonia została założona w 660BC, archeolodzy zgadzają się, że osadnictwo na archipelagu japońskim sięga nawet 100 000 lat wstecz. Okres Jomon (8000-c.300BC) jest najwcześniejszym, który został przebadany. Jego nazwa pochodzi od stylu ceramiki „jomon” lub wzoru sznurka z tego okresu. Dowody sugerują, że ludzie mogli mieć powiązania z Azją Południowo-Wschodnią w tym czasie.

Rozwój rolnictwa rozpoczął się w okresie Yayoi (300BC-3rd. wiek AD), z pojawieniem się narzędzi z brązu i żelaza oraz ozdób. Podział pracy wynikający z rozwoju narzędzi wzmocnił system klas rządzących/poddanych.

Kraj składał się z wielu małych państw, ale został zjednoczony pod rządami klanu Yamato na początku okresu Kofun (ok. 300-710). Region znany jako Yamato to dzisiejsza prefektura Nara.

W okresie Nara (710-794) pojawiły się pierwsze oznaki namacalnej kultury i to właśnie w tym czasie zachowały się pierwsze historyczne zapiski. Miasto Nara było stolicą i było znacznie większe niż dzisiejsze miasto.

Pod rządami księcia Shotoku kraj uzyskał konstytucję i scentralizowany system państwowy. Kultura dworu cesarskiego była pod silnym wpływem kultury chińskiej, która dotarła przez Koreę i przeszła przez stolicę do reszty kraju. Obejmowało to takie rzeczy jak tkactwo, obróbka metalu, garbarstwo i budowa statków, jak również konfucjanizm, medycyna, astronomia i kanji, chińska ideograficzna forma pisma.

Główną atrakcją dla odwiedzających Nara dzisiaj są liczne świątynie, które zostały założone poarrival buddyzmu z Indii w połowie 6 wieku, ponownie przez Chiny i Koreę. W rzeczywistości, to dlatego, że te świątynie stały się zbyt potężne dla ówczesnego władcy Kammu, który spowodował przeniesienie stolicy do Kioto w 794 r., początek okresu Heian.Nowa stolica została zbudowana na wzór stolicy Chin.

Książę Shotoku

Murasaki Shikibu

Wcześniej w okresie Heian (794-.1185), dwór cesarskireceived delegacje kulturalne z Chin i został dodatkowo wzmocniony przez podbój północnej części wyspy głównej, Honshu. Był to czas wielkiego rozwoju artystycznego i ewolucji bardziej „japońskiej” kultury.

Na przykład uczeni stworzyli dwa zestawy alfabetów fonetycznych lub kana z importowanych chińskich kanji. Doprowadziło to do rozwoju unikalnego japońskiego stylu literackiego („Opowieść o Genji” napisana przez Murasaki Shikibu na początku XI wieku jest uważana za pierwszą powieść na świecie). Dwór cesarski został bardzo uwikłany w te kulturowe dążenia, do tego stopnia, że rzeczywista kontrola nad krajem przeszła w ręce klanów wojennych w regionach.

Po okresie korupcji pod rządami klanu Fujiwara, a później Taira, którzy skutecznie rządzili krajem jako regenci, Japonia weszła w średniowieczny okres feudalizmu i doczekała się powstania klasy samurajów (wojowników). Nawiasem mówiąc, wtedy też po raz pierwszy wprowadzono tytuł szoguna, pierwotnie nadawany dowódcy armii cesarskiej.

W 1185 r. klan Minamoto (znany również jako Genji) ustanowił rządy wojskowe po zniszczeniu klanu Taira w epickiej bitwie pod Dannoura nad Morzem Wewnętrznym. Minamoto Yoritomo stał się pierwszym z szogunów, jakich znamy, i rządził z Kamakury. Kioto pozostało cesarską stolicą, ale sam cesarz był teraz tylko figurantem.

Pod rządami szogunatu Yoritomo, bushido (Droga Samuraja) i estetyka surowości zostały rozwinięte w celu utrzymania kontroli nad podbitymi klanami. W połowie okresu Kamakura (1185-1333), Mongołowie Kublai Khana dwukrotnie próbowali najechać północną część południowej wyspy Kyushu. Podczas obu ataków flota mongolska została zniszczona przez tajfun, a kamikaze, czyli Wiatr Bogów, wszedł do japońskiego folkloru.

Ale szogunat nie zdołał sowicie wynagrodzić wojska za te porażki najeźdźców. Cesarz Godaigotorzystał z późniejszych niepokojów, by przywrócić rządy cesarskie na krótki okres czasu, znany jako Kammurestoration.

Ale cesarzowi również zabrakło dalekowzroczności i został obalony przez klan Ashikaga i przywrócono rządy wojskowe, tym razem z Kioto. To był początek okresu Muromachi (1336-1573). SzogunAshikaga Takauji ustanowił dwa dwory królewskie, w Kioto i Yoshino. W Kioto zbudował oryginalny Kinkakuji, czyli „Złoty Pawilon”. Odrestaurowana wersja do dziś przyciąga hordy turystów.

Jak to często bywa w historii, ekstrawagancji Ashikagi towarzyszyły wysokie podatki i korupcja. Wojna domowa między wojowniczymi klanami trwała ponad sto lat. W tym czasie Japonia po raz pierwszy zetknęła się z kulturą europejską, po tym jak portugalski statek osiadł na mieliźnie w 1543 r.

Oda Nobunaga próbował zjednoczyć kraj aż do swojego zabójstwa w 1582 r., kiedy to władzę przejął jego wpływowy samuraj generał Toyotomi Hideyoshi. W 1590 r., po pokonaniu klanu Hojo i z pomocą Tokugawy Ieyasu, Hideyoshi został władcą zjednoczonej Japonii. Przeprowadził dwie nieudane inwazje na Koreę w 1592 i 1597 r.

Dzisiaj pamięta się go również za ukrzyżowanie w 1597 r. 26 chrześcijan – w tym 6 cudzoziemców – w Nagasaki, które miało na celu zniszczenie ich religii, wprowadzonej do Japonii przez Franciszka Ksawerego. Pomnik męczenników został zbudowany w setną rocznicę ich kanonizacji jako świętych w 1962 roku.

Krótki okres Azuchi-.Okres Momoyama (1573-1598) nosi nazwę zamków Nobunagi i Hideyoshiego.Zamek w Osace i wiele innych zamków w całym kraju również pochodzi z tego okresu.

W międzyczasie, w podziękowaniu za swoje wsparcie, Ieyasu otrzymał lenno w pobliżu miasta Edo, czyli współczesnego Tokio. Stał się najpotężniejszym daimyo (baronem) dzięki wygranej w słynnej bitwie pod Sekigaharą w 1600 r., a w 1603 r. został szogunem. Pod przywództwem Ieyasu okres Edo (1600-1868) był okresem wielkich osiągnięć kulturalnych.

Powiązane treści:

• Historia średniowieczna (1600-1868)
• Historia współczesna (1868-1868)