William C. Quantrill

William C. Quantrill, w pełnym brzmieniu William Clarke Quantrill, pseudonim Charley Hart, (ur. 31 lipca 1837, Canal Dover, Ohio, USA.-zmarł 6 czerwca 1865, Louisville, Ky.), kapitan partyzanckiej bandy nieregularnie przyłączonej do Armii Konfederacji podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, wsławiony splądrowaniem twierdzy wolnego państwa Lawrence, Kan. (21 sierpnia 1863 r.), w którym co najmniej 150 osób zostało spalonych lub zastrzelonych.

Dorastając w Ohio, Quantrill uczył w szkole w Ohio, a następnie w Illinois, a w 1857 r. przeniósł się do Kansas, gdzie najpierw próbował pracy na roli, jednak bez większego entuzjazmu. Pod koniec 1860 roku, mieszkając w pobliżu Lawrence, popadł w złodziejstwo i morderstwo, został oskarżony o kradzież koni i rozpoczął życie na wolności. Po wybuchu amerykańskiej wojny secesyjnej najpierw służył w armii konfederackiej w Missouri, ale potem, samodzielnie, stworzył gang partyzantów, którzy napadali i rabowali miasteczka i farmy o sympatiach unijnych. Siły Unii uznały Quantrill’s Raiders za banitów; Konfederaci uczynili z nich oficjalny oddział w sierpniu 1862 roku, nadając Quantrillowi stopień kapitana.

21 sierpnia 1863 roku jego oddział liczący około 450 ludzi najechał Lawrence, plądrując, paląc i zabijając. Dwa miesiące później, przywdziewając federalne mundury, najeźdźcy zaskoczyli oddział żołnierzy Unii w Baxter Springs w Kanadzie i zabili około 90 z nich. Gdy wojna secesyjna zbliżała się ku końcowi, niezgoda spowodowała, że zwolennicy Quantrilla rozpadli się na mniejsze grupy, by kontynuować swoje przestępcze pościgi. Quantrill został śmiertelnie ranny podczas wyprawy do Kentucky w maju 1865 roku.