Zagregowana podaż

Zagregowana podaż to całkowita wartość dóbr i usług produkowanych w gospodarce.

• Krzywa zagregowanej podaży pokazuje ilość dóbr, które mogą być produkowane przy różnych poziomach cen.
• Kiedy gospodarka osiąga poziom pełnej zdolności produkcyjnej (pełne zatrudnienie – kiedy gospodarka znajduje się na granicy możliwości produkcyjnych), krzywa zagregowanej podaży staje się nieelastyczna, ponieważ nawet przy wyższych cenach firmy nie mogą produkować więcej w krótkim okresie
• Krzywa zagregowanej podaży jest powiązana z granicą możliwości produkcyjnych (PPF). Obie pokazują możliwości produkcyjne gospodarki.

Długookresowa zagregowana podaż (LRAS)

Faktory określające LRAS

1. Dostępna ziemia i surowce
2. Ilość i produktywność pracy
3. Ilość i produktywność kapitału
4. Ulepszenia technologiczne, które wpływają na produktywność i produkcję.
5. Poziom przedsiębiorczości w gospodarce.

Krótkookresowa zagregowana podaż

• W krótkim okresie kapitał jest stały. Firmy mogą zmieniać zmienne czynniki produkcji, takie jak praca.
• SRAS jest postrzegana jako elastyczna, ponieważ w krótkim okresie firmy mogą zwiększyć produkcję poprzez nakłonienie pracowników do pracy w nadgodzinach.

• Na wykresie po lewej stronie, SRAS przesunęła się w lewo. Może to być spowodowane rosnącymi cenami ropy (wzrost kosztów produkcji)
• Na wykresie po prawej, wyższe AD, doprowadziło do wyższego poziomu cen i ruchu wzdłuż SRAS.

Faktory wpływające na krzywą SRAS

1. Ceny surowców, np. ropy, żywności, metali
2. Koszty pracy, (płace, podatki, regulacje
3. Poziomy podatków i subsydiów

Klasyczny pogląd na długookresową zagregowaną podaż

Klasyczny pogląd postrzega AS jako nieelastyczną w długim okresie.

Klasyczny pogląd widzi płace i ceny jako elastyczne, dlatego w długim okresie gospodarka będzie utrzymywać pełne zatrudnienie. Ekonomista klasyczny uważa, że na wzrost gospodarczy mają wpływ czynniki długookresowe, takie jak kapitał i produktywność.

2. Keynesowskie spojrzenie na długookresową zagregowaną podaż

Keynesiści wierzą, że długookresowa zagregowana podaż może być nachylona w górę i elastyczna.

• Twierdzą, że gospodarka może być poniżej poziomu pełnego zatrudnienia, nawet w długim okresie. Na przykład, w recesji występuje nadmiar oszczędności, co prowadzi do spadku zagregowanego popytu.
• Keynesiści wierzą również, że płace i ceny mogą być lepkie, a zatem gospodarki nie wracają automatycznie do równowagi pełnego zatrudnienia.

Powiązane strony

• Różnica między SRAS i LRAS
• Różnica między keynesistami i monetarystami