What You Need to Know About Pilonidal Cysts

By Cathy Wogamon, DNP, MSN, FNP-BC, CWON, CFCN

Editor’s Note: Ten blog został pierwotnie opublikowany w styczniu 2019 roku. Został poprawiony i ponownie opublikowany w styczniu 2021 roku.

Torbiel pilonidalna to kieszeń znajdująca się w górnej części rozszczepu pośladków, która zwykle wynika z osadzonych lub sztywnych włosów. Obszar ten może pozostać uśpiony przez lata i nie powodować żadnych poważniejszych problemów; często jednak osadzone lub sztywne włosy mogą spowodować zapalenie i zakażenie torbieli, co skutkuje powstaniem ropnia, który wymaga nacięcia w celu odprowadzenia zakażonego materiału. Ropnie te mogą nawracać, powodując, że pacjent wymaga interwencji chirurgicznej w celu usunięcia torbieli. Po operacji, niektórzy pacjenci nie mają tendencji do gojenia się dobrze, a wynikiem tego jest przewlekła, śledząca rana w obszarze, który jest trudny do zagojenia.

Co powoduje rozwój torbieli Pilonidalnej?

Czynniki ryzyka dla torbieli pilonidalnej obejmują historię rodziny, siedzącą pracę, rozległe owłosienie ciała, palenie i otyłość. Torbiele pilonidalne są bardziej powszechne wśród młodych dorosłych, a mężczyźni są dotknięci nimi trzy do czterech razy częściej niż kobiety. Tarcie przez ubranie, ciasne ubranie lub siedzenie przez dłuższy czas może również powodować stan zapalny tego obszaru.

Dlaczego te rany są tak trudne do wyleczenia? Lokalizacja, odciążenie, nacisk ze strony odzieży i oczyszczanie to kwestie, które mogą utrudniać gojenie się torbieli pilonidalnej. Nie jest rzadkością, że do 50% torbieli pilonidalnych nawraca.

Opieka nad ranami w przypadku torbieli pilonidalnych

Początkowo leczenie torbieli pilonidalnej polega na nacięciu i drenażu obszaru. Doustne antybiotyki nie są zwykle wymagane, biorąc pod uwagę, że zakażenie jest zlokalizowane. Po nacięciu tego obszaru, pielęgnacja rany obejmuje codzienne nawadnianie sterylną wodą lub środkiem do oczyszczania rany w strzykawce oraz pakowanie rany, ponieważ rana będzie musiała goić się od podstawy w górę. Gdy rana zacznie się goić, konieczne będzie mniej uszczelniania. Ważne jest, aby wypełnić ranę i nie pakować jej zbyt ciasno, ponieważ może to utrudnić gojenie. Ważne jest, aby pacjent miał opiekuna, który może pomóc w pielęgnacji rany, ponieważ rany te są zazwyczaj trudne do opanowania przez pacjenta ze względu na ich umiejscowienie. Największy wpływ na gojenie ma odciążenie. Należy upewnić się, że pacjent rozumie, że podczas gojenia się rany należy unikać ucisku, a także tarcia i ścinania. Pacjent powinien unikać długotrwałego siedzenia i ciasnych ubrań. Ważna jest również kontrola wilgotności, którą można osiągnąć za pomocą opatrunku chłonnego, chyba że u pacjenta występuje duży drenaż, który może wymagać terapii podciśnieniowej. Nie należy brać kąpieli w wannie, kiedy rana się goi lub jest w stanie ostrego zapalenia.

Edukacja pacjenta

Po zagojeniu się rany, pacjent musi być edukowany na temat metod, które pomogą zapobiec nawrotom torbieli pilonidalnych. Pacjent powinien zostać przeszkolony w zakresie technik oczyszczania, usuwania włosów, odciążania i wyboru odzieży. Pacjenta należy nauczyć, że utrzymywanie czystości w tym obszarze jest bardzo ważne. Pacjent może używać chusteczek oczyszczających po toalecie. Niektórzy lekarze chorób zakaźnych zalecają branie prysznica z chlorheksydyną dwa razy w tygodniu i pozostawienie chlorheksydyny na miejscu przez minutę, a następnie spłukanie. Wielu pacjentów odnosi korzyści z laserowego usuwania owłosienia. Pacjent musi zrozumieć, jak ważne jest odciążenie i unikanie długotrwałego siedzenia, ponieważ jest to główny czynnik ryzyka, jak opisano wcześniej. Pacjent powinien unikać odzieży, która może powodować tarcie i ucisk, takiej jak dżinsy lub obcisła, nieoddychająca odzież, a także stringi.

Co zrobić, jeśli torbiel nie zamknie się po operacji? Czasami niezamknięcie się torbieli po operacji może wymagać powtórnej operacji. Powrót do operacji może skomplikować problemy związane z powiększeniem tkanki bliznowatej, która nie goi się tak dobrze jak normalna tkanka. Jeśli rewizja chirurgiczna nie wchodzi w grę lub jeśli próbowano ją przeprowadzić więcej niż jeden raz bez zamknięcia rany, celem staje się opanowanie infekcji, próba zmniejszenia lub utrzymania rozmiaru rany, zapewnienie odpowiednich materiałów opatrunkowych, które zoptymalizują łatwość pielęgnacji, zminimalizowanie bólu poprzez zastosowanie wygodnych opatrunków i środków znieczulających miejscowo oraz rutynowe monitorowanie rany. W celu zmniejszenia rozmiaru rany można również zastosować zaawansowane terapie. Należy zwrócić uwagę na stan odżywienia pacjenta, aby upewnić się, że spożywa on odpowiednie pokarmy i jest odpowiednio nawodniony. Podobnie jak w przypadku każdej nie gojącej się rany, należy wykonać posiew z rany, a także biopsję, aby wykluczyć ewentualne nowotwory złośliwe. Należy zwrócić uwagę na inne choroby współistniejące, takie jak cukrzyca, palenie tytoniu i stosowanie leków przeciwzakrzepowych.

Sugerowane lektury
Almajid FM, Alabdrabalnabi AA, Almulhim KA. The risk of recurrence of pilonidal disease after surgical management. Saudi Med J. 2017;38(1):70-74.

Cleveland Clinic. Pilonidal cyst. 2020. https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/15400-pilonidal-disease. Dostęp 31 sierpnia 2020.

Fahrni GT, Vuille-dit-Bille RN, Leu S, et al. Five-year follow-up and recurrence rates following surgery for acute and chronic pilonidal disease: a survey of 421 cases. Wounds. 2016;28(1):2-6.

Mayo Clinic. Pilonidal cyst. 2018. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/pilonidal-cyst/symptoms-c….. Dostęp 2 grudnia, 2020.

About the Author
Cathy Wogamon, DNP, MSN, FNP-BC, CWON, CFCN jest Nurse Practitioner w VA Medical Center w Lake City na Florydzie. Zajmuje się opieką nad ranami w ambulatorium obsługującym populację weteranów z północnej Florydy i południowej Georgii. Cathy jest certyfikowana w zakresie leczenia ran, stomii i pielęgnacji stóp. Oprócz doświadczenia w leczeniu ran, Cathy posiada również doświadczenie w ostrej opiece medycznej, pediatrii, opiece domowej, opiece długoterminowej oraz była profesorem pielęgniarstwa. Pasja Cathy do opieki nad ranami rozpoczęła się w czasie, gdy pracowała jako RN w opiece długoterminowej. Służy weteranom jako pomnik dla swojego taty, rannego w walce weterana II wojny światowej.