Wyżywienie rodziny w czasach Wielkiego Kryzysu

Wyżywienie rodziny

.

Gospodarstwa rolne w latach 30. były zróżnicowane, uprawiając różnorodne rośliny na polach, warzywa w ogrodach i owoce w sadach. Małe gospodarstwa zazwyczaj hodowały kurczaki, jaja, świnie i bydło, a także trzymały konie i muły do pracy, a czasem owce na wełnę i mięso. Niektórzy rolnicy hodowali pszczoły i zbierali miód. Kobiety piekły swój własny chleb.

W czasie kryzysu ta samowystarczalność przeniosła się na ich życie społeczne. Jednodaniowe kolacje i kościelne potlucks były ważnymi sposobami na zabawę i dzielenie się jedzeniem. W radiu i czasopismach dla kobiet ekonomiści domowi uczyli kobiety, jak rozciągnąć ich budżet na żywność dzięki zapiekankom i posiłkom takim jak kremowa wiórkowana wołowina na grzankach lub gofrach. Chili, makaron z serem, zupy i kurczak w śmietanie na herbatnikach były popularnymi posiłkami.

W ciągu 70 lub więcej lat od Wielkiego Kryzysu wiele się zmieniło na farmach wiejskich Ameryki. Wszystkie te zmiany doprowadziły do powstania gospodarstw, które zazwyczaj specjalizują się tylko w jednej głównej uprawie. Dziś całe regiony stały się „monokulturami”

W latach 30. ubiegłego wieku życie wyglądało inaczej. Osoba za osobą, jak Millie Opitz (po lewej), powie Ci, że nigdy nie chodziła głodna, mimo że nigdy nie miała dużo pieniędzy. A Helen Bolton (po prawej) wciąż potrafi szybko wymienić wszystkie zadania, które musiała wykonać, aby utrzymać jedzenie na stole.

Bracia Apetz polowali na króliki, aby mieć więcej mięsa na stole. Delbert Apetz mówi: „Mieliśmy wylęgarnię. Mój wujek i tata, wyszliby na polowanie na króliki (teraz to jest w zimie). Wiszące tam króliki, ubrane przez całą drogę i za każdym razem, gdy chciałeś coś zjeść, przecinałeś sznurek na króliku i przynosiłeś go do domu, smażyłeś go lub gotowałeś i robiłeś zupę lub cokolwiek chcesz. Jedliśmy bardzo dużo, bardzo dużo królików. Ale to było to, co musieliśmy jeść”. Mimo to, była to ciągła praca, aby postawić jedzenie na stole, a czasami jedzenie było pokryte kurzem, gdy wiatr nawiewał kurz przez szczeliny w domu.

Pisane przez Claudię Reinhardt i Billa Ganzela, Grupa Ganzel. Po raz pierwszy napisana i opublikowana w 2003 roku.

Zadania