Węże naśladują wymarłe gatunki, aby uniknąć drapieżników

Scarlet kingsnakes ścigają ewolucyjnego ducha. W lesie Sandhills w Karolinie Północnej, nieszkodliwe węże ewoluowały, aby lepiej przypominać trujący gatunek, który zniknął z regionu ponad 50 lat temu.

Scarlet kingsnake, Lampropeltis elapsoides, kopiuje wzory pasków śmiertelnych węży koralowych, Micrurus fulvius, tak dobrze, że ludzie używają rymów mnemonicznych, aby je odróżnić, takich jak: „Jeśli czerwony dotyka żółtego, jesteś martwy; jeśli czerwony dotyka czarnego, jesteś w porządku, Jack”. Gatunki te żyją obok siebie na znacznej części południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Wąż szkarłatny używa mimikry, aby zmylić drapieżniki, takie jak jastrzębie z czerwonymi ogonami, chętne do uniknięcia ataku na jadowitego gada.

The Sandhills, las sosnowy i dębowy we wschodniej Karolinie, były kiedyś domem dla obu węży, ale węże koralowe zniknęły z tego obszaru w latach 60-tych, mówi Chris Akcali, biolog ewolucyjny na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill. On i jego kolega David Pfennig interesują się tym, jak ewoluuje biologiczna mimikra i zastanawiali się, czy wyginięcie węży koralowych wpłynęłoby na wzory ubarwienia szkarłatnych węży kingsnakes.

Aby się tego dowiedzieć, Akcali i Pfennig porównali szkarłatne węże kingsnakes z Sandhills zebrane w ciągu 40 lat po wyginięciu węży koralowych i porównali je z kingsnakami z Florida Panhandle, gdzie węże koralowe nadal węszą. Spodziewali się, że szkarłatne kingsnaki z Sandhills zaczęłyby ewolucyjnie dryfować i wyglądać coraz mniej jak węże koralowe.

„Kiedy poszedłem i zebrałem dane, spojrzałem na nie i powiedziałem, 'To nie może być'”, mówi Akcali. Węże kingsnakes z Sandhills, które zostały zebrane w ostatnich latach miały tendencję do bardziej zbliżonego wyglądu do węży koralowych – z czerwonymi i czarnymi pasami bardziej podobnymi w rozmiarze – niż węże zebrane w latach 70-tych, które miały tendencję do większych czarnych pasów. On i Pfennig nie wykryli takich zmian w wężach z Florida Panhandle w tym samym okresie. O swoich wynikach informują dziś w Biology Letters1.

Wynik ma sens, mówi Akcali. „Jeśli jesteś drapieżnikiem i znajdujesz się na obszarze takim jak Floryda, gdzie węże koralowe są wszędzie, powinieneś unikać wszystkiego, co wygląda jak wąż koralowy”, mówi. „Jeśli jesteś w Północnej Karolinie, gdzie węże koralowe są naprawdę, naprawdę rzadkie, drapieżniki mogą skorzystać z atakowania czasami.”

Scarlet kingsnakes w Sandhills powinny w końcu przestać przypominać węże koralowe, przewiduje Akcali. „Przypuszczalnie, w pewnym momencie drapieżniki będą się zachowywać tak, jakby nie było węży koralowych i powinny je masowo atakować”. Niedobór zdobyczy, sugeruje, może dostarczyć iskry.

Ale Tom Sherratt, biolog ewolucyjny na Carleton University w Ottawie, nie jest tak pewny, że mimika szkarłatnych węży stanie się z czasem bardziej szkicowa. „Wiele drapieżników – zwłaszcza ptasich – jest mobilnych i może odwiedzać miejsca, gdzie model jest obecny, co może wyjaśniać, dlaczego selekcja dla mimikry wciąż trwa.”